Lëvizja e fundit brenda PD ka sjellë disa pakënaqësi. Po i quaj debate të shëndosha, që me të drejtë duhet të jenë të lira brenda një formacioni vullnetar siç është partia. Një ujë që lëviz pihet, një ujë i ndenjur sjell epidemi po që s’pihet. E kam fjalën për disa drejtues të pakënaqur nga fakti që do të jenë sërish në konkurrim për të qenë prapë drejtues. Një normë kjo demokracie. Por puna është se në konceptin që kemi ne për drejtimin dallon shumë nga ajo që ka demokracia. Pra, ne e mendojmë drejtimin si diçka që nuk mund të na e marrë kush, qoftë edhe nëpërmjet garës. Sigurisht askujt nuk i vjen mirë t’ia marrin karrigen e ta lënë në këmbë, por duhet bërë diçka që të mos ta marrin. Në disa raste dhe kjo është si formë epidemie që e thotë njeri pastaj e thonë të gjithë, i kam dëgjuar apo lexuar të mllefosur ata që janë vënë në garë. Madje dikush e quante të humbur garën e PD në zgjedhjet e 2017 deri sa po bën një garë për degët e saj në Tiranë dhe rrethe. Përballë merakut kjo ngjan më shumë si një urim i keq. “Pra, meqë po më vë në lojë karrigen time, do të ndëshkohesh”. Unë kështu e lexoj, mbase jam dhe gabim. Kur flasim për vullnetarizëm siç është angazhimi në parti, më duket jo normale. Dhe këtë e them për të gjitha rastet e ngjashme në politikën tonë.
Të pakënaqurit gjithmonë bëhen malinj dhe vendosen në barrikada armiqësore. Askush nga ata që drejtuan nuk merr mundimin të thellohet e të pranojë përgjegjësi fjala vjen për humbjet e zgjedhjeve lokale! Është e thjeshtë të themi se deputetët e deleguar mbajnë përgjegjësinë. Padyshim që po. Madje ata janë përgjegjësit kryesorë për atë rezultat në 2015-ën. Por ama nuk duhet të fshihemi pas këtij fakti. Nëse nuk e ke thënë atëherë se i kujt është faji, tani s’ka më asnjë vlerë. Kryetari i PD, apo themi lidershipi i partisë po ua japin një shans për t’u përmirësuar e jo një shkak për t’u ndarë. Edhe deputetëve “senatorë” janë në një provë të madhe. Nëse ata dështojnë të ngrenë frymën e programit të PD tek qytetaret duhet të ndëshkohet madje rëndë. Do ishte e pafalshme për këta politikanë të regjur që të mos maksimalizojnë pakënaqësinë ndaj qeverisë dhe të jetësojnë një alternativë shprese nën programin e opozitës. Ata vetë duhet ta kuptojnë se janë të dështuar e të hapin krahun. Mua me duket si shansi i fundit që po u jep Lulzim Basha atij grupi që herë pas here nuk ndjen kënaqësi nga opozita. Për t’u kthyer te kryetarët e pakënaqur të vënë në garë dhe ata që i kanë mbijetuar dallgës, mendoj se pas kësaj as ata nuk do të kenë më argument mbrojtje nga deputetët dembelë. Nëse nuk duan humbjen në 2017-ën të lënë qoftë edhe karrigen e të përveshin mëngët e të ulen me popullin për t’i dhënë shpresë se ky vend mund të bëhet. Nëse rrinë ende duke u marrë me thashetheme Facebooku, të hapin rrugën se njerëz të tjerë e duan politikën si një mundësi për të bërë më të mirën për shqiptarët dhe për vete.
