Intervista e Kryetarit të Kuvendit, z. Ilir Meta
për emisionin “Të Paekspozuarit” të gazetarit Ylli Rakipi në “News 24” 

 

Z. Meta, ju u njohët shkurtimisht reagimet e
opinionistëve në studio, cili është qëndrimi juaj për 7 vitet në qeverisje të
LSI-së?

Unë
mendoj si z. Lubonja që ju e nisët jo thjesht në mënyrë tendencioze, sepse
është e drejta juaj dhe unë këtu jam i ftuari juaj, por sipas mendimit tim pak
edhe gazetareske, edhe intriguese, edhe pak abuzive. Nuk është e vërtetë se
është Ilir Meta që ka vendosur se kush do të qeverisë dhe se si do të qeverisë.
Janë qytetarët shqiptarë ata që kanë vendosur dhe Ilir Meta është përpjekur që
të lehtësojë në mënyrë sa më korrekte dhe të përgjegjshme vullnetin dhe
dëshirën e tyre.

Përpara
se të kalojmë tek vitet në qeverisje së Lëvizjes Socialiste për Integrim, në
2009-n në koalicion me Partinë Demokratike, ku nuk kishte asnjë zgjidhje tjetër
përveç një koalicioni PD-LSI për stabilitetin e vendit për shkak edhe të
formulës së rezultatit të zgjedhjeve, pra çdo koalicion PS-LSI nuk prodhonte
koalicion, nuk prodhonte mazhorancë.

Nuk
duhet të harrojmë se LSI ka lindur si forcë opozitare dhe Ilir Meta është
larguar nga pozicioni i Zv.kryeministrit, i Ministrit të Jashtëm, ka krijuar
një lëvizje brenda Partisë Socialiste me një platformë, e cila është injoruar.
Pastaj ka krijuar një forcë politike e cila për pesë vite ka përjetuar një
opozitë mjaft të vështirë.

E rëndësishme është ajo që ka ndodhur…

Ajo
që ka ndodhur është që populli shqiptar dha besimin kryesor për Partinë
Demokratike në 2009-n dhe Ilir Meta kishte dy zgjidhje: Ose të bënte koalicion
me Partinë Socialiste që nuk jepte asnjë lloj qeverie, ose do të përpiqej që të
respektonte këtë vullnet dhe të përpiqej që të luante një rol sa më balancues,
sa më ekuilibrues. Se sa e ka luajtur, sa kanë qenë mundësitë, këtë jam i hapur
ta diskutojmë. E njëjta gjë edhe në rastin e koalicionit me Partinë Socialiste.

Si do të vendosë Ilir Meta dhe LSI-ja më 14
dhjetor për ligjin e mbetjeve? Z. Meta, si do të jetë qëndrimi i partisë suaj,
20 votat tuaja, për këtë ligj që 3 vjet më parë për Kryeministrin e sotëm ishte
një vepër e mafies? Pra,  ligji i
miratuar nga Sali Berisha….

Nuk
besoj se është vendi për të diskutuar se çfarë ishte ligji atëherë apo çfarë
është ligji tani. Ajo që mbetet si një shqetësim në vlerësimin tim, pasi unë
personalisht nuk jam marrë në mënyrë të thelluar, por njëkohësisht nuk jam edhe
një ekspert i fushës së mjedisit, ajo që është e qartë dhe nuk ka nevojë për
ekspertizë të tillë, është se procesi i dialogut me grupet e interesit ka
çaluar seriozisht. Unë kam pasur rastin të takohem me të dyja palët. Pra, me
përfaqësuesit e asaj që quhet industria e ricikluesve dhe përfaqësuesit e
shoqërisë civile.

Në
radhë të parë, mendoj se vihet re një mosbesim mjaft i thellë jo thjesht për
përmbajtjen e ligjit, por në aftësinë e institucioneve shqiptare, në
integritetin dhe në seriozitetin e tyre për të respektuar ligjin.

