Të mërkurën në mëngjes, Avdul Rama së bashku me nënën, babanë dhe një shok dolën në det për të mbledhur rrjetat. Në portin e Himarës, ku familja vlonjate jetonte prej vitesh për punë, askush nuk i paralajmëroi për shtrëngatën.
Dallgët e përmbysën anijen e re 9 metra të gjate të blerë me borxhe. Rrëfimi i Avdulit është i dhimbshëm. Ai tregon si doli me not në breg e pasi la nënën e vdekur t’ia merrte deti.
“Në momentin që erdhi stuhia, babai dhe nëna ime kanë qenë brenda në kabinën e pilotimit. Unë kam qenë jashtë, në anë të varkës, kurse shoku ynë ka qenë në fund fare te kapaku te motori Ramë të gjithë, anija u përmbuyt, i dyti doli sky shoku i treti babai.”, shprehet i riu, i cili tregon se pas përmbysjes së varkës i pari mbi ujë doli shoku, më pas ai dhe pas tij babai.
“Nëna ishte poshtë, do të them unë i thashë të kapesh te dera të dalësh se anija po mbytet. I kisha veshur një stalagjent, gjysma i ishte grisur gjysmën e kishte veshur. Kemi qëndruar mbi gjysëm ure në ujë. Ishte mbështetur tek vinçi vetëm duart i mbante në anije. E dija se kishim tokën afër, i thashë mos lëviz se të nxjerr unë. E mbajta gjysëm ore të gjallë në krahë.
S’kisha mundësi se më vdiq në duar. E lashë se vetëm babain kisha në krahë. Kjo mbaroi i thashë. Lërë më tha, dil vetë se nuk ke çfarë të bësh më. Kam parë vëllain me një gomone të madhe, humba ndjenjat. Mbaj mend që u përmenda në Jalë, pashë babin, vëllain, por nënën nuk e pashë më..”. Arsen Rama, djali tjetër i tyre nuk doli në det atë ditë, por ka qenë ai që ka kërkuar ndihmë në policinë kufitare, pasi asnjë familjar nuk i është përgjigjur telefonatës së tij kur pa motin e keq.
Familja Rama humbi kryefamiljaren por dhe barkën e blerë me shumë sakrifica. Dyert e shtëpisë në Vlorë, që ishin mbyllur 17 vjet më parë për një fat më të mirë, u hapën tani për mort nga një fatkeqësi që u mori gjithçka.
