Shpeshherë në të shkuarën, si edhe sot, fatkeqësia e Kosovës si edhe ajo e shqiptarëve jashtë kufijve të Shqipërisë, për disa burrështetas të Tiranës ka qenë ‘fitimprurëse’. Ka qenë e tillë, sepse atyre u ka shërbyer për t’i mbuluar dështimet e veta të brendshme ose për t’u treguar të atillë siç nuk janë – atdhetarë të epur dhe strategë mbarë ballkanik.
Shkurt, dikur, njësoj si edhe sot Kryeministri i Shqipërisë, disa drejtues të mëmëdheut, kanë qenë mirë atëherë kur ka qenë keq Kosova dhe shqiptarët jashtë kufijve të mëmëdheut. Sepse kjo e keqe atyre ua ka mbuluar veprimin pervers politike që nuk mund të shpjegohet me asgjë racionale, përpos me të vërtetën se më parë ata mund të heqin dorë nga shqiptaria, se sa nga serbizmi, të cilin e kanë të mbjellë thellë në shpirt e vetëdije.
Po, në të shkuarën ka ndodhur që disa drejtues të Shqipërisë ta harrojnë interesin mbarëkombëtarë për të mbetur në pushtet, por kurrë nuk ka ndodhur diçka si kjo që ndodh sot: që regjimi i ‘Rilindjes’ t’i shërbejë shovinizmit serb më shumë se edhe vetë serbët dhe që, Shqipërinë ta kenë në duar ata të cilët janë më të kujdesshëm ndaj Beogradit se sa ndaj shqiptarisë.
Nuk ka dyshim se jo vetëm ne, por çdo popull i ka idiotët e vet politikë. Po, çdo popull i ka edhe haletë dhe kanalizimet nga rrjedhin ujërat e tyre të zeza politike, por popujt e civilizuar i ‘mbulojnë’ gropat septike të veprimit të dëmshëm kombëtarë si diçka të turpshme dhe nuk e lejojnë atë që kemi lejuar në: që fytyrën tonë politike ta lajmë me pisllëqet që derdhen nga ato gropa.
Sidoqoftë ne nuk duhet të mëkatojmë e për atë që ndodh mes ‘Shqipërive’ tona t’i akuzojmë të huajt, sepse racën e politikanëve shqiptarë, të cilëve nuk u pëlqen populli i tyre që i ushqen dhe i majmë si derra, as na e sollën as na e ‘prodhuan’ ndërkombëtarët, por ata u rritën në djepin e pandjeshmërisë dhe papërgjegjësisë sonë ndaj shqiptarisë.
Papërgjegjësi e pandjeshmëri që të bën të kujdesesh vetëm me çka do e mbushësh stomakun dhe xhepin, por jo edhe me çka do e forcosh dhe mbash drejt dinjitetin dhe krenarinë kolektive. Pra që të çon të mos ndjesh të vjella edhe kur hanë bukën e ngjeshur nga mielli i atyre, që ndërtojnë rrugë mbi varrezat masive të mbushur me pafajësinë shqiptare – nga mielli i Vuçiçit!
Ku ta dish, sot kur Kryeministri i Shqipërisë i propozon botës si t’i zgjidhë mosmarrëveshjet mes Kosovës e Serbisë – edhe atë duke u sjellë thuajse Shqipëria është Bjellorusia e Serbisë. – Ne shqiptarët duhet ta pranojmë se jo vetëm që jemi mësuar, por mbase edhe ka filluar të na pëlqejë që në kohë të vështira dhe vendimtare për shqiptarinë, të jemi në duart e atyre që as fatkeqësia kolektive nuk i shqetëson aq sa humbja e pushtetit.
Dhe se i zgjedhim të tillët ngaqë ende nuk e kemi kuptuar se liria dhe atdheu janë më e shtrenjta që kemi, se ato duhet mirëmbajtur dhe nuk duhet lënë në duart e atyre që ndjehen mirë kur populli e ka keq.
