Ky artikull është vazhdim i : Të kuptojmë të ardhmen për tregun e punës / Çfarë përmban ajo ?
Imagjinimi i së ardhmes është një mënyrë e rëndësishme që të mund të ndryshojmë perspektivën tonë dhe të formojmë mënyrat që zë e tashmja. Por, në një moment duhet të sjellim imagjinatën e egër në Tokë, në mënyrë që ajo të bëhet një dhuratë e vërtetë e qëndrueshme. Për shembull, në mënyrë që të kuptojmë më mirë sesi një teknologji në zhvillim e sipër si Inteligjenca Artificiale mund të ndikojë në punët tona në të ardhmen, ne duhet të kuptojmë më shumë për gjendjen aktuale dhe të imagjinuar të teknologjisë dhe ta analizojmë atë në kontekstin e mënyrës se si punojmë në të tashmen. Një mënyrë për ta bërë këtë është përmes spekulimeve të informuara metodike. Ne mund të përdorim cilindo nga një varg i atyre që mund t’i quajmë konturet futuriste për të ndihmuar në stabilizimin e imagjinatave tona për të ardhmen. Konturet futuriste shpesh synojnë të trajtojnë çështje komplekse globale duke prodhuar skenarë të pasur që hartojnë kontekste sociale, kulturore, politike, ekonomike dhe teknologjike së bashku. E thënë thjesht, një kontur futurist është një grup metodash i mbështetur nga një themel i teorisë së përdorur për të hulumtuar dhe hartuar narrativat e së ardhmes. Stewart Candy përfundoi disa nga teoritë në një diagram të thjeshtë që shpjegon këtë koncept. Duke ekzaminuar sesi historia ka formësuar gjendjen aktuale të teknologjisë, kontekstit shoqëror ose situatave të tjera, e ardhmja e mundshme, propabël dhe e preferueshme mund të ekstrapolizohet. Konturet futuriste mund të përdoren për të hartuar parashikime në rritje të asaj që mund të ndodhë në të ardhmen, e cila mund të na ndihmojë të kuptojmë ndikimet e mundshme gjatë rrugës. Ky proces është shumë i rëndësishëm për këdo që përballet me ndryshime në vendin e punës. Kjo na jep një shans për të identifikuar hendekun midis së ardhmes sonë të mundshme dhe të preferueshme dhe na jep një shans për të planifikuar për t’i afruar ato së bashku. Ne mund të fillojmë duke analizuar kontekstet tona të së tashmes dhe të së ardhmes së afërt për të identifikuar gjërat që mund të zhvendosen ose të ndryshojnë. Pastaj, ne parashikojmë nga atje duke marrë parasysh sa më shumë faktorë kontekstualë të jetë e mundur. Një kornizë e tillë mund të na ndihmojë të identifikojmë çështje ose marrëdhënie të ndërlidhura që mund të mos i kemi parë më parë. Na mundëson të fillojmë kërkime dhe analiza të mëtejshme për të na ndihmuar të kuptojmë më mirë ndikimet e mundshme të të ardhmes sonë të imagjinuar në të ardhmen tonë reale. Organizatat strategjike dhe alternative të së ardhmes si Instituti për të Ardhmen dhe Iniciativa e Tranzicionit të Madh, zhvillojnë mjete praktike, kërkime dhe programe që e shndërrojnë parashikimin në njohuri kritike që mund të çojnë në një ndryshim të suksesshëm. Metodologjitë teorike të zhvilluara nga studiues si Sohail Inayatullah, gjashtë shtylla: të menduarit në të ardhmen për transformim, siguroni thellësi dhe ashpërsi të mëtejshme të këtyre qasjeve dhe një referencë të dobishme për të menduar për të ardhmen tuaj në një botë që ndryshon me shpejtësi. Një mënyrë e mirë për të filluar parashikimin e së ardhmes është të shohim prapa nga kontekstet tona aktuale dhe të gjejmë prova të transformimeve në jetën tonë që kanë ndodhur, si në një nivel mikro ashtu edhe në atë makro. Ky proces quhet ‘backcasting’. Backcasting mund të përdoret për të ndihmuar një proces parashikimi në të ardhmen duke inkurajuar parashikim më të saktë dhe të nuancuar në lidhje me zhvillimet në ndërrimet teknologjike bazuar në atë që ka ndodhur tashmë. Mbani në mend, ka shumë të ardhme të mundshme që varen nga një gamë e gjerë faktorësh që do të ndikojnë në rezultate. Pra, a do të marrin robotët punët tona? Kjo është një mundësi, por jo të gjitha ndikimet e futjes së një teknologjie të re në praktikat ekzistuese të punës mund të kuptohen plotësisht pa analizuar më parë se si e ardhmja e imagjinuar dhe e tashmja aktuale kryqëzohen duke kuptuar më shumë për atë që imagjinohet dhe çfarë është reale në një prototip diegjetik. Ndërmarrja e disa transmetimeve të bazuara në teknologji të ngjashme. Spekulimi i të ardhmes së mundshme duke hartuar mundësitë në një kornizë futuriste. Marrja e një qasjeje të tillë analitike mund të na lejojë të hartojmë trajektore për të ardhmen e mundshme dhe atë të preferueshme. Të bësh kështu, të jep pikënisjen për ndërtimin e një strategjie për të ndihmuar të lokalizohesh në ato të ardhme. Pyetja tjetër atëherë është pasi të kemi hartuar këto të ardhme, si zgjedhim t’u përgjigjemi atyre?
