-Humoristike nga Ali Bregu—
Tash kur po vjen fundi, kur po afrojn` provimet:
m’u thartuan trutë nga superstudimet!
Nga superstudimet, një shkollë –një jetë.
As hapa, as mbylla te librat një fletë.
Edhe kam besimin, ndër shokët i pari,
do t`i mar provimet me medalje ari.
Ju lutem dëgjoni, pa u mbajtur rëndë:
përgatitjen time bërë në çdo lëndë:
….
Pa ia prekur kurrë letërsisë fletët,
po mallkoj shkrimtarët, po mallkoj poetët!
Ç`janë e ku s`janë, të rinj e të vjetër,
me vargjet klasikë, vargjet kilometer.
Kë më shkon përbri, kush më del përpara,
iu harroftë emri, mos i mbiftë fara!
Prap nuk mërzitem, të dal` ku të dalë,
çfardo të më bjerë, do broçkullit fjalë.
…
Sa për historinë, unë që dua paqe,
bashkë kur u ndamë si Milua në faqe.
Putha atë skile dhe e lashë vetëm,
se s`kam dashur luftra,kurrë tërë jetën.
…
Miss gjeografinë, oh sa ma ka ënda
të flas gjër’ e gjatë për ç`më shkeli këmba!
Për ç`më dëgjoi veshi, për ç`më kap vështrimi,
për malet, lumenjtë me ujë burimi.
…
Eh matematikën, me qejf e dëshirë
të na nxjerë frikën, e marim me të mirë!
Se për një ushtrim a për një problem
na fut në mendime, na shtie dilemë.
Unë ndaj kësaj bindshëm do fitoj:
në s`mundem përballë, ndryshe do kopjoj.
Krahë e pëllëmbë, larë si në lavazh:
t`i mbush më formula, plot me tatuazh .
Edhe gjithë xhepat e xhekës së vjetër
do t’i mbush me kopje, plot me copa letër.
…
Kush tha prej fizikës më ka hyrë frika ?!
I marsha të keqen, ah më rëntë pika !
Ku ka më të bukur, e them ashiqare,
me ato formula që s`më hyjnë fare
Por as që më dalin, si prej tokës bima,
se kafkën e kokës e kam krejt pa vrima.
…
Për biologjinë e lashë anglishten.
Po mësoj përmendësh vetëm latinishten.
Dhe për pakëz fjalë PINUS dhe PINEA:
braktisa i ngrati gjith gjuhët e reja.
…
Gjithë ato formula, ç`m`i paske me huqe.
moj kimi e dashur, ti moj pispiruqe,
Me ato acide, kripëra e atomë
më dogje moj mike, më sose kufomë!
Ndaj të qëndroj larg, ndruhem moj firare,
se mos më mbarosh,të më zhdukësh fare!
…
Nëse asnjë libër s`po hap e s`po mbyll,
i maturës sime jam një superyll.
Me ju profesorë, porsi trim i rrallë:
gati jam të ndeshem, troç ballë për ballë.
Juve që më quajtët mua –“Mendjefugë!”,
Do t`ju lë pa punë, do t`ju flak në rrugë!
Me këto mësime, të gjitha për vete,
do marr me patjetër shtatë fakultete.
Shtatë fakultete-shtatë medalje ari,
nga mbipesh` e tyre do prishet kandari.
Dhe tituj shkencorë nga tre për çdo ditë ,
të gjitha me hak, asnjë pa meritë.
…
Nuk ua mbush syrin për ç`më thotë goja?!
Janë prej vërteti, nuk janë prej gjoja.
Veç përsa ju thashë, ju mos më braktisni,
kur më buzëqeshni, pse s`më duartrokisni?!
