Këto ditë shtëpia botuese “Edlora” nxorri në qarkullim librin “Zërat e Zogjve” të autorit Ilmi S.Qazimi, ku ndër 39 tituj gjashtë jepen në prozë poetike dhe të tjerat janë poezi të mirëfillta në formën e përjetimeve të tij reale ndër vite, brenda dhe jashtë Shqipërisë. Mjeshtërisht autori realizon atë që duke lexuar shkrimet e këtij libërthi çdokush, gjen në të copëza të jetës së vet, reflekton dhe ndjen se më e mira ajo, që duhet të prijë ecurinë jetësore të shoqërisë njerëzore dhe të marrëdhënieve të saj me natyrën. “Zogjtë dinë të ndërtojnë strehëzën familjare, të dashurojnë, të krijojnë familje të qëndrueshme, të lindin e të rritin fëmijë… Ata ‘nuhasin’, vrojtojnë me vigjilencë të lartë, vajtojnë humbjet dhe gëzojnë fitoret. Kuptohen dhe “flasin” me njëri-tjetrin madje edhe me njeriun. Gjuha e tyre është muzikale, me gjeste e veprime ku spikat kënga e dashurisë për jetën, me repertorin më të pasur të mundshëm e krejt të natyrshëm, në qindra e mijra versione cicërimash, zukatjesh, vallzimesh, imitimesh, zhurmimesh e shfaqjesh nga më mahnitëset ndër krijimtaritë e natyrës. Dinë të punojnë me cilësi të lartë e të jetojnë me djersën e punës së tyre; të shijojnë dhuratat e natyrës; të gëzojnë lirinë dhe ta mbrojnë atë me çdo çmim … Eeeeh, sa gjëra dinë e bëjnë zogjtë! ” Pikërisht këto mesazhe, me figuracione të spikatura poetike,përcjell poeti tek të gjithë lexuesit. Brendia e librit ka ilustrime konkrete, që jo vetëm kënaqin syrin e zgjojnë kurreshtjen, por ngjallin edhe respekt për universin natyror. Faqet kanë frymëmarrje; vargjet dhe rreshtat përthithen lehtazi,mbasi janë thellësisht shpirtërore në të menduar, nga tërë moshat veçanërisht fëmijët dhe ata që kanë kaluar gjysmën e shekullit të jetës së tyre.
Xheladin Çelmeta, gazetar
Disa poezi të shkëputura nga libri “Zërat e Zogjve” të autorit Ilmi S.Qazimi
Turtulli
Turtulli,
këndoi për njeriun
me dashuri.
Njeriu,
turtull u bë
me hipokrizi.
Kanarina
Rrjedhin ndjenjat varg e çurg nga gazi
E retë krihen shpejtuar rrezesh në diell,
Kanarina sulmon verbazi prej kafazi
Kur zogu i gjëmbit dashnoren ndjell.
Patoku
Kur panja e kuqe përcjell diellin mbi valë
Ai fton potershëm patat drejt bregut;
E kulpra dredharake përgjon ngadalë,
pishën halëbardhë që shpon ëndrrat e shelgut.
Qyqja femër
Gjarpëri mbolli helm në ushqim ndër shekuj;
Njeriu, parazitohet ditëve të helmuara me bujë.
Qyqja femër vijon qetthi vrasjen e zogjve meshkuj,
e përroi, poshtë shtogut nuk gurgullon më ujë.
Mëllenja
Meni kokërzi i krekoset menit kokërbardhë ;
Mëllenja sqepon psherëtimat,
e degëve me gjethe vrarëlije…
E qan me këngë, pastaj,
kur mbrëmja hedh çarçafin e freskisë pas shiut.
