Ish kryeministri Sali Berisha/ Jugosllavia e Re me emrin “Minishengen” është rivendosje e hegjemonisë së Serbisë në Rajon

526
Sigal

Ish-kryeministri i Shqipërisë, Sali Berisha, në një intervistë ekskluzive për gazetën“Bota Sot”

Jugosllavia e Re me emrin maskë ‘Minishengen’ është rivendosje e hegjemonisë të Serbisë në Rajon
Ish-kryeministri i Shqipërisë, Sali Berisha, në një intervistë ekskluzive për gazetë kombëtare “Bota Sot” ka thënë se, Minishengeni Ballkanik, i cili po mbahet aktiv nga treshja Vuçiç-Zaev-Rama, nuk është asgjë tjetër përveçse një projekt i Jugosllavisë së re apo siç e quan ndryshe Berisha, Serbomadhia. Duke folur për këtë projekt, Berisha thotë se Vuçiç me qëllim nuk e ftoi herën e parë Kosovën në Novisad, për ta paraqitur atë si pjesë e Serbisë, teksa hedh kritika për kryeministrin e Shqipërisë Edi Ramën, për të cilin thotë se aprovoi idetë e ministritë të Millosheviçit. Vizitën e Vuçiçit në Shqipëri, Berisha e quan poshtërim të kombit shqiptarë, duke thënë se ai de fakto erdhi në Tiranë si në një vend vasal.


Z. Berisha, cili është mendimi juaj për te ashtuquajturin Mini-Shengen Ballkanik dhe kush mendoni se është koordinatori i kësaj nisme?

Ajo që me emër maskë po thirret Minishengeni Ballkanik, nuk është gjë tjetër vetëm Jugosllavia e Re apo Serbomadhia, d.m.th Serbia me dy vasalet e saj; Shqipërinë, Maqedoninë të cilës mund ose jo t’i shtohet në të ardhmen edhe Mali i Zi. Projekti i Serbomadhisë i sanksionuar me ligj në Traktatin famëzi prej 718 nenesh të Novisadit, u përgatit, siç deklaron vetë presidenti i Serbisë Vuçiç për muaj të tërë në Beograd. Ky projekt, i sanksionuar tashmë në Traktat të firmosur nga Vuçiq dhe veglat e tij Edvin Kristaq Tradhtari dhe Zaev, bazohet në idenë e vjetër te hegjemonisë serbe në Ballkan, ide mbi të cilën u themelua dhe mori jetë dekadat e para të shekullit të kaluar Mbretëria Serbo – Kroato – Sllovene dhe më pas Federata më artificiale e planetit, e themeluar nga Tito në Jajcë me 6 republika dhe dy krahina autonome, njëra prej tyre Kosova, te përfshira ne Republikën e Serbisë. Në fakt pas përfundimit të luftës, Enver Hoxha përgatiti së bashku me Titon të gjithë kuadrin ligjor për të përfshirë edhe Shqipërinë si republikë të 7-të të Federatës të Jugosllavisë. Sigurisht kontekste historike të këtyre zhvillimeve janë të pakrahasueshme, por disa gjëra mbeten në të gjitha variantet të pandryshuara.
Së pari, të gjitha këto entitete politike gjeografike, pavarësisht se është quajtur mbretëri, federatë apo së fundi Jugosllavi e Re, me emër maskë Shengeni Balkanik kanë pasur si qëllim më madhor vendosjen e hegjemonisë së Serbisë në Ballkan. Historia nuk duhet injoruar.
Së dyti, këto entitete dhe ideja e stabilizimit të Ballkanit duke vendosur hegjemoninë e Serbisë në rajon, në mënyrë të përsëritur janë dëshmuar konflikt ndjellëse, të paqëndrueshme dhe me pasoja katastrofale. Ballkani mund të stabilizohet vetëm si rajon i shteteve të lira të barabarta e sovrane!

Së treti, e vërteta është se Vuçiç sot, nuk e ftoj Kosovën në Novisad, pra veproj njëlloj si Tito Rankoviç që në Jajce, nuk ftuan Kosovën por e përjashtuan atë si njësi përbërëse të projektit të Federatës Jugosllave dhe e lanë atë si territor të Serbisë.

