Moisi Dalipi
Partizani i kapur “rob” dhe Flamurtari pa “flamur”
Futbolli shqiptar i Kategorisë Superiore u rikthye në fushën e lojës, duke luajtur në katër ditë dy javë kampionati. Kështu, në javën e 27-të, dhe atë 28-të, të dhjetë skuadrat në regjimin e protokollit sanitar, rifilluan garën aty ku e lanë afërsisht tre muaj më parë. Java e 27-të e zhvilluar në mesjavën e kaluar, kishte si të veçantë të saj rezultatin pozitiv me Coronavirusin të futbollistit të Bylisit, Qardaku , duke sjellë jo pak panik tek organizatorët e garës futbollistike. Java e 28-të solli detaje të tjera që tërheqin jo pak vëmendjen në analizën sportive. Dhe janë vetë rezultatet dhe klasifikimi pas kësaj jave, që bën të mendosh kështu sepse kemi: pas kësaj paraqitjeje, nuk është vështirë të kuptosh se Tirana me fitoren, me rezultatin tenistik 0-5, ndaj “Luftëtarit”, ecën drejt fitimit të titullit kampion, për të 25-ën herë në historinë e saj shekullore. “Luftëtari” pas kësaj humbje të thellë, ka filluar të bëjë llogari vetëm rënien nga kategoria. “Bylis” gjen fitoren, pas plot 180 -ditëve, duke shpresuar se ka lënë prapa zonën e ftohtë të “play-out”. “Teuta” me humbjen në Ballsh, duket se ka humbur pak terren për zonën e Europës. “Laçi” fiton bindshëm me rezultatin, 5-2 ndaj “Vllaznisë”, që me sa duket, rikthehet tek fenomeni krizë. Largimi papritur i trajnerit Mirsad Jonuz, por dhe probleme të tjera, duket se treguan qartë se shkodranët e kanë të vështirë të shkëputen nga zona e “play-out”-it, për të siguruar mbijetesën. “Partizani” humbet përsëri në ndeshjet në “shtëpinë” e vet. Fiton pastër 1-3 me të “kuqtë”, Kukësi, që nuk i ndahet vendit të dytë në klasifikim. “Skënderbeu” fiton në Vlorë me rezultatin 0-1, duke treguar se di t’i bëjë 6 fitore rradhazi për kampionat. “Flamurtari” tani, me këtë humbje nuk i mjafton as matematika për bërë llogaritë për Kategorinë Superiore. Kështu, me këtë pamje duket disi më qartë panorama e Superiores pas javës të saj të 28-të, kur në brendësi, duhet veçuar dhe lakuar, për atë se çfarë po ndodh me dy skuadrat, “Partizani” dhe “Flamurtari”.
Ekipi është bërë si “Partizani vogël Velo”
Plot një vit më parë “Partizani” shpallej kampion për herë të 16-të, duke festuar gjatë dhe bukur me tifozët e tij suksesin që kthehej në shtëpinë e tyre pas plot 26 -viteve. E madhe, e merituar dhe e ligjshme festa dhe gëzimi i përjetuar. Vetëm kaq, jo më shumë, sepse sezoni tjetër, (ky që është duke u zhvilluar), është në antitezë të plotë me të, dhe aspak i ngjashëm me atë që të krijojë bindjen se po kthehej “Partizani” i sukseseve të futbollit. Dhe tani kur këtij kampionati i duhen vetëm 8 javë të mbyllet, “Partizani” si skudër kampione në fuqi, është vendosur në vendin e 8-të në klasifikim. Me aq pike, 38 të tilla, saqë është gozhduar në zonën e “play-out”. Dhe më keq, se tani kjo skuadër nuk e ka parë veten asnjëherë në këtë kampionat. Bukur fort e ka vlerësuar një ish-futbollist këtë gjendje që po kalon kjo skuadër, kur është shprehur në mënyrë figurative se, “Ekipi është bërë si “Partizani i vogël Velo”! Një gjetje e goditur kjo, me një perifrazim që përqaset mirë emrit të madh që ka “Partizani” në historinë e futbollit shqiptar, duke e krahasuar me atë të këtij sezoni . Pa dashur të shkojmë larg, vetëm këto dy ndeshjet e fundit, ku Partizani humbet 1-2 me Skënderbeun dhe 1-3 me Kukësin, të bindim se po ndodh kështu. Janë dy humbje të hidhura këto, përballë atyre të kundërshtarëve, që pak muaj më parë partizanasit i vlerësonin si rivalë për fitimin e