O Durrës i lashtë… qytet mbi qytet,
tre herë përmbytur, tre herë ndërtuar,
mikpritës në shekuj me Epidamnin mbret,
në shekuj lakmuar, në shekuj pushtuar…
O Durrës i lashtë, pjellë e Ilirisë,
kala e pamposhtur nga sulme armiku.
Bizanti dhe Roma, pjellë e pabesisë,
të pushtoi o Durrës, perlë Adriatiku…
O Durrës i lashtë, mban mbi supe halle
dhe për ata halle, nuk u qave kurrë,
mbi shpinë i mbajte. Kusarët hidhnin valle,
të vodhën, të plaçkitën, ikën, mbete burrë…
O Durrës i lashtë, trëndafil bregdeti,
me mure kalaje mbrojte Shqipërinë.
Teuta mbretëreshë dhe universiteti,
torra venecjane të shton hijeshinë…
O Durrës i lashtë i bëre sytë katër,
kur Çezari me Pompeun luftuan aty,
pranë rrugës Egnatia, në Amfiteatër,
si gladiator luftove, pa lot në sy….
O Durrës i lashtë, vatër qytetarie,
durove pushtime, por kurrë s’u nënshtrove.
I kishin zili fqinjët tuajat anije,
Bizantit dhe Romës, dhëmbët i tregove…
O Durrës i lashtë, në përmbytjen e tretë,
ikanak u bëre, ike në Berat.
Do ktheheshe prap, e dije edhe vetë,
të ngriheshe sërish në qiellin e shtatë…
O Durrës i lashtë, pushtim pas pushtimi,
atëherë kur prisje të vinte liria,
pas shekujsh në vuajtje, nga lufta, mundimi,
nga hiçi i’a behu, mbërriti Turqia…
O Durrës i lashtë, qytet në liri,
qytet peshkatarësh, qytet me kulturë,
zgjohesh një mëngjes, në qendër… xhamì,
rretheqark qyteti rrethuar me mur…
O Durrës i lashtë, pesë shekuj robëri,
të tundën, të shkundën, farë të keqe mbollën.
Pas shekujsh, i pari ngrite flamurin kuq e zi,
largove trishtimin, që të huajt sollën…
O Durrës i lashtë ndërtuar nga gjaku,
pabesia e radhës ishte italiane.
Të mbrojti si luan Mujo Ulqinaku,
ra si një hero mbi torrën venecjane…
O Durrës i lashtë, i urtë dhe human,
e kalove edhe këtë etapë, me urtësì.
Nuk u bëre mik me italian dhe gjerman,
mbete homogjen deri në lirì….
O Durrës i lashtë, ku t’a dije ti,
që pas një pushtimi do vinte një tjetër!
Banderola feste, më në fund lirì,
veç ndërrim padronësh, histori e vjetër…
O Durrës i lashtë, pesëdhjetë vjet mashtrim,
mashtruar nga ati, nga biri mashtruar.
Kush hipën, kush bie, ndiejnë veç përçmim,
për Durrësin, për njerëzit, sa janë tjetërsuar…
O Durrës i lashtë e mposhte diktaturën,
bijtë e diktaturës erdhën në pushtet,
kanë ndërruar ngjyrë, kanë ndërruar lëkurën,
po ato mënyra, shpata vret e pret….
O Durrës i lashtë, qytet mbi qytet,
me det dhe me jod për të gjithë shqiptarët,
largoje të keqen, që vetëm vjedh dhe vret,
të vijnë më të ndershmit, të zhduken kusarët…
O Durrës i lashtë, mikpritës
bujar, lëre të lirë plazhin, mbi rërë mos ndërto:
më mirë do të jetë për të gjithë shqiptarët,
kjo është qytetarì, këtu veten trego…
O Durrës i lashtë, qytet mbi qytet, mos më turpëro…
