Të gabosh
Më thoni edhe unë do t’ju dëgjoj
çfarë kam gabuar, ç’bëra keq?
Pse u dashurova me ciganen?
A s’më thatë ju: – do bëhesh mbret!
Më thoni, çfarë s’më thatë atëherë:
kush nga ne gaboi dhe kush jo!
Unë, që u bëra mbret një herë
apo ju, që s’dini ç’jeni edhe sot?
Më thoni, t’ju dëgjoj edhe me sharje
më thoni edhe nëse më dhemb vërtet?
Veç, ju kishit të drejtë për ciganen, eh!
Me një dridhje beli, më bëri mbret!
Limanit tënd
Po si një varkë e braktisur
shpirti më endet në tallaz!
Këtij deti mall të boshatisur
dua që dhimbjen, krejt tja zbraz,
si varkëtar që s’ka më shpresë.
Endem e syri im s’më sheh
asnjë liman që të më presë,
a far të ndezur gjer përtej.
Dhe Hëna humbur nëpër re
dhe yjet zbehur si mehitë
dhe këng’ e shpendëve qëkur
më nuk dëgjohet si përditë!
Po unë do vij limanit tënd,
si varkëtar, a si mehit
në s’qofsha malli që të zbardh,
do bëhem fari, që të ndrit !
