Natë e vonë.
Qetësi.
Ëndrrat si flutura
lodrojnë pezull në errësirë.
Është trëmbur gjumi.
Mendimet përplasen të mpirë,
si vorbulla e një lumi.
Brenda cilës ëndërr je ti?
Më jep një shënjë dhe zbrit!
Unë kam dëshirë për dashuri,
më thuaj t’i mbyll sytë.
Ëndrra nuk afrohet në dritë.
Ëndrra e ka vet dritën brënda.
Dritën ia jep ti
nga zjarri që të vlon në gji.
Ma jep këtë të uruar shans,,,
dhe të dy të kalojmë në trans.
Nesër mbrëma me siguri
ëndrrën do ta bëjmë realitet.
O do të vish, o do të vi…
ti si hyjneshë e unë si mbret.
Ëndrra edhe na gënjen. E di,
por ndodh që kthehet në magji…
Letër bijës sime
U rrite bija ime e parë!
U rrite shoku im i vogël!
Tani jemi të dy të rritur…
Të shoh në foto me tët bij
të kapur dorëpërdore
më dukesh akoma fëmi
e bukur, e urtë, ëngjëllore.
Ne u rritëm bashkë ndër vite:
Unë thurja ëndrrat e mija.
Ti thurje ëndrrat e tua.
Pa e ditur as unë e as ti
që një ditë do bashkoheshin
në një ëndërr të vetme.
Të bëheshe nënë me fëmi
e ta kishe edhe shok
dhe ta mbuloje me dashuri.
Unë tani jam gjysh
dhe mbesën e përshëndes
nga fotografia.
Gjyshe u bëfsh edhe Ti,
por mos e provofsh kurrë
çdo të thotë të përvëlohet shpirti
nga malli dhe dashuria.
Ti sot ke datëlindjen…
Unë të uroj në telefon
po ku ta lë puthjen në ballë?
Ku ta ndiej përqafimin tonë?
…më mungon o bija ime e parë!
o shoku im i mirë
ta dish sa më mungon…
O dritë e syrit, o nur
mos të mungoftë Iris-i kurrë!
