Në kërkim të së vërtetës,
kot e gjithë përpjekja.
Unë në emër i flas jetës,
më përgjigjet vdekja.
Më fton vdekja që të zgjedh;
heshtjen a litarin?
Unë i kundërt jam me heshtjen,
si uji me zjarrin.
Re të zeza, porsi nata,
ma kanë fshehur diellin.
Unë i largët jam me natën,
si toka me qiellin.
Re të zeza, porsi nata
ma kanë veshur ballin.
Unë i kundërt jam me natën,
si Krishti me Djallin.
Jetën krejt ma kanë shkallmuar,
veç nga fjalë e hidhur.
Jam në botën e shkalluar,
Promethe i Lidhur.
S’janë asgjë të gjitha humbjet,
sa s’ke humbur nderin,
në parajsë jetojnë mumjet,
unë kam zgjedhur ferrin.
Tallin Sokratin e varfër,
derrat e kënaqur,
dhe trashin shtresën e dhjamit,
në llum të zgërlaqur.
Në kërkim të së vërtetës
paqe s’ka me horrat,
Digjem si zjarri i Kometës
të bëj dritë për qorrat.
Në kërkim të së vërtetës,
s’më lodh kurrë përpjekja!
Ndaj në emër i flas jetës,
Të tromakset vdekja.
Në një kohë kaq të sertë,
veten time njoha,
një statujë të mermertë,
do ma gdhendi koha.
