Herët a vonë
Herët a vonë do të gjendesh edhe ti
në këtë segment rruge. Do të ndjesh
dhembjen që në shpirtin tënd thërret
e ulërin, do të ndjesh mungesën për
njerëzit e shtrenjtë që nuk janë më,
atë boshllëk që kthehet në greminë.
Herët a vonë do të kalosh edhe ti, në
këtë rrugë të pashtruar me kurthe, ku
trupi plaket, ku hapat ngadalësohen.
Shpirti mbetet përgjithmonë fëmijë
tek përpiqet të kapë ëndrrat e fundit.
Herët a vonë do të gjendesh edhe ti
ndaj zbute vështrimin, ashpërsinë që
nga çdo pore trupi buron, zemërimin
e egër, ndjesinë se universi rreth teje
rrotullohet dhe mos harro, se edhe ti
je një hije në një jetë kalimtare si kjo.
Dukje
Në dukje çdo gjë shkon mirë:
T’i flet me mua, kurrë s’pushon.
Zërin tënd e pres me padurim
në të njëjtën ditë, të njëjtën orë.
Në këtë vorbull dhe pështjellim
ka akull dhe ngricë. Mungojnë
rrahjet e zemrës, s’ka emocion,
gjithçka është kthyer në rutinë.
Dua të mendoj që ne të dy jemi,
si dikur dhe zjarri brenda nesh
ende ngroh, se jam mendimi yt
i parë kur zgjohesh në mëngjes,
mendim i fundit kur bie të flesh.
Kurrë më parë s’e kam dashur
dukjen ashtu si sot.
