Vëllezër nuk jam poet
po vargjet më erdhën vetë
për këtë majën e mprehtë
sot ma bëri zëmra det
Këtë herë do flas pa kartë
jo se kam nivel të lartë
por dua të mos e zgjat
dëshirën time të zjarrtë
Kemi shumë për të thënë
kemi mall për babë e mëmë
këtu në Prongjinë tënë
na mblodhi mali më këmbë
Atdhetari nga Prongjia
ka lënë pas gjurmët e tija
në ballë i qëndron lavdia
e ka gdhëndur historia
Çeçua me pisqollë në dorë
që po printe përmbi taborrë
në zheg a në koh me borë
të dha një mision madhor
Po ç’ ishte ky mision vallë
që t’u ngarkua mor djalë
Bimbashi të mos ish gjallë
t ‘ ia numuroje në ballë
Së bashku me Hito Labin
të dy si mali me malin
popullit ti zgjidhni hallin
se duron dot kapistallin
kodra e shtufit atë ditë
seç përcolli dy petritë
petritë që u shkëlqejnë sytë
Bimbashit ti bënin pritë
kur zbritën në hazmurat
Bimbashit i dhanë një kartë
i gjori me duart lart
u lut por nuk pati fat
se Barjami me kobure
veshur me ca poture
ndriste si me shtatë nure
ja këputi mu në lule
dhe të gjithë këngës i’ a dhanë
sa që çuditën dynjanë
të vranë o Bimbash të vranë
Barjami me Hito Labnë
S ‘ tu nda lufta çast pas çasti
përmbi sorollop andarti
se kështu e deshi fati
lum prongjia që të pati
Nuk tu shqit pushka prej dore
prije si dashi këmborës
s’ju trëmbe llohës as borës
gjer dhe në luftën e vlorës
Zemra jote e përflakur
tradhtinë e ka përgjakur
jeta jote faqe zbardhur
ti ke ikur për t’ ardhur
të keqes i vure gjerdhe
lirinë kurrë se pe nën perde
erdhe barjam ligu erdhe
ja ku je në bronx u derdhe
të priti prongjia jote
si lisi i kësaj toke
ti o gjoksi i çdo shqote
rreze drite nëpër mote
faleminderit u themi
për respektin që ju keni
shpesh do vimë e do vemi
këtu në taban te geni
