PATRIOTIT
QAZIM GJANA
Në t’naltat male o Luma trime,
Ke pas njoftë besë e burrërinë.
T’ ka pas kalue bajagi moti
Ku ty t’u dha ajo besë voci.
Mos me harrue kurrë besën e dheut
Që u pat lindë n’majat e nalta,
E mbajti ndez’ dhe larg atdheut
Hej, trim Lumjanin Qazim Gjana!
Nuk ishte lojë ajo besa e trimit
Që i ushtoi zani ndër shqiptari.
Ishte dritë – qielli e atij mërgimit
Për t’shtrenjtën Nanën Shqipni.
Qazim Gjana, o shqiponjë me fletë
Ti për at’ mbret e për at’ shtet,
Eh, sa ka hjekë popull’ i shkretë
Pa një strategë e për njëri t’ drejtë!
Ndër fusha e mal deri në Dri t’ Zi
Me i zbardhun faqen asaj Shqipni!
Me trima e mbret të Shqiptarisë
Moti kisht ndritë nën dritë t’ lirisë.
Për besë burri t’ kish lind ty nana
Me faqe t’ bardhë e për trimni.
Veç ndera yte o Qazim Gjana,
Asht flamur sot për ket Shqiptari.
Fisnikisht ajo marshon xhenetit
Plot nder’ e gjithkah n’ lavdi,
Për at’ besë që i dhe ti mbretit
Gjanajt përjetësohen në histori.
