Përparim Kabo
Ti befas u ktheve…
Pas shiut të rrëmbyeshëm…
mendova se ike…
ditët e tua kishin sosur…veshur
me gri gjysmë funebër.
Ti befas u ktheve…
si për të dhënë puthjet e harruara…
…Stina ime….e ngrohtë…
me diejt e fshehur në galeritë
e surprizave…
Me ditët e tua të vonuara…
gatuaj fundet e historive…
Vjeshta le të presë edhe ca…
Nuk dua që era t’i shkundë
të gjitha enigmat …
Pret rrushi vreshtave për verën …
Në barqet e boteve do gatuhen
ëndrrat e dashurive të
ardhshme…
Sa mirë bëre që u ktheve…!
Si në një stacion treni…ku hypin
vetëm bukuritë…
ditët e fundit me diell na tregojnë…
se është mirë…të ikim nga kjo botë…
duke buzëqeshur e ëmbël belbëzuar…
të dua…
pkabo 29 shtator 2019 …një ditë me diell si ditë behari…