/Gazeta TELEGRAF
Një vlerësim i tillë është plotësisht i merituar për ish futbollistin , ish trajnerin dhe njeriun e nderuar Teodor Vaso. Në qyetin e serenatave , në Korçën e kulturës në çdo aspekt të jetës, kur bie fjala për sportin çdo kush do të tregojë ndër të tjera dhe diçka nga jeta dhe vlerat e njërës prej ikonave të futbollit të tyre ndër vite Teodor Vaso.. Korçarët në vlerësimet e tyre për këtë njeri të mirë të thonë :”Ai serenatat e bukura i interpretoj bukur dhe ëmbël në fushën e futbollit”. Edhe pse Todos ( siç i flasin të gjithë në Korçë) i duhen dhe një muaj që të festojë 80 vjetorin e lindjes, që në vështrim të parë në portretin e tij fizik dallon qartë diçka ndryshe nga njerëzit e tjerë. Gjurmët në fytyrë dhe trup të më shumë se 60 vjetëve që është marrë me sport si atlet,futbollist , trajner dhe specialist futbolli të ftojnë shpejt të mësosh diçka më shumë për jetën e tij sportive. Dhe gjithëçka me sportin për Todon ka filluar që në moshën 8 vjeçare, aty tek këndi sportiv i shkollëss ë tij të dashur “ 7 Nëndori” , me djemkat e lagjes duke luajtur futboll.
Me orë të tëra harrohej Todo pas topit aq shumë, sa shpesh herë i ati çertexhiu i pazarit të vjetër të Korçës , Guri Vaso do t’i tërhiqte veshin të birit të përkushtohej më shumë për librat. Por sporti , për këtë djalë korçar ishte një dashuri më vete , si ato seranatat që këndonte në rrugizat e qytetit me shokët e vet , pa e ditur as vetë se nga ky sport veçarisht futbolli do i jepte ato vlera dhe respekte që me të drejtë i meriton si legjenda shqiptare e futbollit korçar. Dhe për cvudi, krejt papritur në moshën 15 vjeçare kur ishte një nxënës i shkëlqyer i Politeknikumit “7 Nëndori” në Tiranë i ndërpritet bursa duke e detyruar të kthehet në Korçë dhe të fillojë punë. Gjithsesi dëshira dhe mendja nuk ndahej lehtë nga sporti. Në një aktivitet sportiv të qytetit mer pjesë në garat e 800 metrave të atletikës , ku spikat si nga më të mirët e aktivitetit. Në vitin 1957 i rikthehet bursa e shkollës profesionale në kryeqytet dhe këtu nis dhe të zbulohet talenti i tij për t’ju përkushtuar fort sportit.
Përsëri nga më të mirët në garat e atletikës në garat e zhvilluara në ato vite midis shkollave të mesme të Tiranës . Ky djalë , i shpejtë me trup muskuloz nuk do t’i shpëtojë syrit të “ ustait” ,mjeshtrit të talenteve të reja në futbollin shqiptar, Zini Gjinalit . Ai në atë periudhë kishte marrë drejtimin e skuadrës të Dinamos, që kërkonte të bënte emër në futbollin shqiptar..Dhe një ditë në fund të vitit 1957, kur Todo ishte 16 vjeç do stërvitej me ekipin e parë të Dinamos përkrah Qamil Hallunit, Skënder Jarecit , Shyqiri Rrelit , Stavër Lubonjës, Thoma Duros , Mehdi Bushatit e të tjerë . Të ishe pjesë e këtij grupi futbollistësh tek “Dinamo” e trajnerit Gjinali , shumë natyrshëm që do kishe të ardhme në futboll. Por në vitin 1959 me një marrëveshje midis klubeve Todo Vaso kalon tek ekipi të rinjve të Tiranës, me trajner Osman Casllin. Kjo skuadër e bardhebluve të kryqytetit ishte një skuadër fituese e titullit kampion. Në fund të sezonit trajneri i njohur Myslym Alla e inkuadron korçarin Vaso tek ekipi i parë i 17”Nëntorit”, përkrah Skënder Halilit dhe Fatmir Frashërit. Ndeshja e tij e parë me fanelën bardheblu , do të jetë kundër “Dinamos”.
