Suplementi Pena Shqiptare/ Poezi nga Lorenca Bejko

528
Sigal

Kështu mijëvjeçarit si druhet

 

Bota….

Një rrotëz fati….

Që rrotullohet sa andej-këndej….

Humbur…

E pa drejtë….

Pa barazi…

E paprerë por këputur me gaca….

Me kafshata….

Kush me shumë,

E kush më pak…..

Kështu….

Ironike….

Mijëvjeçarit si druhet…..

 

Pushim në petale trëndafilash

U thamë…

U vyshkëm me musht mbledhur,

Vesa i preku lehtë,

Ashtu si e fundit lamtumirë….

Puthjet u varën,

Si të donin të thoshin lutjet,

Për herë të fundit,

Mynxyrë….

Dhe ikën,

Ashtu si hapat,

Qe rëra,

Koha i përpin…

Dhe ikën….

Pushim