Nga Moisi DALIPI
– Episode dhe fakte për ndeshjet e 15.5.1996 dhe 12.08.1997
Këto ditë të “ngujimit popullor” nëpër portale ka filluar një “luftë” se kush do të thotë të vërtetën për dy ndeshjet midis Flamurtarit dhe Tiranës në 15 maj 1996 për finalen e Kupës dhe ajo 12 gushtit për 1997 për kampionat. Njerëz të moshave dhe profesioneve të ndryshme që nuk kanë lidhje me sportin dhe në veçanti me futbollin flasin , argumetojnë,kërkojnë ,edhe pse futbollin dhe dy ekipet, Flamurtarin dhe Tiranën i njohin më shumë nga rrjetet sociale .Duke i lënë menjëanë këta të vetquajtur ‘specialist –gazetar’. Le të flasim më konkretisht. Flamurtari dhe Tirana në sezonin 1995-1996 kishin siguruar daljen në finalen e Kupës të Shqipërisë. Ndeshja finale është zhvilluar më 15 maj 1996 , ora 18.00 në stadiumin “Qemal Stafa “ në prani të 9,500 shikueseve.
Flamurtari drejtohej nga trajneri Bejkush Birce dhe sposorizohej nga Ferdinat Kamberi dhe Shkëlqim Selami. Skuadra vlonjate kishte në përbërje futbollist cilësor jo vetëm nga Vlora si Bushi ,Prega ,Perloshi , por dhe “gardën” e vjetër me Arapin , Daullen e Tahon.Tek Tirana kapiteni Minga ishte pikë referimi për gjithcka.Përball ishin dy rivale të vjetra dhe të ndenja për njëra tjetrën , duke marrë mirë parasysh përballjet midis tyre të viteve 1980-1991. Gjyqtar i ndeshjes Luan Zylfo. Pjesa e parë 0-0. Flamurtari shënon gol në mimutën e 69` me anë të Viktor Daulles dhe barazon Tirana në minutë e 72 ` me anë të Nevil Dedes.Stafi drejtues dhe tifozet e Flamurtarit protestojnë për prekje të topit me dorë nga autori i shënimit golit të barazimit Dede.Për gjyqtarin Zylfo goli është i rregullt Kundërshtimi nga kampi vlonjat është i ashpër, deri atje sa skuadra kërkon të braktis fushën lojës. Ndërhyrja e shefit të klubit Skënder Ibrahimi dhe trajnerit Bejkush Birce ka rikthyer skuadrën në fushën e lojës.
”Pranuan të vazhdonim ndeshjen , sepse kishim frikë për ndonjë ndëshkim dhe me të rëndë nga federata”,- kujton trajneri Birce. Deri në fund të kohës rregullt të 90 minuta, rezultati nuk ndryshojë nga barazimi 1-1.U luajtë koha shtesë 2×15 minuta, por përsëri nuk ka fitues. Përcaktimi i fituesit do bëhej nga gjuatja e penalltive, nga pesë për çdo skuadër .Për Tiranën shënon gol Alimehmeti,Minga,Ruhi dhe Malko dhe humbet Kukeli . Për Flamurtarin shënon Bushi ,Muka dhe Vito dhe humbasin Perloshi dhe Driza. Pra rezultati përfundimtar pas gjuatjes penalltive 4-3 për Tiranën që shpallet fituesi Kupës Shqipërisë për sezonin 1995-1996.Për atë gol të barazimit të bardh e bluve, tani së fundi autori Dede shprehet se se “Edhe mund të ketë qenë kështu , por nuk e mbaj mend se ka kaluar kohë e gjatë tani pas gati 24 vitesh”.Por pas asaj ndeshje zemërimi i vlonjatëve ka qenë i madh , por fakti që Tirana është dhe fituese e titullit kampion , bën që Flamurtari si finalist Kupe të marrë pjesë në eventin evropian të Kupës-Kupave dhe njëkohësisht të bëjë që zemërimi i vlonjatëve të ulet. Shorti e vendos Flamurtarin në turin e parë të Kupës- Kupave përball skuadrës sllovake Chemlon-Humene dhe ndeshjet e zhvilluara me 8 gusht 1996 në Humene dhe 22 gusht 1996 në Tiranë japin shifrat e dy humbjeve 1-0 dhe 0-2 .Pas këtyre ndeshjeve jep dorëheqjen nga drejtimi skuadrës trajneri Bejkush Birce dhe në krye të pankinës vjen Lonidha Curri dhe Petro Ruci.Skuadra përforcohet në merkaton verore me prurje cilësore si Alliu ,Haxhiraj ,Paco e të tjerë. Kampionati sezonit 1996-1997 përbëhet nga 18 skuadra dhe do zhvillohej me dy faza. 
Në përfundim të fazës parë renditja është kjo :
Flamurtari 37 pikë (penalizuar 4 pikë) ,Tirana 34 pikë,Vllaznia 33 pikë,Apollonia 31 pikë,Partizani 31 pikë dhe Shkumbini 26 pikë. Në muajin shkurt 1997 , kur skuadrat sapo kishin mbyllur përgatitjet dimërore dhe ishte zhvilluar turi ¼ i Kupës ku Partizani,Lushnja, Flamurtari dhe Dinamo kishin fituar të drejtën për në gjysmë finale , bëhej gati të niste faza e dytë e kampionatit.
