O pllajë e Kolonjës, me malet kurorë!
Në krye Gramozi, mbuluar me bore.
Përrenj dhe pyje, të vënë me dorë
nuk gjen një shtëpi, pa pasur dëshmorë.
O pllajë e Kolonjës, me njerëz bujarë
të etur për dije, puntorë, luftëtarë…
Me vajza të hijshme, që s`kanë të sharë
ku fyellit i bijen, gjithmonë me të qarë.
O pllajë e Kolonjës, ku lindi babai
dhe gjyshërit e mi, në gjirin e saj.
Lindën, jetuan dhe vdiqën pastaj
sot ndihem krenar, që atyre u ngjaj.
O pllajë e Kolonjës, o vend plot lavdi
çdo gjë më e bukur, më duket te ti!
Të falem gjithmonë, si t`jesh Perëndi
të dua aq shumë, sa trembem në e di.
