Marrëveshja e Parisit, një marrëveshje jetike për planetin tonë

1776
Diana SKRAPARI
Thënia e Mahatma Gandhit është shumë aktuale “Toka ka shumë për të kënaqur nevojat e çdo njeriu, por jo lakminë e çdo njeriu.”
Toka jonë është shndërruar ashtu siç thoshte Michael Jackson në këngën e tij “Kënga e tokës” – në …Tokë që qan me brigje që qajnë.

Marrëveshja e Parisit (ose Paris Agreement) është marrëveshja e parë universale e klimës. Ajo vijoi negociatat e mbajtura gjatë Konferencës së Parisit mbi klimën (COP21) të Konventës Kuadër të Kombeve të Bashkuara për ndryshimet klimatike. Sipas Laurent Fabius, ish-ministër i jashtëm francez dhe President i COP21, i cili prezantoi projekt-ligjin e marrëveshjes përfundimtare në seancë plenare, marrëveshja synon të jetë karakteristike,e drejtë, e qëndrueshme, dinamike dhe e balancuar dhe ligjërisht e detyrueshme. Ajo u miratua nga të gjithë 195 delegacionet më 12 dhjetor 2015 dhe hyri në fuqi më 4 nëntor 2016. Nënshkrimi i marrëveshjes u mundësua nga 22 prilli 2016 deri 21 prill 2017 në selinë e Kombeve të Bashkuara. Traktati hyri në fuqi më 4 nëntor 2016, tridhjetë ditë pas ratifikimit nga të paktën 55 shtete që përfaqësonin 55% të emetimeve të dyoksidit të karbonit. Marrëveshja parashikon të mbajë ngrohjen globale “nën 2 ° C mbi nivelet para-industriale” dhe, nëse është e mundur, synon të “vazhdojë përpjekjet për të kufizuar rritjen e temperaturës në 1.5 ° C” (neni 2 ), që është më shumë se ambicioz nga projekti i marrëveshjes fillestare; Ky objektiv i fundit është shtuar nën presionin e Aleancës së Small Island States (AOSIS) ( “Aleancës së Shteteve të vogla ishullore”) e cila përfshin 44 vendet më të ekspozuara ndaj ndryshimeve klimatike dhe që lëshojnë më pak gaz serë, 0,00001% të emetimeve globale. Teksti i vendimit, megjithatë, vuri në dukje “, me shqetësim se nivelet e emetimeve globale të gazrave serrë deri në vitin 2025 dhe 2030 të vlerësuara në bazë të kontributeve të parashikuara të përcaktuara në nivel kombëtar nuk janë në përputhje me skenarët me një kosto të ulët që parashikojnë një rritje të temperaturës prej 2 ° C, por rezultati është një nivel i parashikuar i emisioneve prej 55 giga tonë në vitin 2030, dhe se përpjekjet për të reduktuar emetimet do të jenë të nevojshme, duke reduktuar emetimet me 40 giga tonë. ” Forumi Botëror i fondit pensional beson se “në të vërtetë ky qëllim teorik i reduktimit të emisioneve të gazit serrë nuk është i detyrueshëm për shtetet anëtare të OKB-së – të gjithë nënshkruesit e marrëveshjes së klimës së Parisit. Emetuesit e mëdhenj të CO2, Shtetet e Bashkuara, Kina, India (e përfaqësuar sidomos nga Anil Madhav Dave), Brazili, Kanadaja dhe Rusia, të cilat së bashku përbëjnë më shumë se gjysmën e emetimeve pritet të zvogëlojnë vetë, ndotjen e tyre të karbonit pa asnjë mekanizëm efektiv të matjes, dhe pa ndonjë nxitje të detyrueshme financiare të tipit të taksës të karbonit. Me pak fjalë, një marrëveshje ligjore “pa detyrime, duke paraqitur si postulat se objektivi i ndjekur nga nënshkruesit do të arrihet: atë që juristët e të drejtës romake e quajnë peticion parimesh!”