Ish-drejtori kundërzbulimit të FBI, u rrëfen agjentëve federalë të fshehtat për sekretet ruse të “Deripaska” dhe degëzimet në Shqipëri, me zyrtarë garant lejedhënës biznesesh. Porositë për futjen në listën “Non Grata”, gjobëvëniet ndaj biznesmenëve, takimet e përgjuara dhe korrupsionin masiv
McGonigal mbante vazhdimisht një pankartë të FBI-së në xhamin e përparmë të makinës së tij, në mënyrë që të mund të parkonte ku të donte. Ky është ai që FBI zgjodhi të promovojë në një nga postet e saj më të larta dhe t’i besojë sekretet e saj më të ndjeshme.
Çështja McGonigal është më e madhe sesa e gjithë FBI, kështu e nisi artikullin e saj të fundit amerikania Business Insider që ishte e para që dha lajmin në nëntor 2022 se prokurorët po shqyrtonin kontaktet e McGonigal me zyrtarët shqiptarë dhe një oligark të fuqishëm rus. Nëse korrupsioni i McGonigal ishte befasues atëherë, duhet të jetë më pak befasues tani. Korrupsioni zyrtar në Amerikë shkon përtej një agjencie, një administrate ose një partie politike. Nuk është politike. Është kulturor, produkt i një shoqërie kaq të fiksuar pas pasurisë, saqë edhe zyrtarët e saj publikë më të kompensuar e shohin veten si luftëtarë të klasës së mesme. Pavarësisht 850,000 dollarëve të ardhura dhe 1.5 milion dollarëve në asete, sipas raportit të tij para dënimit, avokatët e McGonigal u përpoqën të justifikonin sjelljen e tij duke thënë se ai duhej “të gjente një mënyrë për të fituar jetesën”. “Nuk është shoqëri e lartë,” argumentoi avokati i tij kryesor, Seth DuCharme, në një gjykatë federale në Manhattan të enjten. Ai ka prestigj dhe respekt, por nuk është miliarder”. Oleg Deripaska, oligarku rus që punësoi McGonigal, është një miliarder, me lidhje të gjata me Vladimir Putin dhe përfshirja e supozuar e të cilit me ryshfet, vrasje dhe krim të organizuar u citua nga Departamenti i Thesarit i SHBA. Përtej paligjshmërisë së McGonigal-it që merrte paratë e Deripaskës në kundërshtim me sanksionet e SHBA-së, ndihmësprokurori amerikan Hagan Scotten e bëri të qartë në gjykatë pse marrëdhënia e tyre duhet të ishte kaq shqetësuese. Duke kundërshtuar argumentin e avokatëve të McGonigal se krimi i tij ishte më pak i rëndë se transferimi i pajisjeve ushtarake, Scotten i kërkoi gjykatësit të merrte në konsideratë vlerën për Kremlinin “të pasurit e një ish-shefi të kundër zbulimit në listën e pagave të tyre. Çfarë është më e vlefshme për ta? ” “Sa do t’u kërkonte Putini oligarkëve të tij të paguanin këtu?” Scotten vazhdoi. “Sa do të kishte vlerë kjo për të?” Ndërsa qeveria nuk ka pretenduar kurrë se McGonigal po spiunonte për Rusinë, Scotten besonte se atje mund të shkonin gjërat. McGonigal “nuk mund të pretendojë se ai nuk ishte në dijeni se ai po i shiste shërbimin e tij një të poshtëri që punon kundër interesave të Amerikës,” shkruajnë prokurorët e Nju Jorkut në dosjen e tyre për dënimin e tij. “Aftësitë hetuese, kontaktet dhe ndikimi i një ish oficeri të lartë të kundërzbulimit amerikan janë me vlerë të dukshme dhe të rrezikshme për një agjent të Vladimir Putin.” E gjithë historia e McGonigal, siç parashtrohet në dosjet e qeverisë dhe raportimet e Business Insider, lexohet si kapitujt