Pas ndeshjes trajneri Gjinali e kërkon të rikthehet përsëri tek blutë e kryeqytetit. Një takim i shkurtër me trajnerin Xhavit Demneri , ku djaloshi korçar i kërkon drejtuesve të skuadrës , se me mbarimin e shkollës profesionale duhej të kthehej në Korçë pranë familjes të vet. Dhe ashtu bëri . Djaloshi 19 vjeçar Todor Vaso , ky korçar i dashuruar fort pas lojës të topkëmbës. Tek Skënderbeu i vitit 1960 përkrah tij do kishte si shokë skuadre Aleko Pilikën, Maksim Tuxharin, Dhori Dhamin, Neim Tuxharin, Vangjush Samarxhiun, Engjëll Dvoranin e shumë të tjerë .Trajneri i njohur korçar Pilo Qirinxhi e vendosi menjëherë mesfushor të krahut të majtë . I fortë , i shpejtë dhe magjik me topin: Ky ishte mesfushori Vaso jo vetëm në ndeshjet e kamponatit tonë. Ky futbollist energjik dhe plot talent , do të dallohej nga shokët veçanërisht në ndeshjet ndërkombëtare që ka zhvilluar në ato vite Skënderbeu siç janë takimet miqësore në vitin 1960 me skuadrën polake”Odra –Opole”. Të veçanta në fillim të karrierës , janë dhe ndeshjet e viteve 19862 -63, si pjesë e ekipit olimpik kombëtar , ku së bashku me Pilikën, Panon , Halilin, Jankun , Memën , Dingun, Frashërin, Bushatin e të tjerë, përbënin grupin e më të mirëve të futbollit shqiptar. Në gusht të vitit 1963 “Partizani” i rrëmben Korçës talentin Vaso që për tre vjet të shërbimit ushtarak është titullar i padiskutueshëm tek skuadra e kuqe e kryeqytetit.
Në kornizën e këtyre viteve me Partizanin ai me këtë skuadër fiton në 1964 titullin kampion kombëtar dhe dy herë Kupën e Republikës në vitet 1964 dhe 1966..Të pa harruara për atë do mbeten ndeshjet ndërkombëtare të “Partizanit “ kundër “Këlnit”,”Spartak – Plodvidit” , “Fenerbaces”,”Izmirit” ,”Cerno –More” dhe “Uta –Aradit”. Plot mbresa kanë mbetur në kujtesën e tij turnet miqësore të “Partizanit” në Bullgari dhe Rumani , si dhe pjesëmarrja në Kupën Ballkanike të klubeve në 1966. Dhe në këto ndeshje korçari Teodor Vaso interpretoi bukur në fushën e lojës “serenatat” e futbollit të tij. Por me mbylljen e sezonit 1965-66 . mesfushori energjik Vaso do kthehet tek Skënderbeu i tij i dashur , ku trajnerët Maqo Prodani, Ilia Shuke, Stavri Tole dhe Petro Mile do t’i jepnin dhe shiritin e kapitenit të skuadrës në shumë ndeshje. Në ato vite Skënderbeu i Vasos , Shules, Dinellës , Pilikës dhe shumë të tjerëve rivalizonte fort dhe me skuadrat e kryeqytetit. Në çdo qytet ku shkonte Todo do të takonte patjetër dhe Mexhit Haxhiun e Vlorës , Muharrem Karriqin e Kavajës, Zan Ragamin dhe Saba Bizin e Shkodrës. Mihal Gjikën e Elbasanit, Teli Zahon, Luke Hodon e Beratit me të cilët kishte ndarë sukseset tek “Partizani” dhe në ekipin kombëtar. Edhe pse ishte larguar nga të kuqtë e kryqytetit , ky mesfushor energjik , por dhe pse jo dhe mbrojtës i forte, Vaso do mbetej i preferuar për ish ekipin e tij të “Partizanit” për ndeshjet ndërkombëtare.
