Trenat japonezë janë të famshëm për përpikërinë e tyre ekstreme: disa vjet më parë, lajmi se një makinist kishte vravë veten për shkak se kishte arritur me 5 minuta vonesë në destinacion bëri jo pak bujë.
Por për të arritur një përpikëri të tillë është e domosdoshme që i gjithë sistemi të funksionojë në mënyrë të përkryer dhe një nga elementët që kontribuojnë jo pak janë koha në të cilën bëhet pastrimi i trenave, veçanërisht ato super të shpejta.
Aktiviteti i pastrimit është aq efikas dhe mbresëlënës që shpesh quhet “7 minuta e teatrit shinkansen”.
“Shinkansen” është termi japonez me të cilin quhen trena super të shpejtë, të cilët mund të arrijnë shpejtësi më të madhe se 200 km / h.
7 minuta është koha maksimale e disponueshme për pastrimin e trenave.
Gjëja interesante është se ajo që konsiderohej e përulur dhe e dëshpëruar deri një dekadë më parë, tani është bërë një punë shumë e respektuar dhe me pasion. Çelësi është aplikimi i konceptit të mikpritjes japoneze për udhëtarët.
Kjo do të thotë, për shembull, se shumica e udhëtarëve marrin mbeturinat e tyre jashtë trenit, gjë që thjeshton punën e pastruesve.
Metoda e re e punës ka tërhequr interes nga e gjithë bota, me drejtuesit francezë të hekurudhave dhe profesorët e Universitetit të Harvardit të cilët kanë ardhur në Japoni për të parë vetë se si funksionojnë këto ekipe.