e hapjes së një romani klasik spiun: Operatorët zbulojnë dhe më pas rekrutojnë një mik të pafat dhe fillojnë të kthejnë gradualisht besnikërinë e tij për t’u lidhur me të tyren. McGonigal supozohej të ishte një nga mjeshtrit më të mirë të FBI-së në këtë lojë, dhe ajo që mund të jetë më befasuese në lidhje me akuzat është shkalla në të cilën ai me sa duket i lejoi bashkëpunëtorët e tij rusë ta rikrijonin atë në pengun e tyre. Ndërsa ai ishte ende duke punuar në FBI, McGonigal u prezantua nga një ish-diplomat rus me një tjetër, më të lartë, me lidhje të përfolura me inteligjencën ruse, që punonte me Deripaskën. Sipas qeverisë, atij iu kërkua të bënte diçka të thjeshtë, por edhe, me gjasë, pak komprometuese – të organizonte që vajza e diplomatit të dytë të merrte trajtim VIP nga Departamenti i Policisë së qytetit të Nju Jorkut. Disa muaj më vonë, pas daljes në pension të McGonigal, ai u takua me Deripaskën në dy nga rezidencat e tij, në Londër dhe Vjenë. Dhe më pas ai filloi të pranonte paratë e Deripaskës, në mënyrë të fshehtë. Ai rrodhi nga një bankë ruse në një kompani guackë me bazë në Qipro në një tjetër të kontrolluar nga një mik. Gjyqtarja Jennifer H. Rearden dukej se argumenti i Scotten-it ishte bindës. Javën e kaluar, ajo e dënoi McGonigal me 50 muaj burg, 3 vjet me kusht dhe 40,000 dollarë gjobë. Avokatët e McGonigal, duke përmendur të dhënat e tij të shërbimit brenda FBI-së, i kishin kërkuar gjykatësit të mos burgosej. Rearden urdhëroi McGonigal të dorëzohej më 26 shkurt. Ai do të dënohet në një gjykatë rrethi në Uashington, DC, sipas një marrëveshjeje të dytë për pranimin e fajësisë më 16 shkurt. Në Nju Jork, thanë prokurorët, McGonigal vazhdoi të zotëronte privilegjet dhe të përdorte kontaktet që kishte pasur si shef i kundërzbulimit të FBI-së në Nju Jork, edhe pse ai nuk e mbante më atë detyrë. Ai udhëtoi nëpër botë për takime me ministrat e jashtëm, krerët e shteteve dhe titanët e industrisë – duke përfshirë një takim në Londër me Deripaskën, që ishte aq alarmante për agjentët e inteligjencës britanike, saqë ata paralajmëruan homologët e tyre amerikanë. Dhe përsëri në Nju Jork, sipas prokurorëve, McGonigal vazhdoi të vendoste një pankartë të FBI-së në xhamin e përparmë të makinës së tij, në mënyrë që të mund të parkonte ku të donte. Ky është ai që FBI zgjodhi të promovojë në një nga postet e saj më të larta dhe t’i besojë sekretet e saj më të ndjeshme. Në dëshminë e fundit përpara Komitetit Gjyqësor të Senatit, drejtori i FBI-së, Christopher Ëray tha se inspektori i përgjithshëm i Departamentit të Drejtësisë është “i angazhuar” në shqyrtimin e çështjes McGonigal. Anëtarët e Kongresit nga të dyja partitë kanë kërkuar gjithashtu përgjigje nga FBI. Por dy marrëveshjet e McGonigal-it për pranimin e fajësisë nënkuptojnë se ka shumë gjasa për karrierën e tij që nuk mund të bëhen kurrë publike. Këto përfshijnë përpjekjet e tij të supozuara (pas daljes në pension) për t’u paguar për organizimin e takimeve me zyrtarët e OKB-së, dhe rolin e tij në hetimin Trump-Rusi, dhe kohën e tij në zyrën e FBI-së në Nju Jork gjatë muajve vendimtarë pak para zgjedhjeve të 2016-ës. / shkëputur nga Business Insider