Kështu ai do të jetë në fushë me fanellën e kuqe në vitin 1968, në ndeshjen kundër Torinos, por dhe në ballafaqimin ballkanik kundër kampiones bullgare të” Beroe” të Stara – Zagorës. I paharruar për Todo Vason do të mbetet fitimi i Kupës Ballkanike në 16 gusht të vitit 1970 si pjesë e skuadrës të ”Partizanit”. Skuadra bullgare e“Beroes” pas atij barazimi 1-1 në fushën e saj është dorëzuar për ndeshjen e kthimit të kësaj finale në Tiranë, duke bërë që: ”Partizani” të bëhet skuadra e parë e futbollit shqiptar që fiton këtë trofe. Në repertorin sportiv të Teodor Vasos janë dhe dy ndeshje të tjera ndërkombëtare (tre të gjitha) me Skënderbeun si ajo në vitit 1970 kundër përfaqësueses të Kinës , si dhe ajo në vitin 1972 kundër skuadrës rumune “As –Tergu -Murresh”. Dhe nuk janë pak ndeshje të këtij niveli , por plot 16 ndeshje ndërkombëtare me “Partizanin” dhe “Skënderbeun”, që ndryshe në ato vite do thotë shumë për një futbollist shqiptar. Një kapitull më vete plot dritë për karrierën e tij janë 18 ndeshjet me ekipin tonë kombëtar , ku 10 janë miqësore dhe 8 ndeshje janë ndeshje zyrtare për pjesëmarrje në evendet kualifikuese evropiane e botërore.Këtu mund të veçojmë katër ndeshjet kundër ish R.F,GJ , në vitet 1967 dhe 1971, Dy ndeshje kundër skuadrës të ish Jugosllavisë në vitin 1967 , si dhe përballjet, me Turqinë në vitin 1970 dhe Poloninë në vitin 1971. Dhe kush mund ta harrojë atë ndeshje të madhe në historinë e futbollit shqiptar , atë të 17 dhjetorit 1967 në stadiumin “Qemal Stafa “ ku kuqezinjët regjistruan shifrat Shqipëri 0-0 R.F,GJ .Në memorjen historike të futbolit tonë kanë mbetur ato dy gjuatjet e mbrojtësit Frederik Gjinali në minutëat 52, dhe 53 1 të ndeshjes që e detyruan portierin gjerman Volter të ndali një gol përtej vijës fatale të portës. Gjyqtari austriak Marshall në këtë rast ka harruar detyrën dhe nuk dëshiron t’i turpërojë më shumë gjermanët e nervozuar, duke u shprehur se “ishte vërtet një rast i diskutueshëm…” Një qëndresë heroike kjo ndeshje për ekipit tonë duke bërë që nënkampionët e botës të ish R.F.GJ , të mos marrin pjesë në finalet e evropianit Italia -1968.
Në këtë ndeshje Teodor Vaso luan për më shumë se 60 minuta i dëmtuar , por që së bashku me shokët nuk dorëzohen përballë forcës dhe talentit të Overatit e Nezerit, Veberit e Shulcit ,Packe e Hotgesit. Trajneri gjerman Helmut Shën dhe shtypi botëror do vlerësonin lojtarët të ekipit shqiptarë të përbërë nga korçarët Koço Dinella që është vetëm 20 vjeç dhe Teodor Vasos që siç ka shkuar agjensia AFP: “ I traumatizuari Teodor Vaso nuk u dorëzua deri në fund të kësaj ndeshje të heroizmit shqiptar “. Por dhe të tjerët janë pjesë e këtij suksesi të futbollit tonë duke i sjellë ata me rradhë, me Ragamin, Zhegën dhe Bizin, Memën dhe Shllakun, Gjinalin e Jorgaqin, Panon dhe Kazanaxhiun. Diçka më shumë se kaq në komplimentat dhe për trajnerin Loro Boriçi dhe tifozerinë shqiptare. Në këtë vit të suksesshëm të vitit 1967, ka vend për të nderuar dhe respektuar si fitues të “Anketës 10 sportistët më mirë të vitit” dhe për futbollistin korçar Teodor Vaso. Dhe në vitin 1973 në moshën 32 vjeçare , pas plot 17 vjetëve sport që e filloi në atletikë dhe shumë vite duke luajtur futbollin si një “serenade, të bukur dhe plot ëmbëlsi Teodor Vaso do të largohet nga fusha e blertë e futbollit . Një arshivë e pasur me më shumë se 307 ndeshje në kampionate dhe kupa dhe 34 ndeshje ndërkombëtare mbyll karierën e tij të sukseshme ky futbollist legjendë e futbollit korçar dhe atij shqiptar. Një paradoks më vete ka qënë fakti në ato vite ku për këtë ikonë të futbollit tonë nuk është orgnizuar asnjë ceremoni për dorëzimin e fanelës me numrin 4 ose 6 që ai ka mbajtur dhe nderuar falë talentit dhe përkushtimit të tij shumëvjeçar.