Gjithashtu,
shqetësimi tjetër është se ndoshta ky ligj do të dekurajojë procesin e
riciklimit të mbetjeve vendase. Që do të thotë më shumë probleme në të ardhmen
për mjedisin për shkak të mostrajtimit të tyre, pra, të mosnxitjes së
industrisë së riciklimit, apo të autoriteteve të pushtetit vendor për të
trajtuar mbetjet e vendit. Kështu që jemi në një situatë të tillë. Unë mendoj
se duhej të ishte bërë një punë shumëpërfshirëse. Njëkohësisht jam i bindur se
disa përfaqësues të ricikluesve që unë kam takuar duken njerëz seriozë me
investime të cilat mendoj se i duhen ekonomisë tonë edhe si një mbështetje për
zhvillimin e bujqësisë, për zhvillimin e eksporteve, pasi arka të domateve, të
trangujve, të perimeve dhe të frutave do të ketë gjithmonë. Nuk ka asnjë arsye
pse të mos zhvillohet kjo industri. Absolutisht besoj se duhen bërë përpjekje
më të mëdha për të bindur të gjitha palët e interesuara, mbi të gjitha
opinionin publik, sepse shoqëria civile është një zëvendëse në rastin konkret e
pjesës më të preokupuar të opinionit publik, që nga veprime të tilla, nga çdo
iniciativë, do të ketë vetëm impakte pozitive për  mjedisin e vendit. Duhen dhënë garanci të
forta, përndryshe çdo veprim, ose çdo vazhdimësi në mënyrë të njëanshme, me
konflikte, do të kishte probleme jo pozitive edhe sikur ligji të zbatohej në
mënyrën më korrekte dhe të mos kishte asnjë impakt, sepse boll është perceptimi
negativ dhe vazhdimi i këtij konflikti ku edhe opozita tashmë është përfshirë
në krah të pretendimeve të shoqërisë civile, nuk do të ishte pozitiv për
vendin, për zhvillimin e turizmit, por do të ishte gjithmonë një objekt
spekulimi.

Ndërkohë
ruajtja e mjedisit është një fushë që i kalon interesat e të gjithëve, sepse
kemi të bëjmë me shëndetin e njerëzve, të fëmijëve, të të moshuarve, të të
gjithëve. Por njëkohësisht këtu kemi të bëjmë me zhvillimin e turizmit, me
zhvillimin e bujqësisë, që janë vendimtare për të ardhmen e ekonomisë së
vendit.

Pas miratimit të ligjit, besoj i keni parë
kronikat, pas orës 12 të natës në këto fabrika, në mënyrë masive digjeshin
plehrat dhe tymosej e gjithë zona përreth. 
Këto janë kronika të para në televizionin shqiptar…

Mund
të jetë dhe kështu siç thoni ju. Problemi është se duhet të ndajmë dy gjëra.

E
para, ato lloj industrish, po themi të kartonit, që bëjnë arkat e frutave dhe të
perimeve, të cilat janë teknologji moderne, nuk krijojnë asnjë kosto për
ambientin me aktivitete që janë të dyshimta, janë të diskutueshme. Për këtë
shoqëria civile ka ekspertë, shteti ka ekspertë, ka ekspertë europianë. Pa
dyshim është dialogu ai që i zgjidh dhe i sheshon këto gjëra.

 

Z.Meta, me sa dëgjova unë, ishte pak
ambig në përgjigjen e tij dhe nuk na dha një përgjigje të qartë, sepse është
ajo loja e interesave politike, që nuk e dimë ende, e cila flitet, por ama
çështja që është në thelbin e vet dhe që ka të bëjë me ndryshimin e politikës
në Shqipëri është kjo: kur do të vijnë partitë politikë të punojnë për
interesin e shumicës dhe jo për interesat e një pakice, që i ka kapur partitë
politike, që i sponsorizon partitë politikë, të cilat e tradhtojnë të gjithë
popullin në emër të këtyre interesave të vogla, që lidhen pastaj me
korrupsionin dhe me të gjitha gjërat e tjera?

Unë do të bëj vetëm një ndërhyrje, që
është më e shkurtër se herën e parë. Së pari, dua ta siguroj Z.
Lubonja se aty ka përfaqësues, që unë
do t’i quaj të nderuar. Ata që pashë aty dhe që ishin në takim
me mua, për shkak edhe të aktivitetit dhe të punëve që bëjnë dhe do t’i quaja
(këta që takova, se mund të ketë të tjerë të mbetjeve) të industrisë së riciklimit, pra i
kam takuar për herë të parë, pasi Presidenti e ka kthyer dekretin dhe nuk i kam
takuar as në vitin 2012 dhe as përpara se të miratohej ligji.

