Grua!
Qetësinë do të t’a sjell
dhe do ta mbaj me kyç,
në zemrën tënde strukur.
Le të rrahë e qetë atje
dhe unë, do të jem i lumtur.
Grua!
Universin do t’a mbledh
dhe do ta sjell në grusht,
në mendjen tënde ndrydhur.
Të ngopesh me pafundësi:
dhe unë do të jem i lumtur.
Grua!
Do të t’a sjell edhe durimin:
do ta strehoj aty,
në shpirtin tënd të bukur.
Durimi shpirtin të të shplodhë
dhe unë do të jem i lumtur.
Grua!
Me orë, ditë, vite, më mban në sy.
Gjysmë njeriu u bëra që kur të njoha,
se gjysmën tjetër t’a kisha falur ty.
