“Askush tjetër nuk e përjetoi udhëkryqin e historisë sonë me atë tronditje, me aq stoicizëm njerëzor e artistik si Ali Asllani; askush nuk u ngrit brenda vetes – në radhë të parë brenda vetvetes në lartësira të atilla meditimi brengosës, kur njeriut i këputet pika e lotit dhe ai nuk e kupton dot, nëse qan apo qesh njëherësh. “
Fatos Arapi
Ali Asllani -Vajzat Shqiptare
Kush të ka dërguar, hëna apo dielli?
Pa më thuaj të lutem, sa yje ka qielli?
Në je ndonjë flutur,kush të ka qëndisur ?
Kush është ajo dorë, që të ka stolisur ?
Pa le të dëgjojmë njëherë a dy herë,
Fol, moj dallëndyshe, që këndon mbi derë!
Fol, moj dallëndyshe, se sa më vjen mirë,
Mos je ndonjë vajzë nga një vend i lirë?
Unë jam një arbëreshe, rroj këtu në rrëza,
Një gjak e një gjuhë kemi me thëllëza;
Pullumb e sorkadhe jemi fare e fis,
Kemi dhe shqiponjën gjyshen e shtëpisë!
Çdo të mira kemi, diell si ar,
Derdhet përmbi neve nga çdo vend më par’
Lil’ e vendit tënë katër stinat çel
Edhe erë e bukur na deh e na vel!
