Prisni
Mos më pyesni!
Mos më pyesni për hallet,
as për padrejtësitë
dhe as për pabesitë!
Kam duruar…
dhe me shpirt ndër dhëmbë
i kam kaluar…
Mos më pyesni!
Mos më pyesni për armiqtë.
Ata janë shumë, por…
unë nuk i gjykova si armiq.
Thjeshtë i numërova
si njerëz të vegjël e të liq.
Mos më pyesni!
Mos më pyesni si mbijetova.
Thjeshtë pata fatin
të kisha shpirt altruisti
dhe zoti më etiketoi
krisht më shumë se Krishti.
Mos u habisni
që jam akoma këtu mes jush!
Zoti nuk nxitohet si njerëzit.
Ai nuk pranon këmbime kleringu
Zoti, kandatët për krisht
po i kalon në proçes Vetingu…
I vetmi gjynah që kam bërë…:
“Fala më shumë se edhe vetë krishti”
Por ky ish faji i prindërve të mi:
“më ngjizën me shpirt altruisti…
Të përshëndes
Plagë, dhimbje dhe drithërim,
në shpirtin tënd dhe shpirtin tim:
për dashurin, për dashurin,
që s’pati ag’ as perëndim.
Ndrojtje, frikë dhe mosbesim
në shpirtin tënd, jo shpirtin tim!
Një thashethem a përgojim
na mbyt me helm e me trishtim.
Dritë, diell edhe shkëlqim,
ky shpirti yt për shpirtin tim.
Për dashurin’ që s’ka shterrim
dimër – verë plot me blerim.
Puthje ëndrre a përqafim
nga shpirti yt për shpirtin tim.
Më jep krahë për fluturim
më bën të fortë e më bën trim.
Po më ringjallë e më jep shpres’
ndaj plot durim po pres e pres.
