/Gazeta TELEGRAF
Sulmuesit të njohur gjirokastrit Sefedin Braho edhe pse i duhen dhe disa muaj për të kapur moshën e 68 vjetëve, përsëri në portretin e tij fizik dallon qartë shenjat dhe vetitë e një njeriu, që në vitet e rinisë së tij është ushtruar fort me sportin. Sefedin Braho mund të jetë futbollisti më i shpejtë i kampionateve shqiptare ndër vite. Me një start dhe sprint të tillë, rrallë kanë parë pistat dhe fushat e futbollit. Një shpejtësi natyrale, një aftësi që i ka mahnitur të gjithë. Shpejtësi e kombinuar me topin në lëvizje, driblimi, ishin cilësitë që e karakterizonin në individualitetin e tij. Në testime fizike realizonte kohë rekord në garat e distancave të shkurtra, ideale dhe të admirueshme për atlet të nivelit të lartë. Dhe ishte një shpejtësi e jashtëzakoshme natyrore,që e kombinuar me driblimet plot elegancë , tepër virtuoz me topin, shënues goli kur pak kush besonte se do ta gjente atë e bënin këtë sulmues shumë problematik për t’u mbuluar në çdo sektor të fushës nga çdo mbrojtës. Ky është portreti sportiv i 18 vjetëve 1970 -1988, që luajti futbollin e tij të bukur Sefedin Braho.
I lindur më 18 gusht 1953 në lagjen “Punëtore “ të Gjirokastrës, që moshën e fëmijërisë Sefia ose “ Arapi” siç ka pasur nofkën nga shokët e tij , u dashura shpejt pas lojës të topkëmbës . Me orë të tëra “harrohej” ai pas topit në rrugët dhe sokakët e qytetit të tij. Pak vite më vonë në shkollën 8 vjeçare “29 Nëndori” dhe për më shumë në fushën e vjetër të sportit djaloshi i vogël do binte në sy nga moshatarët e tij për lëvizjet me topin. Tek Sefedin Braho harmonizoheshin bukur teknika me topin me shpejtësinë e jashtëzakonshme në veprime. Të gjitha këto nuk i shpëtuan trajnerit të ekipit të Lufëtaritt në ato vite Foto Xhaji , që për talentin e Sefedin Brahos ka bërë këtë vlerësim: “Sefedin Brahon nuk e bëra unë futbollist, ai kishte lindur i tillë. Unë e gjeta duke luajtur futboll zbathur dhe ia vesha këpucët sportive”. Kur ishte vetëm 17 vjeç Sefedin Braho do kalojë tek ekipi i parë i Luftëtarit.Trajneri Xhaji do t’i besonte një vend titullari në atë ndeshje të humbur 0-6 kundër Partizanit në muajin shtator të vitit 1970. Edhe pse në skuadër kishte futbollistë të tillë si Kurti, H.Braho, M.Caro, Sh.Zilja, C.Ndoja , përsëri ekipi nuk mund ta përballonte dot Partizanin e Panajot Panos. Trajnerët e skuadrës së kuqe , Kolec Kraja dhe Ilia Shuke në atë ndeshje dalluan qartë vetitë dhe cilësitë e rralla të sulmuesit Sefedin Braho. Kjo është dhe arsyeja që në vitet 1972 -1974, Braho të bëhet pjesë e Partizanit përkrah Panos , Ragamit , Bizit, Xhafës, Berishës, Muratit e të tjerë. Në vitin 1973 shijon dhe fitimin e Kupës të Shqipërisë, por me përfundimin e shërbimit ushtarak dhe “stazhit “ sportiv tek Partizani, dy vjet dhe asnjë ditë më shumë. Ky ka qenë limiti kohor dyvjeçar i qëndrimit të Brahos në klubin e kuq. Sefedin Braho është i vetmi futbollist që, si asnjë tjetër, erdhi, luajti dhe u largua nga Partizani me dëshirën e tij. Ndërsa të gjithë e kishin ëndërr të luanin e të qëndronin me klubin ushtarak, pasi fama dhe karriera e një lojtari mund të startonte shumë mirë nga ky klub, për Brahon e kundërta.
