Ku e kam parë një ëndërr bjonde!
Ku e kam parë as vetë s’e di!
Hëna mbi limon pikonte
lëng hënor ngjyrë floriri.
Sa u vërtita asaj nate:
sa në shtrat,
sa në dritare.
Ku e kam parë një ëndërr bjonde?
Më bjondinen e kësaj ane…
***
Nga të gjitha gjërat
më mbeti veç fjala.
Të tjerat m’i morën,
m’i rrëmbeu vala.
Tani edhe fjalën,
duan të ma marrin:
ata që thyen tempullin,
ata që thyen gardhin.
Nga të gjitha vlerat
më mbeti veç zemra!
Atë dot s’ma morën
e fsheha te kënga.
Lulebora
Këtë mëngjes
lulebora e virgjër
u zgjua e trembur, e zbehtë e dridhur.
Kujt t’i ankohej, s’i gjegjej njeri,
veç vezullimit të vesës mbi barin e ri.
Këtë mëngjes
lulebora e përgjumur
diç donte të shprehte me zymtësinë e bukur.
Një yll i shuar, një zë i mekur,
në myshkun e mesnatës e kishte humbur.
Këtë mëngjes!
Ah! Këtë mëngjes,
u zgjua e trishtë lulebora e brishtë!
Me ngut kërkonte pushin e ëndrrave
thellë, diku thellë, nën kaçubet e dendura.