Suplementi Pena Shqiptare/ Mimoza Çobo: 4 vjet pa Hajrie Rondon

378
Sigal

Sot mbushen katër vjet që kur iku në amëshim ”Mjeshtrja e Madhe” e artit skenik shqiptar Hajrie Rondo. Aktorja e shquar Hajrie Rondo, u lind , më 1 mars 1951 në Delvinë dhe ndërroi jetë në të njëjtin qytet , më 9 Shtator 2017, pas një beteje të ashpër në luftën kundër kancerit . Hajrie Rondo ishte një ndër aktoret më të spikatura të skenës shqiptare, por teatri , për të cilin Ajo shkriu gjithë energjitë dhe poetencialin e rrallë si artiste , ishte teatri” Bylis ”në Fier.

Hajrie Rondo ka interpretuar në të gjitha gjinitë e artit skenik. Në memorjen e artit skenik ajo ka memorizuar 120 role në teatër dhe 40 role në filma. Hajries qysh në gjallje i është akorduar titulli “Aktore e Madhe e Myzeqesë”, nga Shoqata Atdhetare Kulturore “Myzeqeja”. Qyteti i saj i lindjes , Delvina e nderoi në vitin 2008 me titullin e lartë “Qytetare Nderi” e këtij qyteti . Për merita të veçanta në fushën e artit skenik , i është akorduar Urdhri “Naim Frashëri i Artë”,si dhe titulli i lartë “Mjeshtre e Madhe” .

Në jetën e saj ,Hajria ka patur si lajtmotiv që ta njihte jetën dhe ta përjetonte me ngjyrat më të bukura . Një nga këto ngjyra ishte ajo e profesionit që kishte zgjedhur .

Jeta për të ishte gjithçka dhe asaj i është dashur ta mbante shtrënguar fort, me dhëmbë .

I përjetshëm kujtimi dhe vepra madhështore, që aktorja ikonë Hajrie Rondo, la pas për brezat !

Ti ishe yll dhe yll i pashuar do mbetesh ,

o artiste zëhyjnore që gjunjëzove perënditë !

Shpirti yt fëshfërinë stinëve mes gjethesh ,

frymon tek lulekambana e muzgut sërish .

Dëgjoj zërin tek oshëtin në këtë qiell vjeshte

dhe, befas shfaqesh në qiell imazh i rallë

dhe pse qyteti të nderon e derdh lotë në heshtje ,

udhëve ndihet zëri yt , si të jesh ende gjallë .

Yjet fiken e ndizen duke lënë pas një spektër .

Në gjirin e tyre, yll qiellor , u pagëzove ti ,

mes erërave yjore zëri yt , si askund tjetër ,

përcjellë mesazhe me tinguj jete në gjithësi .

Ti ishe ikonë dhe ikonë përherë do të mbetesh ,

o Hajrie zëhyjnore , që gjunjëzove perënditë !

Ike duke lënë gjurmë në një qiell të zymtë vjeshte ,

gjurmë të arta ,që asnjë stinë nuk i fshin .