Fluturo, o erë në dete…
Merr me vete shpirtin tim.
Nëpër degë e nëpër gjethe
bëmë zog ndë fluturim.
Bëmë zog me krahë të fortë
të çaj retë kur fryn stuhia.
Gjithë mjegullat do dëboj
të më dehë kaltërsia.
Bëmë zog me krahë zgalemi,
nëpër gurra, nëpër maja
të më dalë zemra nga vendi,
të jem shkumë te ujëvara.
Bëmë zog që kërkon çerdhe.
Bëmë këngë që kërkon buzë.
Fluturo, o erë në dete
përkëdhel çdo gur e dru.
Mos të lodhë udhë e gjatë
merrma vargun jepi force,
se do bëhem valë e dallgë
do puth lisat në dëborë.
Merr një shegë që e skuq vjeshta!
Merr një det mbushur me shkronja!
Kur të vijë maji në shkrepa
mblidh një grusht me xixëllonja.
Merr një degë të blertë ulliri
ku lavdia i ul gjunjët,
nga ky mall çel trëndafili
filizon bari te gurët.
Nga ky mall limonët zverdhen,
larë me vesën pikëlore.
Zgjo kujtimet që nuk treten
nëpër viset shenjtërore.
Bëmë moj, pëllumb postjer,
që s’e ndalka lodhja, terri.
Mos u tremb kur mbin një ferrë
përcill frymë kapiteni.
Jepmë ëndrra peshkatari.
Jepmë stërrall për zemrën time.
Këngë pas kënge Lumëbardhi
ta përcjellë me ligjërime.
Bëj të zë, po të merr era…
Motiv popullor
Prita, prita shtiza syri
sa një mijë gjyle të nxehta!
Bëj të iki, s’më lë gjuri,
bëj të rri, po s’më lë etja.
Bëj të flas, fjala më mpihet,
si pulëbardhë që s’paska det.
Ku ta gjej diellin që fshihet?
Ku ta gjej një këngë që s’vjen?
Bëj të prek, s’më ngulet gishti,
fshehur-o si zog në muzg.
Rrëzon rrezja gjoksin, shpirtin
e gardhijet bëhen shkrumb.
Ngjalëron trupi në shtrat
dridhet thoi e dridhet dora,
herë bëhem lundërtar
herë si mal që e fsheh bora.
Ngjalëron ky shtat i dridhur,
se folenë e ka marrë zogu!
Mbeti krahu, lart i ngritur
kur mbi të mbin borziloku.
Bëj të zë, të marrin zogjtë
që sqepojnë mbi ullinj
e më bëjnë mbret pa kurorë
nën një strehë ku pikon shi.
Vij nga larg ku zbardh Lugina,
si kurorë hedhur mbi drurë.
Ngrije lesën, ballëdrita
të të them se ç’dua unë!
Të të them se ç’kërkon sofra
shtruar-o sa ngopet syri,
do të puth duart e ngrohta
do ta vë kokën te gjiri.
Do të prek Lëndina zjarri
ku s’ka prush e ku s’ka fletë.
Aty mbjell si bahçevani
aty shporr të gjithë rrufetë.
Aty prek spiranca detesh
dhe pse pikë uji s’ka!
Herë më ngjan si hënë që tretesh,
herë më ngjan si borë e bardhë.
Farfurin gusha qelqore
e mund majin që shpërthen
O moj buzë qumështore,
lemë të bëhem princ a mbret!
…Bëj të zë, por të merr era,
të bën lule dhe polen.
Përmbi buzë çel luleshqerra,
përmbi ballë një diell zbret
bëj të zë, e s’të zë dot….