titullit kampion dhe zonën e Europës. Në këto dy ndeshje “Partizani” është treguar i tkurrur dhe i vogël në përmasat e veta, sepse loja e tij jo vetëm që nuk ka qenë aspak bindëse, por qëndronte në inferioritet të plotë me fituesit. Dhe si të mos mjaftonin këto, në ndeshjen e humbur 1-3, me Kukësin në fushë, është parë një skuadër e trasformuar në formacionin e parë dhe mënyrën se si luante futboll. E thënë saktë, të linte shijen e një skuadre amatore. Por gjithçka nuk mbaron këtu, sepse kur vjen rradha për të marrë përgjegjësitë për këtë gjendje, trajneri Sormani, gjen një arsye absurde për të mos folur, sa pak kush e beson se paska probleme me zërin. Dhe meqenëse jemi tek trajneri, duhet thënë qartë se puna e tij deri tani tek “Partizani”, është veçse një fotokopje e asaj që bën dhe mbeti pas tek kjo skudër dhe me dy paraardhësit e tij italianët, Juliano dhe Lerda. Të gjithë i mbajnë mend “driblimet” e tyre pa top, sa here që skuadra humbiste, ku çdo fjali mbyllej me togfjalëshin premtues: “ …presim ndryshimin , jemi për Europë”. Kështu është shprehur dhe trajneri 54 –vjeçar, Adolfo Sormani më 4 janar 2020, kur mori drejtimin e “Partizanit” dhe do firmoste një kontratë për 2.5 vite me presidentin Demi. Ky ishte rikthimi dytë i tij tek “Partizani”, por kësaj rradhe, pak më ndryshe se i pari, sepse solli me vete “brigadën italiane” me ndihmësin e tij të parë, Giovani Mazzella dhe përgatitësi atletik, Gabriele Faccia. “Partizanin do ta kthejmë tek fitorja” – do thoshte trajneri italian në komunikimin e parë me shtypin. Pak a shumë e njëjta shprehje e përdorur nga ana e tij dhe pas eleminimit dramatik nga “Besëlidhja” për Kupë. Kështu dhe për humbjen seriale në kampionat. Dhe po kështu, dhe kur skuadra është zvogëluar tani së fundi, kur llogaritë i bën larg atyre objektivave që janë marrë, kur shikon veten si pjesë e atyre skuadrave që më shumë se asgjë, kërkon mbijetesën. Një paraqitje e tillë, natyrshëm që ka sjellë pakënaqësi deri në revoltim tek ish futbollistët, por dhe tek tifozët e “Partizanit”. Ndoshta është shpejt për të thënë se ky “Partizan” po ç’ngjyros emrin e tij të mirë që vendosi sezonin e kaluar, por kur shikon dhe dëgjon nga ata që drejtojnë skuadrën se, ” Me dy ndeshjet e rradhës që kemi me “Luftëtarin” dhe “Flamurtarin”, do kthehemi tek fitorja”. Të vjen keq që janë pritur këto ndeshje me dy skuadra të rëna nga kategoria, të fillojë kthesa e dëshiruar. Duke u rikthyer tek gjendja që është krijuar tani së fundi tek “Partizani”, në jo pak raste dëgjohet kërkesa për dorëheqjen e trajnerit Sormani. ” Është metodist i mirë për ekipet e moshave dhe jo për skuadrën e parë” – vlersojnë së fundi specialistët. Por ky vlerësim i kostatuar kaq vonë, përse nuk është bërë prezent më parë, kur doli emri tij për të marrë drejtimin e “Partizanit”? Mos vallë është pritur të thuhet se: Ky sezon është i dështuar për “Partizanin” dhe pastaj të dalë në shesh e vërteta? Gjithësesi, një gjë duhet pranuar e thënë hapur, se trajneri Sormani nuk ka sjellë asgjë të mirë tek “Partizani”. Madje, bindja është e plotë, se puna e tij e ka zvogëluar skuadrën, në ato përmasa dhe atë mënyrë sa që shprehja se: “Ekipi është bërë si “Partizani i vogël Velo” , është më se aktuale. Ta marrësh drejtimin e “Partizanit”, kur ishte vetëm dy pikë larg vendit parë dhe të katadiset sot në këtë gjendje, ku është 21 pikë larg vendit pare, dhe që më shumë se asgjë tjetër, kërkon të sigurojë qëndrimin në grupin e më të mirëve, natyrshëm që emri trajnerit do të lakohet për largimin e tij.
