Pranë nesh banon jeta
Pranë nesh banon jeta,
që na mbron nga e liga e çalë,
na marros në dritë e paqje,
kur dashurojmë me zjarr.
Pranë nesh ndodhet një ëngjëll,
që zbret në shi e vetëtimë,
jep frymën ledhatare aty në supin tim.
Pranë nesh ndodhet gjithësia,
që na zgjon…na jep guxim,
gëlon ashpër në ditët e zbrazta,
mbron në lindje e gëzim.
Prandaj s’kam frikë nga kockë e thyer,
që shpon mishin pak nga pak,
çdo ditë marr guximin e tepruar,
e heq ashklat që na ngulen çdo çast..
Mos më lini të më ikë fryma
Mos më lini të më ikë fryma,
adresat e fshehura,
poshtë gjoksit tim,
lusjen e hënës,
në një portë deriçke të tharrë.
Mos ma xhvatni dashurinë,
që si planet vargëzues prek diellin,
mban pa gjumë shpirtin plot lëng,
e zemrën e bën këngë.
Ka zbardhur jeta sot,
një arsye e thellë në pëllëmb të kujtesës,
një dorë me vija vese në faqet e asaj..
