Fabul*
-Ç’bën ti lart e poshtë, moj e marrë?
Kush të ka thënë të më vizatosh?
Fillon në mollëza, gërmon në ballë;
hiq dorë kur unë të them:
“Mos!”
-Motër, po kërkon qiqra në hell,
(kështu thotë një fjalë shumë e vjetër).
S’mund të jemi përgjithmonë e dielë;
sado që çdo ditë e ka një vlerë,
patjetër…
“Shtriga”
Ma hiqni “titullin”, s’e dua,-
tha Shtriga përrallash arratisur.
Mjaft më: e keqe, e shëmtuar!
Pa shihni se si janë stisur
(me llafe e dëngla palë-palë)
sozitë e mia midis jush!
Edhe pse lyhen karnaval
e bëjnë poza papushuar,
nuk kanë në shpirt asfare prush.
Ma hiqni “titullin”! S’e dua…
Gomari dhe Kaprolli
Teksa me dru po e ngarkonin,
Gomari i fliste një Kaprolli:
Se si më dukesh ti, more vëlla,
të më falësh… pak si budalla.
Shkon e vjen as punë as zanat;
për kurrgjë s’do ishe ti në fshat.
Më në fund, o mik, me sa shikoj,
ti nuk paske fare as patkonj…
Në këto e sipër, qe ngarkuar,
tek lëkundej, sa nuk ra në përrua
dhe i hëngri vithesh ca shkopinj…
Tha Kaprolli i urtë: -Miku im,
tash për tash kam vetëm një këshillë:
çoje këtë barrë shëndoshë e mirë,
pa njëherë tjetër e gjejmë fjalën,
se kush është e kush nuk është budall…”