Gjithsesi, në vitet 1974-1978 Teodor Vaso vesh tutat e sportit dhe është trajner i ekipit të rinjve të Skënderbeut. Skuadra e të rinjve korçarë me Todon trajner ka arritur tre herë të jetë nënkampione. Por jo vetëm kaq , sepse Teodror Vaso ka pjesën e suksesit të tij në përgatitjen e talenteve të futbollit korçar për shumë vite si Milutin Kërcic , Dhimitraq Xhambazi, Bledi Shkëmbi, Paulin Dhëmbi, Ligor Tiko, Rigels Qoqe e të tjerë. Deri në vitin 2016 ai kontribuon në futbollin kombëtar si delegat i F.SH.F. në ndeshjet e ndryshme. Dhe të gjitha këto nuk janë pak për një njeri të nderuar si Teodor Vaso , që për rreth 60 vjet i është përkushtuar fort sportit veçanërisht futbollit. Kjo është dhe arsyeja që Presidenti i Republikës, zoti Ilir Meta e ka vlerësuar Teodor Vason më 28 dhjetor 2018 me titullin e lartë :“Kalorës i Urdhrit të Skënderbeut”. Vitet ecin në ritualin e tyre bashkë me brezat e futbollit shqiptar. Diku në rradhën kronologjike të tyre duhet të ndalemi në mënyrë të detyrueshme për të nderuar dhe respektuar ”serenatat” sportive që na ka dhuruar për shumë vite në fushat e blerta , një emër legjendë i futbollit korçae dhe atij shqiptar, i madhi Teodor Vaso .
Skeda e Teodor Vasos
Lindur: Në Korccë më 15.9.1941
Karriera si futbollist: 1957 -1973 me ekipet e të rinjve Dinamo 1957-58, Tirana 1959, Skënderbeu 1959-1963 dhe 1966-1973 , Partizani 1963-1966.
Ndeshje të zhvilluara: Janë 343 ndeshje gjithsejt , ku 307 janë me Skënderbeun dhe Partizanin për kampionat dhe kupa dhe 36 ndeshje ndërkombëtare me dy klubet sportive “Skënderbeu “ dhe “Partizani “ dhe ekipin kombëtar
Numri në fanellë: Si mbrojtës numëri 4 dhe si mesfushor numëri 6.
Trofe të fituara: Titullin kampion me Partizanin 1963-64, Kupën e Shqipërisë 1964 dhe 1966 me Partizanin, Kupën Ballkanike 1970 me Partizanin.
Karriera si trajner dhe specialist: Në vitet 1974-1978 trajner I ekipit të rinjve të Skënderbeut dhe 1978 deri në 2016 delegat si specialist futbolli i F.SH.F-ës.
Vlerësimet: Në vitin 1967 fitues i anketës “10 sportistët më të mirë të vitit”, në vitin 1968 “Mjeshtër Sporti”, në vitin 1999 fitues i anketës “ Fotbollisti i Shekullit për Korçën”, në vitin 1999 nga Ministria e Kulturës dhe Sportit,: Medalja e Artë “Për rezultate të larta në Sport”, në vitin 2007 nga F.SH.F : Medalja e Veçantë “Për rezultate të larta në ndeshje kombëtare dhe ndërkombëtare”, në vitin 2009 nga Bashkia Korçë:”Emblema e Artë e Bashkisë Korçë”, në vitin 2016 nga klubi Partizani “Medalje e Meritës” , në vitin 2018 nga Presidenti i Republikës zoti Ilir Meta titulli i lartë :“Kalorës i Urdhrit të Skënderbeut”.
