Franca ka 11 lojtarë nga tetë shtete të ndryshme. Zvicra me pesë shqiptarë, Gjermania me tetë “jo arianë”
Një Shkodran te Gjermania! Një Xherdan te Zvicra! Një Adnan te Belgjika! Një Panajotis te Greqia! Janë këta katër nga nëntë shqiptarët që marrin pjesë në Botërorin e Brazilit. Në një Kampionat më kozmopolit se kurrë! Edhe pse zyrtarisht në “Brazil 2014” marrin pjesë 32 vende, në të vërtetë gjeografia e origjinës së lojtarëve është akoma më e madhe dhe arrin të paktën në 80 kombësi të ndryshme. Pasaportat dhe prindërit që vijnë nga larg vendosin për të ardhmen e lojtarëve, dhe në mes është dhe paraja.
Kur Mario Baloteli, sulmuesi me ngjyrë i Italisë shënoi golin e fitores 2-1 ndaj Anglisë, tifozët “axurrë” i thurën lavde, ndryshe nga fyerjet raciste që ia adresojnë atij ultrasit ekipeve të ndryshme kur ai luan për Milanin. Baloteli është lindur në Palermo dhe flet me dialekt breshian. Por, nuk është vetëm Italia që ka lojtarë me ngjyrë apo të kombësive të tjera. Në fakt, shumë nga vendet pjesëmarrëse kanë lojtarë që vijnë nga ish-kolonitë e tyre, emigrante apo kanë më shumë pasaporta se një agjent i KGB-së. Spanja, kampionia ende në fuqi, por tashmë e eliminuar nga Botërori ka në gjirin e saj Diego Kostën, i lindur në Brazil, i grumbulluar në të kaluarën nga Skolari, por që ka hequr prej disa vitesh nga pasaporta “karioka”. Falë paraqitjeve të shkëlqyera me Atletikon e Madridit (kampion i Spanjës dhe finalist i Ligës së Kampioneve), ai mori një ftesë nga Visente Del Boske. Në fakt, Diego Kosta ishte një nga zhgënjimet e mëdha të këtij Botëror, ashtu si dhe vetë Spanja. Në dy ndeshjet e para ai nuk shënoi asnjë gol. Holandezët kanë në gjirin e tyre jo pak lojtarë më origjinë të huaj: portieri Majkël Vorm, i lindur në Utreht nga prindër emigrantë; anësori Zherëm Lens (Surinami), mesfushori i Milanit, Nigel De Jong (po me origjinë surinameze); Bruno Martins (i lindur në Portugali); sulmuesi Guzman (i lindur në Toronto, të Kanadasë). Uruguai, i cili ia doli të ishte i treti Botërorin e kaluar, ka marrë portier argjentinasin Fernando Muslera. Italia, përveç Balotelit (me prindërit e tij nga Gana) ka dhe mbrojtësin Paleta, argjentinas. Franca është një tjetër shembull i skuadrës multietnike: Paul Pogba (Guinea), Karim Benzema (Algjeri), Musa Sisoko (Mali), Mamadu Sakho (Senegal), Valbuena (Spanjë), Blaise Matuidi (Angola), Patris Evra (Senegal), Luak Remi (Martinika), Eliakuim Manga (Kongo), Rio Mavuba (Angola), Bakari Sanja (Senegal). Është e vërtetë që, francezët kanë një histori të gjatë dhe komplekse koloniale, dhe pavarësisht kundërshtimeve të forta me nuanca raciste të Marinë Lë Pen, emigrantët që janë të zotë në top kanë zënë vend në skuadrën franceze. Edhe Zvicra, që në shkurt të këtij viti organizoi një referendum për të vendosur një çati për emigracionin, është një skuadër të “huajsh”, ku në të bëjnë edhe pesë shqiptarë nga Kosova e Maqedonia: Valon Behrami, Xherdan Shaqiri, Granit Xhaka, Blerim Xhemaili dhe Admir Mehmedi (shënoi golin e parë të një lojtari shqiptar në Botëror). Te skuadra e Otmar Hicfeldit luajnë edhe Goran Inler (Turqi) Mario Gravanoviç (Kroaci), Trankuilo Barneta (Itali). Argjentina ka nga ana e saj Gonzalo Higuain, i cili është gjysmë francez. Kombëtarja gjermane, tashëm prej disa vjetësh është bërë një skuadër shumëetnike. Nëse nuk do ta kishte këtë “fytyrë”, trajneri Johakim Lëvi duhej të hiqte nga Mesut Ozil (Turqia), Miro Kloze (Poloni), Sami Khedira (tunizian nga nëna), Shkodran Mustafi (Shqipëri). Interesant është rasti i vëllezërve Boateng, ganezë, Zherom ka zgjedhur Gjermaninë, ndërsa Kevin-Prins luan për kombëtaren e Ganës. Shtetet e Bashkuara të Amerikës janë një tjetër Kombëtare e përzierë: Hozi Altidore (prindërit nga Haiti), Omar Gonzales (Meksika), Miks Disekerud (Norvegjia), Xhermën Xhons (Gjermania), Fabian Xhonson (Gjermania), Alehandro Bedoja (Meksika), Xhon Bruks (Gjermania), Timi Çandler (Gjermania), Xhulian Grin (Gjermania). Belgjika ka “emigrantët” e saj: Adnan Januzaj është shqiptar, Fellainin ka pasaportë marokene, Aksel Usitel nga Martinika, prindërit e Musa Dembele janë lindur në Mali; Kevin Mirala ka origjinë spanjolle, Rumeli Lukaku vjen nga Kongo.