Dizajni luan një rol të vlefshëm në vizionimin e të ardhmes. Na siguron si korniza teorike ashtu edhe metodologjike që mund t’i përdorim jo vetëm për të hartuar të ardhmen, por për të prototipuar objekte të prekshme që na ndihmojnë të imagjinojmë se si do të ndihej të ishe njeri në atë të ardhmen. Erica Hole, bashkëthemeluese e Mule Design, sugjeron që modeli qëndron në hendekun midis shkencës dhe spekulimeve. Dizenjuesit fillojnë me atë që dinë dhe më pas pyesin se çfarë mund të jetë? Për Erikan, dizajni ka të bëjë me mënyrën se si të arrijmë nga ajo që dimë tani në një të ardhme të panjohur, dhe sesi zgjidhjet e ndryshme të dizajnit mund të na afrojnë. Pra, cilat janë disa qasje të ndërmarra nga të tjerët për të hartuar të ardhmen? Le të shohim disa shembuj. Kornizat e dizajnit të tilla si Dizajni Kritik dhe Çka Nëse, të zhvilluara nga Anthony Dunne dhe Fiona Raby, mundësuan krijimin e trillimeve të dizajnit që mund të eksplorojnë dhe kritikojnë të ardhmen e mundshme. Duke përdorur këto korniza, Dunne dhe Raby prodhojnë narrativa të bazuara në skenarë dhe propozime spekulative të dizajnit që sfidojnë supozimet dhe paramendimet rreth rolit që objektet do të luajnë në jetën e përditshme. Ngjashëm me konceptin e prototipave diegjetikë, këto trillime të dizajnit janë një formë e prototipave të së ardhmes që na lejojnë të mendojmë për të ardhmen në mënyra të caktuara. Ata na lejojnë të imagjinojmë histori dhe të provojmë të ardhmen e mundshme dhe të preferueshme në mënyrë që të krijojmë njohuri për atë që mund të jetë dhe si kjo mund të ndikojë në përvojën njerëzore. Situation Lab i bashkëthemeluar nga futuristi dhe projektuesi me përvojë Stuart Candy, projektoi mjete gjeneruese gjithëpërfshirëse që bashkojnë parashikimin dhe imagjinatën kolektive. Një shembull se si e bëjnë këtë është mjeti i dizajnimit i paraqitur si një lojë e quajtur The Thing From The Future. Qëllimi i kësaj loje është të gjenerojë përshkrime argëtuese dhe provokuese të objekteve hipotetike nga të ardhme të ndryshme të afërta, të mesme dhe afatgjata. Konsulenca për krijimin e të ardhmes Superflux jep premtimin e përkthimit të pasigurive në të ardhmen në zgjedhjet e ditëve të sotme. Ata e bëjnë këtë duke luajtur në dy fusha të gjëra interesi: e fiktivja e së tashmes dhe ekstrapolimi i trendeve aktuale në kontekste të së ardhmes. Puna e tyre synon të shkurtojë narrativat e vendosura që punojnë për të fshehur mundësitë përçarëse dhe shqetësuese të së ardhmes. Në projektin e tyre, Our Friends Electric, Superflux eksploron marrëdhëniet tona në zhvillim me ndihmën e aktivizuar me zë.
Si një agjent i të ardhmes tuaj, është e dobishme të eksploroni një sërë metodash për të parashikuar trajektoret e mundshme dhe të preferueshme në kontekstin e punës tuaj. Në këtë mënyrë, ju mund të merrni një rol aktiv në hartimin e të ardhmes tuaj përmes analizave dhe spekulimeve metodike. Prishja e barrierave të normalitetit të prodhuar dhe marrja në pyetje e së ardhmes që tashmë ka ardhur është një vend i mirë për të filluar. Kuptimi i forcave lëvizëse dhe realiteteve të ndërprerjes teknologjike do t’ju lejojë të përqafoni ndryshimet, punëdhënësit ose të punësuarit në vendin e punës të nesërmen.