. Arabia Saudite ka kundërshtuar me sukses çdo përmendje të fjalëve “lëndët djegëse fosile”, “naftë” dhe “qymyr”; ose lëndët djegëse fosile janë shkaku kryesor i ndryshimeve klimatike: ata peshojnë 65% të të gjitha emisioneve të gazit me efekt serre. Për të frenuar ngrohjen globale nën 2 ° C, duhen lënë në tokë 80% e rezervave fosile. Fituesi i zgjedhjeve presidenciale amerikane të vitit 2016, Donald Trump tha se donte të denonconte Marrëveshjen e Parisit për klimën. Më 1 qershor 2017, Presidenti Donald Trump njoftoi, pasi kishte premtuar gjatë fushatës së tij, tërheqjen e Shteteve të Bashkuara nga Marrëveshja e Parisit. Ligjërisht, megjithatë, Shtetet e Bashkuara nuk mund të tërhiqen zyrtarisht deri më 4 nëntor 2020. Duke reaguar ndaj njoftimit, guvernatorët e Kalifornisë, New York-ut dhe Washington-it njoftuan formimin e një aleance për klimën ( “Aleanca e Shteteve të Bashkuara të Klimës”) për zbatimin e marrëveshjes në nivel shtetëror . Vendimi i Donald Trump-it shkaktoi një protestë në mbarë botën dhe është pothuajse kritikuar unanimisht nga udhëheqësit kryesorë politikë të botës, aktorët e mëdhenj industrial në Shtetet e Bashkuara, shtypi ndërkombëtar dhe personalitete të ndryshme nga bota e kulturës . I është bërë jehonë fjalëve “Ta bëjmë planetin tonë të madh përsëri” (Make our planet great again! “) të presidentit francez Emmanuel Macron të thëna në gjuhën angleze duke përsëritur sloganin e fushatës së presidentit amerikan Donald Trump (” Make America great again-Ta bëjmë Amerikën të madhe përsëri “). Presidenti rus, Vladimir Putin u përgjigj, në gjuhën angleze,” Don’t worry, be happy! ” (Mos u mërzitni, jini të lumtur!”). Putin vendosi të premten se kishte ende kohë, sipas tij, për të pasur një marrëveshje globale mbi ndryshimin e klimës, pas shpalljes të tërheqjes së Donald Trump nga Marrëveshja Klimatike e Parisit. Presidenti rus, duke folur në Forumin Ekonomik Ndërkombëtar në Shën Petersburg, pa dashur të gjykojë homologun e tij amerikan për vendimin e tij, mendonte se Washington-i mund të mbetet palë në Marrëveshjen e Parisit, duke ndryshuar rëndësinë e angazhimeve të SHBA-ve sipas Traktatit.”Marrëveshja (në Paris) është një marrëveshje e mirë. Ajo është një dokument i vlefshëm i cili synon të zgjidhë çështjet aktuale globale,” tha Vladimir Putin. Udhëheqësi i Kremlinit, duke kërkuar të ndreqë marrëdhëniet mes SHBA dhe Rusisë që janë përkeqësuar në vitet e fundit, tha se ishte e kotë që ato të prisheshin me vendimin e presidentit amerikan i cili ka menduar se kushtet e kërkuara, duke përfshirë edhe aspektin financiar, për të respektuar marrëveshjen nuk janë përmbushur. Është më mirë tani të përpiqemi të mendojmë në lidhje me llojin e marrëveshjes klimatike që duhet, tha ai. “Ne duhet të krijojmë kushte për punë të përbashkët, sepse në qoftë se emetuesit e mëdhenj të gazeve serë si Shtetet e Bashkuara nuk do të marrin pjesë në të gjitha pikat e marrëveshjes, ne do të jemi të paaftë për të qenë dakord dhe për të firmosur një tekst për këtë çështje, ” tha Vladimir Putin. Rusia është vendi më i madh i lëshimit të gazit serrë që nuk e ka ratifikuar ende marrëveshjen e dhjetorit të vitit 2015 në Paris. Sipas Vladimir Putin, Rusia ka vendosur për të reduktuar emetimet e veta me 70% në krahasim me ato që ata kishin në vitin 1990, por nuk e ka ratifikuar Marrëveshjen e Parisit për shkak se ajo është ende duke pritur disa sqarime teknike për zbatimin e Traktatit. Toka jonë është shndërruar ashtu siç thoshte Michael Jackson në këngën e tij “Warth song” (Kënga e tokës) -Crying earth with weeping shores ( Tokë që qan me brigje që qajnë). Nëse vendet e zhvilluara dhe emetueset më të mëdha të gazit me efekt serre dalin nga kjo marrëveshje atëherë planeti ynë tokë do të jetë në rrezik dhe ne do të kemi një përgjegjësi më të madhe ndaj brezave që do të vijnë se nuk bëmë asgjë për të ndaluar katastrofën që erdhi. Thënia e Mahatma Gandhit është shumë aktuale “Toka ka shumë për të kënaqur nevojat e çdo njeriu, por jo lakminë e çdo njeriu.”
Sigal