Dilnim, shëtisnim, psonisnim, takonim shokët, bisedonim e pavarësisht ankesave ishim mësuar me atë mënyrë jetese
Nxënës të “Ismail Qemalit” shpjeguan se s’po marrim vesh, ca ditë në shkollë, e ca ditë në shtëpi
Jemi ankuar kot! Dilnim, shëtisnim, psonisnim, takonim shokët, bisedonim e pavarësisht ankesave ishim mësuar me atë mënyrë jetese. Një nga miqtë më merr në telefon e më thotë: “Tani po i lutem “ Zotit”, jo na bëj më mirë, por të jemi të paktën si ishim”. Pra paska më keq! Dhe vërtet, më keq jemi e si duket do të jemi!
1- Pandemia do ikë, por e keqia do na ndjekë … Kanë ikur dhe pandemi të tjera, si gripi Spanjoll, që u mori jetën mbi 50 milionë njerëzve. Ai i Honkongut, që shkaktoi mbi 1- milionë të vdekur në të gjithë botën, ai shpendëve e tjerë. Ky i shekullit tonë ka prekur deri tani mbi 60 milionë njerëz me mbi 1.5 milionë viktima në mbarë Botën. Në Europë ka marrë jetën e mbi 400 mijë individëve. Covidi tek ne u zyrtarizua në dhjetëditshin e parë të marsit. U infektuan dy dhe u morën masa drastike. Një karantinë e fortë dy mujore që na çmendi. Kuptohet s’ishim mësuar, u mërzitëm, por thamë se kaloi. U vu në jetë “Hapja e Madhe”! U karantinuam me 2 raste, u hapëm me 200, pa asnjë masë mbrojtëse, sikur gjithçka kaloi! Kjo na solli gradualisht shtimin e rasteve nga 200, 500, e mbi 800 ditët e fundit. Gjendja e rënduar , mbi 900 të vdekur e mbi 42.200 të infektuar. Vdekjet kanë qenë nga më të ndryshmet e nga të gjitha moshat. Në këtë situatë sejcili thotë: “Nëna ime”. Jemi të friksuar sidomos moshat e treta, mbase korona “inatin” me ne e ka më tha një ditë F.Shkalla, ish – futbollist i talentuar i ‘Labinotit’ të Elbasanit ! Jemi brezi më i vuajtur, më i binduri, i varfër, por dhe në këtë rast u dashka të flijohemi më tepër !? Kaluam pranverën, verën, vjeshtën në “Arrest shtëpie”. Rrobat na kanë mbetur varur dhe pse i kemi nxjerë sipas stinëve, por s’po i veshim. Tani na thonë se dimri do të jetë më i vështirë. Dalim për ajrim vetëm një orë me maska, duke “lidhur gojën e hundët” , larg qoftë sikur po na çojnë në “Botën tjetër!” Frikësohemi se më kë u këmbyem rrugës, më kë u takuam tek buka, perimet, në supermarket ? Pra, jetojmë me ankthe e depresion! Katër masat e fundit, ajo për vendosjen e detyrueshme të maskave, ndalimi i lëvizjeve nga ora 22- deri 6 të mëngjesit, ajo e grumbullimeve jo më shumë se 10-vetave, kanë dështuar. Dhe mësimi alternativ në shkolla s’po jep rezultat, mbase numri po shtohet. Nxënës të “Ismail Qemalit” shpjeguan se s’po marrim vesh, ca ditë në shkollë e ca ditë në shtëpi. As shkollë e as shtëpi.
Na dhemb gryka, kemi kollë, tronditemi, friksohemi se na kapi dhe ne. Shërohemi pas disa ditëve, na gënjen mendja e themi: “Ishalla e kemi kaluar.” Raste ka plotë. Miku im në Durrës, tetë ditë me temperaturë 39. Dy herë bëri tamponin doli negativ edhe pse shenjat e tjera i kishte për Covid -19! Një tjetër në Tiranë, temperatura 38, analiza negativ. Pas disa ditëve bëri skaner e i thanë se ke dy javë që e ke kaluar koronavirusin! Tani s’po flitet për karantinë, se rastet janë shtuar aq shumë, sa s’ka mundësi kontrolli. Shumica s’kanë shqetësime, s’bëjnë tamponin, mbase ai ka burokracitë e veta, dalin, psonisin, takojnë e përqafojnë njëri-tjetrin, duke përhapur masivisht këtë virus! Për një sebep telefonova dy miqtë e mi në Berat. Të dy sëmurë, asnjë vizitë, asnjë analizë, do kalojë më thanë. Hajde gjeje këtë. Sa raste ka të tilla ? Kanë vdekur apo janë shëruar, por s’kanë bërë analiza e s’janë regjistruar! Pra, shifrat janë më tepër se sa deklarohen, por dhe në këto kushte, 40% e të testuarëve dalin pozitivë. Kjo duhet pranuar, ndofta jo për fajin të mjekëve që po lodhen boll. Këtu ka të bëjë jo vetëm me frikën, por kultura e sejcilit, lehtësia për analiza e tjera!
