Kohë e gjatë kaloi, por nuk ndryshove!
S’munda të bëja kët’ mrekulli
përpjekjet e mia u lodhën u shkundën
në mëndjen e tij kish marrëzi!
I thashë kur çasti i heshtjes do rrëndojë
dhe unë e zbehur pas hijes time do flas
Kur ti të kërkosh buzëqeshjen e ngrohtë
atëherë do kuptosh se unë do jem tharë!
Miqësira të shumta do të kesh ngritur
Euforia do të ngrejë lart…lart.
Por kur të mbyllësh sytë në vetminë e herët
fytyra ime do të ndriçojë dhe realiteti
do të vrasë!
Ti nuk dite të duash një femër!
Ti nuk dite të dashurosh !
Në këtë jetë u dashka lakmia
dhe mijra fustane të numërosh !
Dhe kur të jesh i vetëm një çast
dhe malli nëse do të marrë për mua:
Kujto se të dashurosh është fat
që zoti e sjell në duart e tua!