Dështimi i përsëritur i “Flamurtarit”
Pas humbjes të pësuar nga “Flamurtari” në fushën e tij me “Skënderbeun”, duket se ranë dhe mendjet që besonin në “llogaritjet matematikore” për mbijetesën e vlonjatëve. Dhe nuk mund të ndodhë ndryshe, kur deri tani, skuadra, në 28 javë kampionat, nuk ka regjistruar asnjë fitore në fushën e saj. Në Vlorë humbje të tilla kanë ndodhur plot 8 herë deri tani në këtë kampionat dhe askujt nuk i bën më përshtypje një gjë e tillë. E thënë më qartë, çdo skuadër që përballet me “Flamurtarin” fitoren e ka të sigurtë si në ndeshjen Brenda, dhe ato jashtë. Por përtej problemeve gjyqësore që duhet të zgjidhë administrator Idrizi me ish-ortakët e tij, ajo që shqetëson më shumë ka të bëjë me atë, se cila do jetë e ardhmja e skuadrës së “Flamurtarit”? Rënia nga kategoria për “Flamurtarin” tani është një realitet, edhe pse dikush ushqen mendime për ndryshim të formulës të kampionatit ardhshëm, por shqetësimi qëndron se administratori Idrizi e ka pranuar dështimin në drejtimin e klubit dhe pret të mos rinovojë kontratë tjetër, duke sjellë një kaos, që mund të kushtojë me rënimin e skuadrës, siç ka ndodhur me “Dinamon” dhe Elbasanin. Dikush mund të thotë se: “Do t’i dalë zot Bashkia”. Pa dashur të pranojnë që duhet të vazhdojë Idrizi në administrimin e klubit, përvoja e këtyre viteve të fundit ka treguar se interesimi saj për skuadrën që po vuan jo pak, ka munguar shumë. Duhet pranuar se “Flamurtari” këtë sezon, është në të njëtën gjendje si në sezonin 2003-2004, kur ra nga kategoria dhe pas dy sezoneve u rikthye përsëri në Kategorinë Superiore, por atë vit Bashkia mori përsipër gjithçka, duke e ringritur ekipin nga e para. Në Vlorë, edhe pse diskutohet jo pak rreth fatit që do ketë skuadra në të ardhmen, të gjithë druhen të shprehin optimizmin e tyre se ky dështim i përsëritur tani, pas 16 –viteve, do zgjasë pak për “Flamurtarin”. Dhe të gjtha këto janë arsye për menduar se rënia e “Flamurtarit” nga kategoria këtë rradhë, është e hidhur më shumë për fatet e futbollit vlonjat në të ardhmen, se sa për atë, se do vazhdojë të jetë, ose jo Idrizi, si administrator i klubit të futbollit “Flamurtari”.