Po kështu, sikundër Enver Hoxha miratoi qëndrimin e padronit te tij Tito ndaj Kosovës në Jajce edhe Zografi Bis ra plotësisht dakord me padronin e tij Vuçiq për qëndrimin e tij në Novisad por tashmë ndaj shtetit të pavarur të Kosovës. Nga Novisadi, siç dihet, doli dhe harta në të cilën Kosova paraqitej pjesë e Serbisë. Këtë hartë me urdhër të padronit të tij argati i Beogradit në Tiranë e vendosi si “rastësisht” dhe e shpërndau me rrjetet e tij televizive sociale gjer dhe tek tekstet shkollore. Pas firmosjes së Traktatit të Novisad, Vuçiç, padroni i nismës së krijimit të Seromadhisë, urdhëroi vasalet e tij në Tirane dhe Shkup dhe në një rast të pashembullt në historinë e rajonit dhe më gjerë, rrufeshëm ja doli të organizoje në më pak se tre muaj tre samite, përveç atij të Novisad edhe dy të tjera në Ohër dhe Tiranë. Në këtë kuadër, ishte fat i mirë që për shkak të ndryshimeve politike në Kosove argati i Prishtinës, Miladini shqipfolës, pa mëdyshje njohur me çdo detaj të traktatit të kapitullimit të Shqipërisë dhe Maqedonisë së Veriut, duket dhe me miratim të padronit të tij Vuçiç, nuk guxoi të ndjeke haptas vallen e serbomadhisë në Shkup dhe Tiranë. Por në qoftë se shqiptarët në tërësi dhe Kosova në veçanti ishin parashikuar si kurbani kryesor i Traktatit antishqiptar të Novisadit, përsëri Kosova dhe kombi kanë shansin historik të jenë varrmihësit e fantazmës të Serbisë së Madhe dhe t’i bëjnë asaj atë që i kanë bërë më parë si dhe tani së fundi dhe në Samitin e Berlinit. Përpjekjet e Serbomadhit Vuçiq, të argatëve të tij në Tiranë, Prishtinë, Shkup duhet të përballen me rezistencën mbarë shqiptare. Qytetarët në Shqipëri dhe në Kosovë duhet të ndërgjegjësohen se jo me pak albanofob dhe të rrezikshëm për kombin shqiptarë se sa Vuçiç janë argatët e tij lakej në Tiranë dhe Prishtinë. Shqiptarët kudo që janë në trojet e tyre apo në botë nuk mund të pranojnë kurrë cenimin e interesit jetik të Kosovës. Interesi kombëtar për ta është një dhe i pandarë. Prandaj dhe sot qe Hannibal ante portam ata duhet te ngrihen fuqishëm në mbrojtje të interesit të tyre kombëtar dhe t’iu rezervojnë sa më parë në Tiranë dhe Prishtinë fundin që kombet e qytetëruari kanë rezervuar tradhtarëve të kombit të cilët aktualisht mbajnë në zyrat e tyre fantazmën e Serbisë së Madhe me emrin maskë Minishengen. Udhëheqja politike e Maqedonisë së Veriut dhe Malit te Zi duhet të kenë të qartë se shqiptarët mbështeten në përputhje me ligjin ndërkombëtar pavarësimin e këtyre vendeve në radhë të parë për të dalë nga zgjedha e serbomadhisë dhe se çdo përpjekje për t’i rikthyer ata nën sundimin e ri të Beogradit nuk do pranohet kurrë prej tyre. Shqiptarët në këto vende për lirinë dhe pavarësinë Kosovës kanë derdh gjak. Ata kanë pranuar edhe zgjidhje që për ata mund të ishin ndryshe kanë gjithnjë një rol historik për të luajtur në bllokimin e mbështetjes së qeverive të tyre që po dorëzojnë de facto në Beograd duke prishur të gjithë ekuilibrat rajonal, sovranitetin e vendeve të tyre duke harruar se kjo përbën një shkelmim flagrant të interesave jetike të shqiptarëve.
Përveç këtyre, krijimi i Jugosllavisë së Re me emrin maskë Minishengen ka një pasojë tjetër katastrofale për kombin shqiptarë. Ajo shënon vendosjen përfundimtare të rajonit nën ombrellën dhe zonën e influencës së Rusisë. Aleksandër Vuçiç është presidenti më pro rus i Serbisë i 75 viteve të fundit. Ai këtë jo vetëm nuk e fsheh por ndjehet krenar pafundësisht me rusofilin e tij gjenetike. Ai paralel me projektin e Jugosllavisë së re dhe Traktatin e Novisadit ka firmosur muajt e fundit Traktatin e Bashkëpunimit Politik dhe Ekonomik me Rusinë, të cilin e kanë firmosur edhe disa nga republikat ish sovjetike. Pra defacto në kundërshtim me të gjitha marrëveshjet ndërkombëtare të mëparshme rajoni i Jugosllavisë së Re shndërrohet pas kësaj në hapësirë ekonomik dhe politike të Rusisë dhe sateliteve të saj. Por pas firmosjes së Traktatit të bashkëpunimit Politik dhe Ekonomik, Serbia e Vuçiç njëlloj si republikat ish sovjetike firmosi marrëveshjen e bashkëpunimit me vëllain e madh dhe instaloi në afërsi të Beogradit raketat ruse ss 400, me të cilat Serbia apo Rusia e Vogël futet në ombrellën e mbrojtjes raketore ruse. Këto raketa përbejnë një kërcenim serioz për rajonin dhe krahun juglindor të NATO-së. E parë në këtë kontekst, dështimi i Jugosllavisë së Re është jetike për mbrojtjen e orientimit dhe vokacionit perëndimor të kombit shqiptar dhe mision historik i tij për të bllokuar përpjekjet e Rusisë për të shndërruar rajonin në zonë të saj të influencës. Lidhur me koordinatorin e fundit të projektit të Serbomadhisë, mediat kanë botuar dokumente, të cilat faktojnë se kryespekullanti i botës George Soros me fondacionin e tij është këmbë e krye i përfshirë në këtë projekt direkt dhe si back channel në ndihmë të Beogradit. Soros ka dëshmuar një serbofili të papërmbajtur prandaj dhe fondacionin e tij ai e ka vendosur këto vite kryekëput në shërbim të serbomadhisë dhe e mbështet me të gjitha mjetet çdo projekt në funksion të saj. George Soros nuk është babai i Serbomadhisë, por ai me fuqinë e tij korruptuese është një rrezik real për rajonin dhe stabilitetin e tij.