Kam ndjerë
një shqetësim para se të miratohej ky
ligj, për të cilin kishte informacion sikur ishin sqaruar këto shqetësimet dhe
ishin një ligj i përmirësuar ndjeshëm. Kam ndjekur debatet dhe pretencën e
shoqërisë civile dhe kemi kërkuar dhe kemi realizuar një ndryshim në ligj që
shoqëria civile ta monitorojë zbatimin e këtij ligji, duke qenë se edhe ata
kanë ekspertë. Natyrisht që kjo do të shoqërohej edhe me një mbështetje
konkrete më pas, pra të mos mbetej vullnetare për të bërë transparencë dhe për
të hequr çdo dyshim, sepse në thelb të këtij problemi, të këtij konflikti
mendoj se qëndron mosbesimi për një konflikt, që mund të ishte evituar, në
fakt, midis aktorëve të ndryshëm, përfshirë këtu edhe qeverinë, përfshirë edhe
grupet e interesit. Cili është qëndrimi im? Qëndrimi tim ia kam thënë kryetarit
të grupit tim parlamentar, që, për fat të mirë, është një njeri i ditur edhe në
fushën e mjekësisë, edhe të mjedisit. I kam thënë: “Do ta marrësh ti këtë
përgjegjësi dhe do të dialogësh vazhdimisht” dhe ai ka qenë vazhdimisht në
dialog me këto grupe, në mënyrë që ne të marrim vendimin më të duhur, sepse unë
nuk jam që të falimentojë aktiviteti i një njeriu që merret me një industri të
riciklimit të kartonëve apo të çdo gjëje që nuk sjell asnjë lloj rreziku dhe
asnjë problem për mjedisin, kur është brenda teknologjisë dhe brenda
standardeve europiane, që t’i nxjerrim njerëzit nga puna, i cili e ka bërë një
fabrikë edhe duke marrë një kredi para disa vitesh pa e ditur se çfarë do të
ndodhte me ligjin në vitin 2012, në vitin 2013 apo tani. Kështu që ne mbetemi
të vendosur dhe unë, personalisht, kam këtë qëndrim: të ecim drejt një dialogu
që i sqaron çështjet dhe jep garanci që ai ligj që do të miratohet, nëse do të
miratohet, të sjellë qetësi, të sjellë garanci dhe kurrsesi dyshim, mosbesim
apo edhe më rëndë, probleme për mjedisin në mënyrë konkrete.

Ajo që më
çudit mua tek e gjithë peripecia e këtij ligji, ose te peripecia e hapjes së
debatit për importin e plehrave në Shqipëri, është fakti se partia e z. Meta është e vetmja parti që edhe me demokratët, edhe me
socialistët ka votuar që plehrat të hyjnë në Shqipëri. Në një farë mënyre…

Nuk kemi votuar që të hyjnë plehrat.
Ligji është brenda direktivave të Bashkimit Europian. Këtu problem është
dyshimi nëse ky ligj do të përdoret për të sjellë mbetje të rrezikshme në
vendin tonë për llogari të mafies…

Ne po ju pyesim nëse do votohet ose jo.…?

Në qoftë se një shtet është i kapur në
këtë mënyrë, siç mund të paragjykohet nga dikush, me të drejtë apo pa të drejtë
nuk ka rëndësi. Kjo gjë mund të ndodhë edhe sot pa ligj
fare.

Mendoj se problemi kryesor është që
duhet të ishte ngritur një dialog i vazhdueshëm me shoqërinë civile.

Vjen qeveria “Rama” kthen ligjin e
Berishës. Ilir Meta është me  Ramën, e
kthen ligjin. Pastaj Rama vendos të lëpijë atë që ka pështyrë. Meta i
bashkëngjitet sërish  herën e tretë.…

Nuk është kështu, sepse z.
Rama e ka pasur premtim kryesor këtë
çështje dhe ajo ka qenë partia kryesore me 66 mandate. Kur ka marrë këtë
iniciativë, qëndrimi ynë ka qenë: Mos ka kohë për ta marrë më vonë këtë vendim?