Shpërthimi ngjarjeve revolves popullore të fajdeve në Vlorë solli ndalesën e detyrueshme të kampionatit. Pritej që gjendja të qetësohej dhe kampionati të fiillonte.Shumë qytete të pjesës qendrore dhe jugore të vendit nuk afroni kushte për zhvillimin e ndeshjeve. Në muajin maj 1997 në Tiranë dhe Durrës zhvillohen ndeshjen gjysmë finale të Kupës , ku Partizani në kryeqytet fiton me Lushnjën 2-1 dhe Flamurtari në “Niko Dovana” fiton me Dinamon me rezultatin 2-0 .Flamurtari në këtë ndeshje drejtohej nga trajnerët Latif Gjondeda dhe Rrapo Raho .Trajneri Curri dhe ndihmësi tij Ruci së bashku me mbrojtësin brazilian Bedagi , por dhe futbollist të tjerë të skuadrës ishin larguar në Greqi. Presidenti Selami e takonte rrallë skuadrën, por Gjondeda në kushte tëpër të vështira zhvillonte stërvitje me ata pak futbollist vlonjat që kishin mbetur në skuader. Shumë nga futbollistët e tjerë ishin larguar pranë familjeve të tyre dhe nuk zhvillonin stërvitje me skuadrën . Në qershor 1997 në stadiumin “Qemal Stafa “ zhvillohet ndesha finale e Kupës, ku Partizani është fitues i saj pasi ka fituar përball Flamurtarit 5-4 me penallti pas rezultatit 2-2 të kohës rregullt të ndeshjes.Rikthimi futbollistëve vlonjatë në Vlorë ishte e vështirë, ndaj një pjesë menduan të zhvillojnë stërvitje në kryeqytet ose pranë skuadrave të qyteteve tyre.Në këtë kohë tre futbollist vlonjat, Daniel Xhafaj,Shpetim Ymeraj dhe Arnold Cipi kane pasur një përplasje në disa ushtar të Gardës, të cilët i “kërkonin shkaqet e revoltës të Vlorës dhe tek futbollistët e Flamurtarit”. Gjithsesi në muajin korrik 1997 F,SH.F .vendos që kampionati do zhvillonte ndeshjet me grubullimi në qytetet Tiranë,Elbasan dhe Kavajë ku 18 skuadrat do ndaheshin ne tre grupe me nga 6 skuadra.
Kështu pra Flamurtari 37 pikë ,Tirana 34 pikë,Vllaznia 33 pikë,Apollonia 31 pikë,Partizani 31 pikë dhe Shkumbini 26 pikë do ti zhvillonin ndeshjet në kryqytet me nganjë takim duke filluar nga gjendja zero e pikëve.Flamurtari kishte shumë largime nga rradhët e tij , por afrimet nga ekpet e të rinjeve formatonin një skuadër premtuese .Në ndeshjen e parë Flamurtari barazon 2-2 me Shkumbinin.Gjithsesi ne javet në vazhdim shumë inters pritej ballafaqimi Tirana –Flamurtari. Ishte 12 gusht 1997 ora 17.00 ne stadiumin “Qemal Stafa”. Cdo fitore për seicilën skuadër do thoshte fitim i titullit Kampion. Pak përpara ndeshjes mësohet se kjo ndeshje ishte besuar për tu drejtuar kolegjumin të gjyqtarëve të Shkodrës i përbërë nga Astrit Isufi kryesor ,Rrok Nushi dhe Astrit Dervishi anësor dhe Farbardh Maci gjyqytar I katërt. Por pak përpara se të fillojë ndeshja ndryshon gjyqtari kryesor , (gjoja ka ardhur me vonesë në stadium) dhe në vend të tij caktohet Luan Zylfo i kolegjumit të kryqytetit.Vlonjatët protestojnë , por marrin nga garanci për gjykim të paanshem nga “kopetenti “federatës përgjegjësi garave Besnik Cela .Pjesa e parë 0-0 me një penallti të pamerituar po të pa realizuar nga Tirana. Në pjesën e dytë në mimnuten e 47` Fortuzi shënon për Tiranën. Vlonjatet reagojën dhe goli barazimit dukej se po afrohej .Në minuten e 82` sulmuesi Perloshi pengohet në zonë dhe Flamurtari kërkon penallti .Vlonjatët rrethojnë gjyqtarin duke protesutuar.Stadiumi përkrah skuadrën vlonjate .Hidhen shashka , tymueze dhe sende të forta në fushë .Flamurtari braktis fushën e lojës ,sepse skenari fuksionojë më së miri duke ja hequr Flamurtarit të drejtën për të fituar titullin kampion.
Tani kur kanë kaluar afro 24 vjet nga ajo ndeshje po dalin në shesh dhe “mëkatet “, ku vet “kopententi” Cela e ka pranuar se goli barazimit të Tiranës në finale Kupës në 15 maj 1996” mund të jetë I shënuar dhe me dorë , por janë gabime njerëzore” duke mos dhënë një përgjigje të saktë për penalltin që nuk ju është akorduar vlojateve dhe përse u ndryshua gjyqtari pak minuta perpara fillimit të ndeshjes Tirana-Flamurtari per titull kampion me 12 gusht 1997?
Dhe këto “mëkate” por dhe të tjera si këto , që kanë ndodhur jo pak në këto dekadat dhe vitet e fundit në futbollin shqiptar , siç duket në këto ditë të” ngujimit popullor” ka ardhur koha të refehen ashtu siç kanë ndodhur për të qenë të “pastër” përpara se virusi Covid -19 të infektoi mendjet.