Si e vlerësoni mospjesëmarrjen e Kosovës në këtë Samit?

Për sa i përket mospjesëmarrjes së Kosovës në këtë, projekt mendoj se ka dy anë: E para Vuçiç me qëllim nuk ftoi Kosovën në Novisad. Në Novisad, Traktatin e firmosi vetëm Vuçiçi dhe Zografi bis. Kosova nuk u ftua në Novisad pasi Vuçiç me aprovimin e plotë të Edvinit me këtë akt e konsideroi atë pjesë të Serbisë. Për këtë çështje ka hedhur dritë zëvendësministri i mbrojtjes së Serbisë në një takim në Bukuresht. Sipas burimeve të oficereve të shtabit të përgjithshëm të Shqipërisë, ‘Kosova në Novisad nuk u ftua’,- do t’i thoshte në takimin e SEDM-It në Bukuresht, zëvendësi i Vulin, zëvendësministrit të mbrojtjes së Shqipërisë Petro Koçi me dakordsinë e plotë të Vuçiq me Edvin Kristaq Zografin.
Së dyti, mungesa e Kosovës në Novisad ngjalli reagime dhe dyshime të forta ndërkombëtare. Prandaj Vuçiç për të maskuar sadopak këtë qëndrim të tij albanofob u detyrua ta ftojë Kosovën në Ohër. Por natyrisht Kosova e përjashtuar me qëllim ogurzi nga Vuçiç dhe Rama në Novisad nuk kishte pse t’i bashkohej valles së tyre të Jugosllavisë së Re, projekti i të cilës ka si qëllim dominimin e rajonit nga Serbia, zhvlerësimin e faktorit shqiptarë, i cili de facto është dhe faktori më i fuqishëm i tij, defaktorizimin dhe izolimin e Kosovës dhe rolit të saj kyç në rajon.

