PRITJA ËSHTË JETË
I prita me durim
Lulet të çelin
Barin të gjelbërojë
Laureshen të këndojë
Një pranverë tjetër
Një pranverë më shumë
Ujë që rrjedh natyrshëm
Ujë që shkon në lumë
E lumi tej e çon,
Në det
Në ujë e kripë e tret
Pritjen time pranverore
Por shpirti im nuk vdes
Sa kam se çfarë të pres:
Të artën stinë vjeshtore.