Përhumbur isha në krahët e tij,
por nuk më mbajti, ndonëse ju dhashë.
Mbase nuk isha e denjë për magji,
apo më deshi më shumë se aq…
Më zgjoi më la të shkoj,
më bëri të besoj se në breg dola vet.
Që atëherë zbulova se midis brinjëve
më kishte vendosur një copëz nga vetja e tij.
Korbi me pendë të bardha të shfaqet
Çuditërisht vetwm ti e sheh të ndodh.
Je ëndrra nga e cila kemi frikë zgjimin
Jetojmë surrealen të pa coptuar, të plotë.
Në një jetë guralecësh që rrwshkasin,
drejt honit të ftohtë
Kërkojmë të gjejme
kush është e vërteta që ndodh?
…
Tani më në fund arrita të kem frenat e jetws.
Kanw mbaruar qëllimet për të shkuar diku.
Jam e lirë të mos zgjedh asgjë,
dhe zgjedhjet nuk më robwrojnë më!