Cili është mendimi juaj për vizitën e Vuçiç në Shqipëri?

Vizita e një kryetari të një shteti të rajonit është e mirëpritur, por kjo vizitë e Vuçiç në Tiranë nuk ishte dhe nuk mund të ishte e mirëpritur. Ajo vizitë ishte një poshtërim për Shqipërinë dhe kombin shqiptar. Ai de facto erdhi në Tiranë si në një vend vasal. Kjo së pari sepse Vuçiç erdhi në Tiranë, duke sjellë me vete fantazmën e Serbisë së Madhe. Së dyti, atyre që mund t’iu duket i rëndë ky vlerësim, i ftoj të shtrojnë vetëm një pyetje: Cili shtetar i ndonjë vendi të lirë dhe të pavarur, cili shqiptar që e njeh vetën të tillë, cili njeri i qytetëruar mund të imagjinojë të shtrohet tapeti i kuq në kryeqendrën e vendit për njeriun që vetëm pak ditë më parë me cinizëm ekstrem dhe albanofobi kongjenitale të papërmbajtur mohon masakrat, gjenocidin dhe krimet kundër njerëzimit që kasapi i Ballkanit, Sllobodan Millosheviçit dhe regjimi i tij kanë bërë ndaj shqiptarëve në Kosovë? Padroni i Edvin Kristaq Tradhtarit, Aleksandar Vuçiç ka qenë ministri i propagandës së Kasapit te Ballkanit Millosheviç, ai është autori famëzi i deklaratës se për një serb të vrarë duhet të vriten 100 shqiptarë dhe i nismës kriminale “një shtëpi për Mlladon”, me të cilën iu bënte thirrje serbëve që t’i ofronin një strehim të fshehtë, vrimë miu heroit të tij, kasapit të Srebenices, Ratko Mlladiç, i cili qëndronte në klandestinitet në kohën kur e kërkonte Gjykata Ndërkombëtare e Hagës për gjenocidin e kryer në Srebenicë. Të servilesh dhe të krahasosh pajtimin franko-gjerman me situatën e sotme midis Kosovës dhe Serbisë siç bën argati i Beogradit në Tiranë është njëlloj si të krahasosh Millosheviçin me Adenauerin. Me këto qëndrime ky tradhtar dëshmon se për karrigen dhe pushtetin e tij ai është i aftë të bëjë çdo gjë, të tradhtojë çdo parim çdo interes kombëtar, të firmosë gjithçka gjer dhe të shkelmojë mbi gjakun e dhjetëra mijëra martireve dhe viktimave të shqiptarëve të Kosovës.
Cili është mendimi juaj për taksën rrugore të vendosur nga pushteti në Shqipëri?

Taksa është dëshmi e urrejtjes të Edvin Kristaq Ramës kundër Veriut dhe Kosovës. Në opozitë, ai për dështimin e ndërtimit të rrugës, mobilizoi partinë socialiste kundër ndërtimit të saj, nxori teorinë e “rruga e asgjëkundit”, dërgoi grupin parlamentar për të filluar grevën e urisë në Tunelin e Kalimashit për të bllokuar ndërtimin e tij. Ai pasi dështoi me çdo përpjekje, pasi erdhi në pushtet vendosi si hakmarrje patologjike taksën e rrugës.
A do të ketë sërish protesta kundër qeverisë Rama?
Edvin Kristaq Zografi largohet nga pushteti vetëm me protesta. Mendoj se çdo ditë që opozita dhe shqiptarët nuk janë në proteste është ditë e humbur për ta. Fati i Moralesit të Bolivisë, paketimi i tij ne Beograd si shpaketuan kreun e tyre të Meduzës Bolivianët në Meksikë duhet të presë Edvin Kristaq Zografin një ditë e më parë!