Më pëlqen aroma e kashtës së grurit,
që korrin fshatarët në stinën e verës,
më pëlqen aroma e gjellëve të furrit,
kur kthehem i lodhur tek pragu im i derës.
Nuk më bezdis fare zhurma e plorit,
kur plugon arat në gushtin e nxehtë,
shkrifet ugari deri fundit të shtatorit,
që të mbillet gruri, nëntorit në vjeshtë.
Oh sa më pëlqejnë shirat e vjeshtës,
kur pranë oxhakut rri edhe ngrohem,
një gotë raki pas djathit edhe qepës,
çarjet e kockave, nisin dhe shërohen.
Ma shlodhin shpirtin flokët e borës,
në dimrin acar kur fillojnë e s’ndalen,
kur shkoj pelegrin në majë të Kurorës,
të bëj kurban që mëkatet të më falen.
Sharkun e çobanit e hodha mbi supe,
që shpatullat e mia t’mos mbërdhijnë,
flokët e lagura i mbulova me kaçupe,
që veshët nga i ftohti t’mos më ngrijnë.
Sytë më gëzojnë sapo vjen pranvera,
kur çelin lulet dhe gjelbërojnë pllajat,
për një manushaqe, u çorra nëpër ferra,
që t’ja çoj çobankës, vrap i mora majat.
Ujë që nga malet zbret me gurgullimë,
burimet u freskuan me borën e malit,
u ngopën bagëtitë me barin trëndelinë,
në radhë dy nga dy, tufa po zbret zallit.