32 skuadra të Botërorit kanë 120 milionë futbollistë të regjistruar. SHBA-të kanë 24,5 milionë
Miliona futbollistë, për të formuar Kombëtaren
Shtetet e Bashkuara të Amerikës është vendi që, ka të regjistruar më shumë futbollistë në planet, i ndjekur nga Gjermania dhe Brazili. E themeluar në vitin 2013 dhe me dhjetë pjesëmarrje në Kampionate Botërore, SHBA-të kanë të regjistruar në databazën e federatës rreth 24 milionë 472 mijë e 778 futbollistë në 9000 klube, në një vend me një popullsi prej 317 milionë banorësh. Trajneri Jurgen Klinsman ka një bazë super të madhe lojtarësh, për të përzgjedhur 23 lojtarët me të cilin ai mbërriti në Brazil. Të kuptohemi, në këtë numër përfshihen të gjitha kategoritë e moshave dhe të gjitha nivelet e kompeticioneve, lokale, rajonale, dhe kombëtare. Gjermania (82 milionë banorë), aktualisht vendi i 2-të në renditjen e mujore të FIFA-s, ka 26 mijë e 837 klube dhe afërsisht 16 milionë e 308 mijë e 946 futbollistë. 18 pjesëmarrje për Gjermaninë në Botërore, tre tituj kampionë (1954, 1974, 1990), katër herë nënkampione (1966, 1982, 1986, 2002) dhe katër herë e treta ((1934, 1970, 2006, 2010). Federata e tretë me më shumë lojtarë të federuar është ajo e Brazilit me 13 milionë e 197 mijë e 733 futbollisti, që përfaqësojnë 29 mijë e 208 klube. Brazili (rreth 201 milionë banorë), është i vetmi që ka marrë pjesë në të 20 kampionatet, ndërkohë që është dhe ekipi më shumë trofe: 5 herë kampion bote (1958, 1962, 1970, 1994, 2002); 2 herë nënkampion (1950, 1998), 2 herë i treti (1938, 1978) dhe 1 herë i katërti (1974). Meksika renditet e katërta me 8 479 595 futbollistë, ndërsa në Top-10 të 32 skuadrave pjesëmarrëse janë dhe Nigeria (6 653 710), Rusia (5 802 536), Italia (4 980 296), Japonia (4 805 150), Franca (4 190 040) dhe Anglia (4 164 110). Nga tre vendet ballkanike që, përfaqësohen në këtë Botëror: Greqia ka 1926 klube dhe 760 621 futbollistë; Kroacia 1464 klube dhe 362 514, si dhe Bosnja, 773 klube dhe 200 240 futbollistë. Boshnjakët renditen në këtë klasifikim specifik.
Shteti Klube Lojtarë
1. SHBA 9000 24 472 778
2. Gjermania 26 837 16 308 946
3. Brazili 29 208 13 197 733
4. Meksika 311 8 479 595
5. Nigeria 52 6 653 710
6. Rusi 14 329 5 802 536
7. Italia 16 697 4 980 296
8. Japonia 2000 4 805 150
9. Franca 20 062 4 190 040
10. Anglia 42 490 4 164 110
11. Kolumbia 2773 3 043 229
12. Spanja 18 190 2 834 190
13. Argjentina 3377 2 658 811
14. Kili 5762 2 608 337
15. Irani 120 1 806 544
16. Algjeria 2090 1 790 200
17. Holanda 4856 1 745 860
18. Koreja J. 100 1 094 227
19. Kosta Rika 254 1 084 588
20. Ekuatori 201 1 029 655
21. Gana 280 987 500
22. Australia 3868 970 728
23. Belgjika 2058 816 583
24. Bregu F. 220 801 700
25. Kameruni 223 785 515
26. Greqia 1926 760 621
27. Zvicra 1806 571 700
28. Honduras 227 420 600
31. Portugalia 2748 547 734
30. Kroacia 1464 362 514
31. Uruguai 1220 241 300
32. Bosnja 773 200 240
Bundesliga në gjurmët e surprizës së Lëvit, Shkodran Mustafit
Tre klube të Bundesligës së Parë gjermane janë në gjurmët e Shkodran Mustafit, mbrojtësit shqiptar që merr pjesë në Botërorin e Brazilit për “Die Mannschaft”. Lajmi raportohet nga tabloidi prestigjioz “Bild”. 22-vjeçari bëri debutimin e tij në Brazil, kur ai zëvendësoi Mats Humlesin e dëmtuar. Detyra e shqiptarit ishte të mbulonte yllin e Portugalisë dhe një nga dy lojtarët më të mirë në Botë, Kristiano Ronaldon. Ai konsiderohet si një nga surprizat e trajner Johakim Lëv. Mustafi është formuar si futbollist te Hamburgu, ku mori pjesë qysh në moshën 14-vjeçare në Akademinë e klubit gjerman. Në vitin 2009, në moshën 16-vjeçare ai largua në Angli te Evertoni. Në ishull ai nuk luajti, por u transferua në Itali te Sampdoria. Nga viti 2012 ai është titullar në ekip, ku falë paraqitjeve të mira fitoi dhe një vend në Kombëtaren gjermane. Mustafi deklaroi së fundi se, Bundesliga ishte dhe qëllimi i tij. Dhe një transferim drejt Gjermanisë ai e kërkon sa më shpejtë që të jetë e mundur. Sezonin e kaluar, Mustafi luajti 33 nga 38 ndeshjet e Serisë A. Sipas menaxherit Xhanluka Di Marcio, tre klube janë në ndjekje të Mustafit: Borusoa Dortmund, Bajer Leverkuzen dhe Shalke 04. Mustafi ka një kontratë me Sampdorian deri në vitin 2016. Aktualisht ai vlen katër milionë euro, por çmimi mund të rritet nëse ai do të paraqitet mirë në Botëror.