Ky është qëndrimi ynë. E kemi pasur
këtë shqetësim se mos kjo do të prekë industri të caktuara e kështu me radhë,
por ai ka qenë një vendim i Partisë Socialiste dhe ne nuk mund t’i
kundërviheshim.

Në rastin konkret ka një shqetësim. Ne
kemi thënë, kemi propozuar  amendamentin.
Shoqëria civile ta marrë këtë përgjegjësi, të bëjë monitorimin me ekspertët për
këtë çështje. Shoqëria civile nuk thotë të mos vijë
lëndë e parë. I kemi takuar ata, por thotë të mos
vijnë plehrat…

Më fal,
shoqëria civile thotë: Ju bëni politika të atilla brenda vendit që ne të
riciklojmë plehrat tona.
Kjo 
është një  ndër pikat kryesore.

Patjetër dhe ka shumë të drejtë..

Nuk e keni
bërë këtë…

Jam shumë dakord me ju dhe ajo do të
bëhet patjetër. Ka shumë të drejtë shoqëria civile.

Z. Meta, tha në fillim, kur bëri
parashtrimin e tij, që në një farë mënyre votat e shqiptarëve na detyrojnë të
bëjmë digën e partive të mëdha, ose një lloj kontrolluesi për një pushtet të pakufizuar
të  partive të mëdha. Pikërisht, nëse
roli i LSI-së do të  ishte ky edhe në
këtë ligj, ajo nuk e ka bërë fare. Pse? Zoti Meta dhe LSI-ja sot nuk mund të
mos kenë një qëndrim. Kanë votuar tri herë.

E kemi qëndrimin.
Ky ligj
është në përputhje me direktivën e BE-së, pavarësisht se i ka  apo jo Shqipëria kapacitetet efikase…

Z. Meta, është shumë e thjeshtë, nuk kemi
pse t’i biem rreth e rrotull. Ka një dekret 
të Presidentit të Republikës ku thuhet po ose jo.

Ne bëmë një amendament, thamë: shoqëria
civile të  monitorojë.
Për dekretin do të shprehemi patjetër
në kohën e duhur. Unë e thashë, pak a shumë, qëndrimin.
Tani me po ose jo, nuk mund ta them,  se
nuk është as kompetenca ime.

Puna është
se kjo është një çështje që  ka
polarizuar aq shumë shoqërinë, që  unë s’paragjykoj as ata, as këta të tjerët. Ka një qëndrim. Kjo
bëhet kështu ose kjo bëhet ashtu. Nuk mund të presësh momentin për çdo gjë...

Absolutisht jo!
Nuk ka lidhje me atë. Qëndrimi ynë
është shumë i qartë, por këtu kemi të bëjmë me një mosbesim të tillë, i cili ka
sjellë këto pasoja.

Pyetja
është konkrete: 3 herë e keni votuar sipas dëshirave të aleatit tuaj. Herën e
katërt do të  votoni sipas logjikës suaj
apo jo?

Së pari, pa asnjë diskutim LSI-ja
gjithmonë është e prirur në interesin e publikut, ju lutem shumë!

Së dyti, publiku ka një paragjykim, ka
një mosbesim përmes shoqërisë civile, përmes 
jush, kjo është e drejta juaj, por unë nuk kam pse të paragjykoj…

E ka thënë
Kryeministri: “Janë interesa të mafies”. Na e ka thënë me gojën e vet.

E ka thënë, është çështje e tij. Unë
nuk e kam thënë këtë gjë, sepse nuk kam pasur bindje.
Kjo mund të jetë e vërtetë edhe sot,
prandaj ne e kërkuam. Ka shqetësim, urdhëro, ta monitorojë shoqëria civile!
Përsëri kemi një problem. E ka kthyer
Presidenti. Hajde, të ulemi me  shoqërinë
civile ta zgjidhim këtë gjë!