2 . Njerëzit ndihen të raskapitur fizikisht dhe mendërisht.
Kjo periudhë është e dhimbëshme. Ankthi dhe depresioni po na shoqërojnë. Më e vështira është vetmia që po na vret më shumë se gjithçka. Të gjithë kanë frikë se mund të preken, e sejcili mbron kokën e tij, e kanë të drejtë. Shoh njerëz s’i të goditur, flasin me vete, të largohen, kthejnë rrugë se kanë frikë! Kjo situatë na ka ndryshuar tërësisht regjimin, e si duket, do të vazhdojë gjatë. Duhet një kohë që të kthehemi në shëndet të plotë. Disa njerëz po e kalojnë sëmundjen shpejt, por tek të tjerë mund të lerë probleme. Kjo na dëshpëron më tepër. Disa njerëz edhe pse s’kanë shenja e quajnë veten të sëmurë. Do bashkëjetojmë na thonë, por kjo “bashkëjetësë “ përfundon me vdekje ! Virusi s’na do, se po t’na donte, s’do na e merrte jetën. Situata na ka çuar në mërzitje, zhgënjim, nervozizëm, si dhe në acarim të marrëdhënieve familjare, ekonomike, shoqërore, politike, sociale e sidomos atë shendetësoren.
Ankthi na pengon nga jeta sociale dhe private, që është e dashur për ne. Depresioni ka ringjallur , “plagë të së kaluarës” ! Këto shfaqen në kujtesë, ashtu s’i i ke përjetuar më parë, por shpjegimin e bën në kushtet ku jeton, me një frymëzim të ri negativ! “Kur jeta ndalet, nuk ndihesh mirë. Përballja me këtë zbrazëti është e padurueshme. Duhet të jesh në një gjendje mendore të shëndetshme që ta përballosh. Bllokimi i dytë ishte si një shuplakë.. Kur vemë maskën, ne nuk shohim më shprehjen e fytyrës së njerëzve ose i shohim shumë më pak. Me maskën venë, ne nuk mund të shohim nivelin e sëmundjes, jemi më pak të aftë të vlerësojmë vuajtjet e njerëzve.
3- “Elita kurohet me avion në Stamboll, populli me çaj e paracetamol” Këtë shprehje e lexova tek fusha”Ali Demi” .
Nga fillimi i pandemisë së COVID-19, nga aeroporti i Rinasit kanë fluturuar mbi 565 charterë ambulancë drejt Turqisë dhe më pak drejt Italisë, duke u kushtuar pacientëve shqiptarë mbi 6.7 milionë euro për udhëtime dhe 12 milionë euro të tjera për kurimin në spitalet private. Mirë të pasurit , por të varfërve s’i u bëhet halli….. !? Karantina nxorri 50 mijë të papunë. Të dhënat e INSTAT tregojnë se 50 mijë persona kanë humbur vendet e punës në 6 muajt e parë të këtij viti, krahasuar me fundin e 2019-s. Kjo përbën rreth 6% të totalit të të punësuarve në vend. Pjesa më e madhe e tyre ishin nga bizneset e vogla, ku numuri i të falimenruarëve i kalon 6300 . Duke përfshirë dhe detyrimet e prapambetura dhe detyrimet jashtë bilanci të PPP-ve, borxhi real pritet të kalojë 90% të PBB-së, duke arritur në nivele të paqëndrueshme e kthyer në një rrezik edhe më të madh se pandemia, në momentin që kjo e fundit, me shpresë, do të mbarojë. FMN projekton marrjen e një Eurobondi të ri me vlerë 500 milionë euro për të amortizuar pasojat e pandemisë. Kjo do t’na varfërojë më tepër.
Sëmundjet e bëjnë edhe më të vështirë përballimin e jetesës, sidomos në situatat që po kalojmë. Në një gjendje të tillë ndërmarin akte ekstreme. Ditët e fundit u shënua rasti i pestë që i kanë dhënë fund jetës, duke u hedhur nga dritaret e spitaleve ku kuroheshin!
Periudha e pandemisë ndikon në mënyrën sesi mendojmë, ndiejmë dhe veprojmë.
Po jetove me frikën e vdekjes, të tjerët bëjnë ç’të duan me ty. Dhe kështu po ndodh me ne. Në këtë situatë të varfërimit ekonomik e shpirtëror, të një sëmudjeje vdekjeprurëse të një politike të tejskajshëm me ne tallen s’i u do qejfi, duke na sunduar më lehtë!
