Nuk ka një emër rruge një vend me emrin e Qazim Mulletit, Hafsa Zyberit, Fitnete Rexhës, Sotir Buneci, Mustafa Budini, Skënder Halili, Myslym (Lym) Alla, e plot të tjere.
Është mbushur Tirona me emra rrugësh jabanxhis e horrash, drogaxhish, e vrasësish, kriminelësh të regjimeve dhe shërbëtorësh të regjimeve në shërbim të se keqes, por jo të atyre tironcave që e krijuan atë Tironê me aq dashuri e qytetari si I vetmi model qytetarise me shpirt liberal.
Faik Konica shkrunte në gazeten “Gazeta e Re” në 17 nëntor 1928:
Ku ka një qytet me të bukur në Evrope se Tirana? Hapni nje penxhere në Tirane dhe hidhni një sy jashtë; Ku mund të ketë një natyrë më çuditërisht më të bukur se sa brigjet e kaltërta që posi një varg safiresh e amethystesh të medha rrethojnë Tiranën?
Ky vënd është i bekuar me një mijë mrekullira, por është pushtuar nga njerëz që urrejnë të bukurën, – përfundonte Konica.