Z.
Lubonja thotë se shoqëria civile ka
merakun që në qoftë se kjo nuk miratohet, atëherë nuk trajtohen mbetjet këtu.
Hajde të shikojmë si do të garantojmë, në radhë të parë, trajtimin e mbetjeve
të vendit. Por nuk besoj që z. Lubonja ka një vërejtje apo edhe z.
Bushati, apo edhe z.
Peka që një industri e teknologjisë së
fundit prodhon kartonë për domate, për kastravecë, që  është baza e eksporteve tona. Kjo lloj industrie është kudo.

A është një shqetësim i madh dhe i vërtetë për ju?

Absolutisht që po, sepse po të mos
ishte shqetësim…

Një
shqetësim pa qëndrim, kjo më shqetëson.

Qëndrimi është i qartë.

Partia juaj
është pjesë e kësaj vendimmarrjeje dhe nuk e shoh të qëndrojë, pra plehrat
janë metafora, por te plehrat ju keni ngecur pak, sepse e ndieni si shqetësim
më të madh, por ama ajo që them: partitë si vegla të oligarkëve, është problem
që ngelet dhe që edhe partinë tuaj unë e shikoj kështu.…

Për çështjen që folëm, përsëri po
kthehem te mbetjet, që ju thoni “plehrat”, është e drejta juaj, por vendimi i
shoqërisë civile dhe juaji, që, absolutisht, ne, në radhë të parë, na duhet një
politikë, një strategji për të trajtuar mbetjet e vendit tonë, kjo është e
padiskutueshme.

Kush
është  fajtori për lulëzimin e
drogës  si kultivuesi kryesor në vendin
tonë? Ne nuk kemi një bimë tjetër  që
kultivohet, kemi këtë  të shtrirë në të  katër anët e vendit. Kush përgjigjet për
këtë?

Unë mendoj që  përgjegjësinë e  kemi të gjithë. Në radhë të parë e kanë institucionet  e zbatimit të ligjit dhe puna   shumë e madhe  që duhet të bëhet për koordinimin midis tyre.
Kjo shprehet  qartë edhe në raport–progresin e BE-së. Natyrisht në radhë
të parë e  ka vetë politika që do një
konsensus për këtë çështje, sepse ky nuk është një fenomen i ri, pavarësisht
nga  debati për përmasat, ne  e dimë që Lazarati ka qenë një fenomen i
dukshëm i kanabisit dhe për arsye 
politike është toleruar për një kohë të gjatë, ndërkohë që sot del qartë
që  në të kaluarën ka pasur  edhe 
shumë zona të tjera, të cilat nuk raportoheshin, sepse në buletinet
e  policisë, si të thuash nuk ishin
publike dhe ka një kundërthënie shifrash dhe raportesh, por një fakt  është 
që kanabisi nuk është një fenomen që 
lindi  sot. Kjo do të thotë  që përmasat  sidomos edhe reale, sepse duket që ka një
problem real sidomos në zonat e thella, edhe disa reagime shqetësuese  ndërkombëtare    e bëjnë të qartë se ky është një problem me
të  cilin ne duhet të ndeshemi jo duke
akuzuar dhe  duke kundërvënë
njëri-tjetrin, pavarësisht  nga
përgjegjësitë që kemi sot si maxhorancë dhe 
opozita  si maxhoranca e   djeshme, por duke i dhënë një zgjidhje  përfundimtare 
këtij problemi, sepse   çdo  lloj politizimi nuk është se  e lufton këtë fenomen.

Kemi edhe një institucion që e  ndjek këtë dhe ka një rol lideri në
partnerët  ndërkombëtarë që është
misioni  italian, të dhënat e  të cilit janë shqetësuese, janë kritike, por
janë edhe vlerësuese për  punën, për
luftën, sepse  përditë shikojmë edhe që
kapen, goditen grupe të ndryshme kriminale e 
kështu me radhë.

Z. Meta, 
kam një pyetje të shpejtë dhe do të doja një përgjigje konkrete:
Kryeministri
del dhe thotë se këtë panik e  hapin mediat, sepse  
Shqipëria është realitet krejt tjetër. BBC-ja  jo më larg 
se sa sot transmetoi: “Kryeqyteti i drogës është një vend që është në
Europë,
është Tirana”. Ju mendoni,
realisht  situata është siç e thotë  Rama aleati juaj  apo situata 
është kjo që ne pasqyrojmë gjatë gjithë kohës?

