Fiqirete Bakiasi, gruaja që ngjiti traktorin në Çukën e Frëngut

1003
Sigal

Gruaja      qe     ngjiti       traktorin   ne  Cuken  e    Frengut.

Fiqirete Bakiasi ,gruaja qe ngjiti traktorin ne Cukën e Frengut .

Ajo mbushi ne Qershor 77vjec .Nuk na shlyhet nga kujtesa e re me trup te lidhur ,energjike. Me ate fytyre simpatike ,sy te vegjel e gjithnje qeshes,qe thirrja e kohes qe t’u  qepemi  kodrave ti bejme pjellore si dhe fushat e vuri ne proven me serjoze duke e ngjitur traktorin ne majen me te larte qe quhet Cuka e Frengut ,nje ikone e gjalle ne hapjen e rrugeve dhe te tokave te reja ne Skrapar .Fiqirete Bakiasi !Sa deshire per te folur me te ,ne kujtesen dhe imagjinaten time.Nuk mund te pretendoj ,se jam njohes I mire I jetes se saj ,mandje mund te renditem tek modestat,.Krejte I qete ne veten time ,duke vendosur ne maksimum turbinate e fuqishme te kujdeses , ne morin e shume ngjarjeve ,fakteve e dukurive jetesore ,u zbulua nje drite ku me nxiti qe te shkruaj keto rrjeshta per kete grua fisnike e breselenese .Mendohem  dhe pyesja veten, si nuk kam shkruar njehere per kete grua trimereshe ,kyrezonje dhe nje profesioniste e shkelqyer e karakterit  e paepur qytetare ,te kesaj krahine te pa shpallur zyrtarishte por eshte si e tille ,te kesaj traktoriste qe na bene nder te gjitheve pa perjashtim ,po ta  kujtojme ,e jo me te guxojme si une te hedh mendime dhe dhe fakte per te. Fiqirete Bakiasi eshte nje kapitull I arte I profesionit dhe I kultures  Skraparase . Jo pa mundim me eshte dashur te rremoj per te marre ndonje te dhene per nje figure profesionale te qytetares Skraparase ,ndonese ishte lindur  ne Shpatanje te Skraparit ne Qershor te vitit 1943 ,jeta e saj e ka kursyer shume publicistiken shqiptare t’kushtohet potretit te saj te vacate. Formimi profesional ishte ne maksimum e mundshme per kohen. Traktoristja e forte sic u popullarizua emir I saj ishte vajza qe u martua me Sadik Bakiasin nga Kapinova e Skraparit me banim ne rrethin e Lushnjes . Sadiku ishte traktoriste prane tij mesoj edhe Fiqiretja. Dashuria per njeri –tjetrin u lidh ngushte edhe me dashurine e profesionit . Kjo gje per kohen duhej te kosiderohej si  nje  fate I rene nga qielli per Sadikun . Pasi femer traktoriste te ati rrangu ne ate kohe nuk kishte shqiperia e jo me skrapari. Ne  vitin 1966 u ngrit SMT ne skrapar dhe u beri thirrje te gjithe specialisteve te ktheheshin ne rrethin e tyre . Te paret  qe u pergjigjen nevojave te rrethit  ishte cifti Sadik e Fiqirete Bakiasi . Ata ivune gjoksin kauzes qe kishte rrethi per hapjen e tokave te reja. Kishte kohe qe disa skrapallinje me nxisnin qe  ta takoja vete ate grua te respektuar nje ikon e gjalle ne hapjen e tokave te reja ne skrapar. Duke gjykuar nga mosha perfytyrova nje grua te kerrusur nga pasha e viteve dhe veshtiresite e profesionit te saj te lodhshem . Ajo sikur po na priste e ulur na u shkoq pa pritur e pa kujtuar para bar-kafes  ku pinte  kafen e mengjezit  me shoqen e saj. Ishte gjithe shendet e jete. Ajo sikur ta dinte perse  deshem ta takonim. Ajo e ktheu kohen shume vite pas. Me maturine e gjyshes dhe shpejtesine e kohes se vrrullshme te rinise se saj ,ajo filloj qe te flase , < jam bij nga Shpatanji ,martuar ne kapinove te skraparit me Sadik Bakiasin . Sadiku ishte traktoriste dhe rrinim familjarishte ne Lushnje ,atje beme martesen . Ketu nuk na lidhi vetem dashuria bashkeshortore ,por edhe dashuria profesionale . Nje kujtim te madh qe ruaj prej Sadikut eshte ai qe me mesoj traktorin . Ne nje kohe kur grate e tjera nuk dilnin nga shtepia une punoja nate e dite vme traktorin neper pyje e neper male qe hapnim rruge e hapnim toka te reja. Ne vitin 1966 ju pergjigjem kerkeses se rrethit tone si shume specialist te tjere dhe erdhem ne skrapar. E ku nuk punuam .Heshtem per nje caste ,shperndame veshtrimin ,sikur kerkon te shohe me syte e mendjes vendet ,rruget dhe hapjen e tokave te reja. C’te kujtoj me pare .Kur me inisjativen time ngjita traktorin ne Cuken e Frengut ne majen me te larte qe nuk e kishte pranuar kush dhe ne ate maje kemi hapur 14 hektare toke  e cila u mbolle me patate , kemi hapur rrugen bashke me Sadikun nga Qafa e Becit e deri ne Qafen e Gjarperit . Shikonte e prekte  tjeter kohe dhe te tjere njerez. Ajo marshonte ne te gjithe fshatrat e Tomorrices ,ndjenjte zhurmen e traktorit dhe thithte pluhurin e tokes.  I vinin ne veshe thirrjet e bashkeshortit  Sadikut. <kujdes Fiqirete kujdes se ky teren ka qene I veshtire nuk te kerkon trikon por jeten >. Ajo rrefen jeten e saj me profesionin e traktoristes ,ju gezohet dhe 3femijeve qe I ka rritur e edukuar dhe shkolluar ,kujton me dhimbje bashkeshortin e saj te ndjere Sadik Bakiasin . Ne ndjekim kohen nepermjet rrefimit te saj ,ishte kenaqesi e nder qe biseduam me memorjen e gjalle te nje kohe te sakrificave te medha me traktoristen e talentuar e te respektuar qe ka ngelur ne memorjen e opinionit skraparas. Mbasi doli ne pension ajo u aktivizua ne organizaten e veteraneve dhe ka dhene nje kontribut  te vecante ne mbajtjen e vlerave te larta te LANC –it dhe rritjen dhe  gjallerimin e organizates se veteraneve.

 

 

Mimoza  PASHO

Sefedin METHOXHA