Me mendjen e tyre ashtu do e pikturoja qiellin
e do ishte një mishmash fjalësh nga poetët
e një topth ngjyrash nga piktorët
e një lëmsh ndjenjash nga këngetarët
që do pikonin tëposhtë mbi të mijat supe,
Tinguj, kaçavjerre ndër krahë
ngjyra kaçavjerr gishtrinjëve,
e emocione fshehur mbi qerpikë…
Oh sa i dua artistët!
Ata jokonvenvionalisht të shohin,
Ata ecejaken e zakonshme nuk ndjekin
ata rregullat thyejnë
rebelët e një bote tjetër
banorë janë,
Të njëjtin ajër thithin,
Të njejtin autobuz marrin
por destinacioni i joti
me tyren s’është i njëjti..
Ti mund të jetosh përngjitur në simbiozë
çatia kolektive ndahet me një të tillë
Oh sa i dua artistët,
Bota e tyre, e imja e jotja,
e artistit e njëjta,
Jo s’është…