Unë mendoj se
situata është shqetësuese, pa asnjë
diskutim. Edhe fakti që BBC-ja, ARD-ja apo “Corriere
della
Sera”, ngrenë këtë shqetësim, është 
një shqetësim serioz. Fakti që edhe ju e
ngrini pavarësisht se ju jeni kritik
edhe për çështje  të tjera, që janë edhe
shumë të rëndësishme, por  ndoshta
janë  më pak të rëndësishme sipas
vlerësimit tim, pra keni atë për të qenë kritikë, dhe kjo është e drejta juaj.

Sepse një politikan që ankohet nga media është si
një marinar që ankohet nga deti, ndaj unë nuk kam ndërmend të ankohem
ndonjëherë për veten time. Unë besoj se duhet edhe një autokritikë edhe për
opozitën, për të rritur besueshmërinë e saj dhe për të krijuar një klimë
konsensusi.

Sepse dëshira e opozitës thjesht për të akuzuar
qeverinë aktuale, duke harruar përgjegjësinë e saj në të kaluarën, në njëfarë
mënyre i jep të drejtë qeverisë apo maxhorancës, që ta trajtojë këtë debat më
shumë se si debat për të përballuar një çështje reale, edhe të trashëguar, edhe
të re, thjesht si pjesë të një lufte politike të sforcuar, që bën opozita. Pra,
në këtë drejtim, mendoj se edhe opozita duhet të marrë përgjegjësitë e saj,
edhe qytetarët shqiptarë duhet ta dinë se mbjellja e kanabisit nuk stimulohet
as hapur e as në forma të tjera, nga asnjë forcë politike, as sot e as në të
ardhmen.

Pozicioni
juaj nuk merret vesh: është rritur apo pakësuar? Është e qëllim të apo s’është
e qëllimtë? Në një Shqipëri me 3 milionë, z. Meta, është e vështirë të të
besojë njeri se pa politikën, pa policinë, do të mbillej Shqipëria kështu me
kanabis.

Jam shumë dakord. Pozicioni ynë dhe pozicioni im nuk
është bardhezi. Ne kemi qenë në qeveri me Berishën. Mbajmë përgjegjësi për
shumë gjëra që nuk kanë vajtur mirë, por në atë kohë janë bërë edhe gjëra shumë
pozitive për vendin.

Unë nuk do t’i them z. Tahiri se çfarë të thotë. As z.
Tahiri s’mund të më thotë mua. Pra, dua të them se çdo qeveri ka arritjet e
saj, por ka edhe vështirësitë e saj. Në këtë drejtim, mendoj se LSI-ja e bën
një dallim. Është një forcë që përpiqet të jetë sa më objektive, jo thjesht
oportuniste, siç do të donit ta vlerësonit ju. Unë e quaj forcë që përpiqet të
jetë sa më objektive.

Ky është një problem mjaft shqetësues. Kush e gjykon
tani se si është sipërfaqja. Unë personalisht nuk i kam hartat e vitit 2000,
kur kam qenë unë Kryeministër, të 2010-ës, që ka qenë z. Berisha, dhe tashti që
është z. Rama, që të them…. Këto çështje i ka ndjekur një emision italian dhe
vazhdon t’i ndjekë.

Ju
duhet të jeni më të informuar. Më mirë se ju kush e di?

Është si puna e atyre që thonë se i di të gjitha ai
që është atje. Po nuk është kështu. Këtu ka institucione, ka përgjegjësi. Kemi
një raport të Komisionit Europian. Po ta shikojmë, edhe raporti është i
balancuar. Apo s’është i balancuar?

Si
ambasadori amerikan që bën reformën dhe nuk thotë asnjë gjë për hashashin….

Ambasadori amerikan ka thënë se ky është një
problem, i cili ka qenë probleme dhe më përpara.

Në qoftë se ne shikojmë sot se këtu po fluturojnë
avionët me drogë dhe pastaj mundohesh ta relativizosh që ka pasur edhe
atëherë…

Nuk
po relativizoj gjë, por po them se ky është një problem shqetësues, kritik dhe
duhet të merremi të gjithë dhe çdo përpjekje për ta politizuar nuk na ndihmon,
të bëhemi të gjithë bashkë për ta luftuar atë.

