Mē kērkoi t’i ndizja cigaren dhe iku
duke lēnē pas vetes pak parfum femēror.
Dhjetori nē çast u ngroh si korriku,
dhe në shesh s’kish më borē.
Nuk mē la kohē t’i hedh as sytē:
as qē tē nxjerr njē psherētimë.
Gjērat e bukura ndodhin befasisht,
s’kanē kohē tē zgjasin pambarim.
S’mē mbeti veç tē prek çakmakun,
qē u bë shkak pēr kētē takim.
Dhe ai patjetër si unē ndihej:
pēr kētē nuk kisha kurrē dyshim
dhe pse nuk kishte gjuhē tē fliste
unē e kuptova me njē sy,
pranē tij qēndroi njē vajzē e bukur,
dhe kjo pēr të ish njē magji!
Mē kērkoi t‘i ndizja cigaren dhe u zhduk
mbas një kthese,
duke lēnē tek unē njē parfum femēror.
Çakmaku gjeti çastin, kur se kisha mendjen
dhe m‘u ndez vetē nē dorē.
