Puthje jete
Po vjen dielli, që të shuaj mallin.
Hap krahët me frikë se mos rrëzohet.
Sheh dimrin, që mblidhet e shtrëngon shallin.
Puth akullin, që lulja nën të, të zgjohet.
Erës
E di që je kokëfortë e shpirt katran.
Të kam zili, kur ia bën fora
Mi theve degët e më le kocan.
Po m’i shkule rrënjët të lumtë dora.
Trëndafil
Trëndafil seç të përdorën
Trëndafil s’të mbajtën ere..
Të përdorën, të shkërmoqën
Si të ishte e fundit herë.
Lutem
Lutem të më shihje dhe një herë!..
Të më cìcëronte zemra kraharorit.
Jam lule jasemini sì atëherë
Qershizë kuqalashe e qeshorit.
Ëndrrat për Ty
Më kot prita mbrëmë të më shkruash..!
Duke dremitur mbeta në kujtime mbi tastiere.
Mirë bën , kur nuk di se ç’të thuash.
Përse t’i hapësh portat e ferrit dhe njëherë..?!
Tek parmaku i kujtimeve, mbeta e hutuar.
Cirka n’ strehëzën e lotëve tik takun ndaloj.
Në dy gëzimet e ditës t’i ike i menduar .
Kujtesën e ëndrrat, n’azilin e një libri do i çoj..!