Ju keni një ministër, anëtar kabineti, z. Manjani,
i cili ka bërë thirrje publike: po nuk u fut sot ushtria kundër hashashit,
nesër do të jetë vonë. Kështu siç e paraqisni ju, z. Manjani duket një i
çmendur, se ju thoni se situata është normale, kurse z. Manjani paska thënë një
bombë. Të kërkosh futjen e ushtrisë që të përballojë …

Unë
nuk thashë që nuk është normale. Ju nuk po e kuptoni qëndrimin tim . Unë thashë
që është kritike, shqetësuese dhe duhet të punojmë të gjithë për të gjetur
zgjidhje. 

Kjo mua më duket si në rastin e plehrave dhe si në
rastin e hashashit një hipokrizi dhe duke e shtuar këtë pak më tej, që kështu
keni bërë me qeverisjen e Berishës dhe kështu po bëni edhe me qeverisjen e
Ramës. Pyetja që një qytetari të thjeshtë i lind është: Ore, kur LSI-ja qenka
shtesë e këtyre autoritarizmave, pse unë duhet të vazhdoj të votoj për LSI-në
kur kjo nuk bëhet asnjëherë pengesë për më të këqijat e këtyre sundimtarëve?

Unë
do t’ju jap vetëm dy raste që në gjykimin tim nuk është kështu, sepse nuk dua
të bëj debat se ju keni vlerësimin tuaj. Unë nuk thashë as që situata normale
është kritike, është shqetësuese. E kam thënë edhe më  përpara që kur kemi qenë në Korçë për
bujqësinë, që e ardhmja është bujqësia, nuk është kjo e të tjera e të tjera.

Por
duhet të jemi edhe realistë që është një fenomen i trashëguar në vite dhe na
kërkon që të bëhemi të gjithë bashkë në qoftë se duam që ta shkulim një herë e
mirë këtë të keqe.

Po për LSI-në?

Unë
e thashë që është populli shqiptar ai që vendos edhe për koalicionet, sepse nuk
mund të dalësh kundër vullnetit të qytetarëve shqiptarë dhe të votuesit shqiptar.

Po për LSI-në lidhur me koalicionin me Berishën?

LSI-ja
ishte forcë politike që kur kryeministri i asaj kohe, z. Berisha po krijonte
një ngërç me NATO-n, apo jo? LSI-ja dhe unë, edhe si kryetar i LSI-së, edhe si Ministër
i Jashtëm kam dalë në Parlament dhe kam thënë: “Ne jemi kundër këtij ligji, nuk
e votojmë, duhet tërhequr, sepse përndryshe do të ngrijnë marrëdhëniet e
Shqipërisë me NATO-n dhe kjo për ne është e papranueshme”.  Dhe pa dyshim që kemi qenë të vendosur jo
vetëm për të mos e votuar, por edhe për të dalë nga qeveria në rast se ai
vendim do të shkonte në mënyrë të njëanshme.

Te
zgjedhja e Nishanit çfarë problemi kishte LSI-ja?

Unë po them se në zgjedhjen e Nishanit kishte një
deklaratë publike kur një figurë e lartë, Sali Berisha, ju tha futuni në
rresht, u futët në rresht.

Nuk
na fut askush në rresht se kështu thoshit ju, që nuk ikën kurrë Meta nga
Berisha dhe LSI-ja, se janë peng i Berishës, nuk ikën kurrë nga Rama. Kjo është
e drejta juaj dhe unë e respektoj, por po ju them që ky është një fakt publik
që për një çështje që cenonte marrëdhëniet e Shqipërisë me NATO-n, që ishte një
projekt madhor.

Janë
500 çështje të vogla në gjykimin tim shumë të rëndësishme për ju, por është një
çështje madhore për Shqipërinë. Në rastin konkret, te reforma në drejtësi
mendoj që ka pasur qëndrim shumë të qartë dhe të prerë të Lëvizjes Socialiste
për Integrim dhe unë atëherë kur askush nuk mendonte se do të kishte konsensus
në mëngjesin e asaj dite, e kam bërë të qartë publikisht, që unë do të bëj çdo
gjë që kjo gjë të bëhet me konsensus se ky është interesi i vetëm i Shqipërisë.

Dhe
në rast se nuk do të bëhej kështu, unë do të bëja çdo përpjekje, prandaj do ta
shtyjmë seancën dhe do të luftojmë me konsensus se kjo i intereson Shqipërisë.
Në rast se jo, unë do ta votoj reformën, por nuk do të jem Kryetar i Parlamentit.

Nuk
dua të merrem me 700 raste. Pse? Sepse ishte një çështje madhore. Tani ju thoni
në lidhje me çështjen e plehrave, pse kërkoi LSI-ja që të vihej në ligj që ta
kontrollojë shoqëria civile. Në qoftë se ata nuk duan të marrin përgjegjësi,
kjo është një çështje e tyre. Ne votuam duke vënë këtë gjë që ta kontrollojnë
ata.

Për koncesionet, për kazinotë, për plehrat i keni
hapur rrugë të dyja pushteteve në anët e tyre më të këqija….

Nuk
kanë lidhje fare, megjithatë ne i pranojmë përgjegjësitë tona.

Ju
në këta 3 vjet çfarë përgjegjësie keni, z. Meta, dhe a keni ndër mend të
toleroni më?

Lidhur me integrimin europian,
besoj se është prioriteti kryesor, ku askush nuk mund të thotë se Lëvizja
Socialiste për Integrim e ka vonuar ndonjë ditë Shqipërinë, qoftë edhe 1
sekondë të vetëm, me plotësimin e detyrimeve të vendit në këtë drejtim.

Së pari, Shqipëria ka marrë
statusin e vendit kandidat gjatë periudhës së kësaj mazhorance, pavarësisht se
një pjesë e detyrimeve ishte kryer edhe më përpara. Edhe LSI-ja dha një
kontribut të rëndësishëm për rotacion paqësor dhe demokratik në vitin 2013.

Së dyti, të mos harrojmë që është
bërë një punë mjaft e rëndësishme dhe kjo është arsyeja pse Komisioni Europian
ka bërë një rekomandim  pozitiv dhe jo
negativ për hapjen e negociatave. Pra, është vendosur një kusht, që është
fillimi i zbatimit të ligjit të Vetting-ut, dhe për këtë nuk mund të themi që e
ka fajin mazhoranca, apo e ka fajin ky, apo e ka fajin ai. Ky është një proces
normal, kushtetues dhe demokratik, që do të ecë përpara dhe në këtë drejtim kjo
është një mazhorancë që me procesin e integrimit europian ka ecur në mënyrë të
vazhdueshme dhe konsistente. A mund të bënte më shumë kjo mazhorancë për të
forcuar dialogun politik në vend? Për mua ky është problemi kryesor…

Prandaj ne këtu duhet të bëjmë
përpjekje më të mëdha dhe LSI-ja ka bërë përpjekje të vazhdueshme për dialog
politik për të gjitha reformat, që nga reforma administrativo-territoriale, ku
opozita u vetëpërjashtua me kokëfortësi dhe nuk pranoi asnjë variant. I dhamë 5
variante dhe nuk pranoi asnjë variant; apo dhe te reforma në drejtësi, ku
përpjekjet tona, dhe të miat personale, kanë qenë të jashtëzakonshme vetëm për
një arsye. Sepse unë kam qenë i bindur që në qoftë se reforma (këtë po e them
edhe sot) nuk do të ishte votuar me konsensus, absolutisht nuk do të kishte
rekomandim pozitiv dhe ne nuk e dimë se ku do të ishim sot, në kuptimin e
konfliktit politik.

Ne një ligj, Veting-un, nuk e
kaluam me konsensus dhe shikojmë se kemi këto probleme, mendoni në qoftë se
Kushtetutën nuk do ta kishim kaluar me konsensus. Ne kemi bërë çdo gjë…

Ne
këtu sot jemi për drogën, jemi për kriminalizimin, jemi për atë çfarë thotë ky
njeri për politikën e jashtme…

Politikën e jashtme Bashkimi
Europian e vlerëson, shiko progres-raportin, pavarësisht nga idetë që mund të
ketë secili.