Lidhja me familjen, mospërshtatja me mjedisin kryeqytetas, rikthimi në ish-klubin ku gjen Ishkën dhe Kokalarin si trajnerë, janë disa nga arsyet. Kur u përgatit largimi i tij, u duk disi e pabesueshme që Braho do të linte Partizanin. Por, ashtu siç erdhi pa zhurmë e bujë, ashtu edhe u largua. Asnjë tentativë nga ushtarakët e kohës për ta mbajtur me Partizanin. Kjo skuadër nuk do ta harronte dhe do ta thërriste si përforcim në disa takime ndërkombëtare vite më vonë.Dhe ishte viti 1974 kur Sefedin Braho kthehet tek Luftëtari ku së bashku me Dhori Kalluçin, Spiro Curin , Luan Setin , Cici Bonin dhe të tjerët Shoni e Ciko, Ksera e Lamaj , Angoni e Halili, Liti dhe Shameti me trajner Hito Hitaj , do sillnin në futbollin atë “Luftëtar” që dhe skuadrat elitare si Partizani, Vllaznia , Dinamo , 17 Nëndori dhe Flamurtari do e kishin të vështirë në stadiumin “Subi Bakiri”. Në sezonin 1978 -79 Lufëtari është nënkampion dhe merr pjesë në Kupën Ballkanike ku sulmuesi Sefedin Braho do të jetë protagonist i skuadrës të qytetit tij .”Trioja e njohur gjirokastrite Braho-Kalluçi-Seiti është një simfoni futbollistike shumë e dashur” –do komentonte në ato vite radiokronisti i njohur, i paharruari Frederik Fico. Dhe sulmuesi Braho nga kampionati në kampionat do rritej në çdo drejtim si një sulmues i pakrahasueshëm . Golat e shënuar sipas mënyrës së tij janë vlera të veçanta për këtë sulmues “flururues “. Kështu mund të veçohen ato të realizuar në Tiranë kundër Dinamos, kur Luftëtari fiton 3-2, ku Braho ka realizuar golin e parë, pasi ka dribluar plot 5 minuta , mbrojtësin kundërshtar. Po kundër Dinamos, në vitin 1977, Luftëtari fiton 5-2, ndërsa Dinamo ishte në avantazh 2-1 në pjesën e parë. Braho ka qenë protagonist i përmbysjes së madhe kur ka marrë një 11-metërsh. Mbrojtësit shpesh herë kanë qënë të detyruar ta frenojnë lojën e tij me ndërhyrje të rënda , duke dëmtuar dhe “fluturuesin” Sefedin Braho. Kështu ka ndodhur në sezonin 1978-’79 dhe në Gjirokastër luhet takimi Luftëtari-Dinamo 0-1. Luftëtari është në krye të klasifikimit dhe sapo ka startuar faza e dytë. Janë luajtur vetëm 30 sekonda lojë dhe një ndërhyrje shumë e rëndë ndaj tij ka shkaktuar një frakturë, që e largon për katër muaj nga fushat e futbollit. Po kështu kujtohet se në Lezhë, sezoni 1973-’74, luhet Besëlidhja- Partizani. Një goditje në nofull, për pasojë një frakturë e rëndë dhe menjëherë në Spitalin Ushtarak. 15 ditë në gjendje të vështirë, pa mundur të lëvizë kokën dhe duke sjell vështirësi në të ushqyer.
Por vlerat e mira sportive dhe cilësitë e Sefedin Brahos do t’i ruaj dhe kur kalon të 30 -vjetët e moshës tij . Ndoshta është një rast unikal në futbollin tonë , si ai i sulmuesit Sefedin Braho që i jep lamtumirën futbollit të luajtur në moshën 35 vjeçare në vitin 1988. Por më i plotë portreti i Sefedin Brahos bëhet dhe nga “ arshiva” me ndeshjet ndërkombëtare: Me ekipin kombëtar janë nëntë ndeshje dhe një gol i shënuar . Ky është bilanci i Brahos me fanellën kuqezi. Ka luajtur kur ishte me Partizanin, por edhe kur luante me Luftëtarin. Ndeshja e parë e tij është 6 majit 1973 në Tiranë ndaj Rumanisë 1-4. Pastaj vijojnëë dy takimet pasardhëse: me Finlandën 1-0 dhe RD Gjermane 1-4 . Në vitin 1980 katër ndeshje me trajnerin Zyber Konçi, madje në Tiranë ndaj Finlandës në vitin 1980 realizon golin e parë në fitoren 2-0. Dhe, takimi i fundit po në vitin 1980, në Tiranë ndaj Austrisë 0-1. Me klubet ka qenë një ndër futbollistët e marrë si përforcim në disa takime. Veçohet këtu ato të Partizanit ndaj Sëlltikut 1979, Rijekës 1978 dhe Malmos 1980 . 
Skeda e Sefedin Brahos
Lindur: Në Gjirokastër, më 18 gusht 1953
Karriera: Luftëtari 1970 -1972 dhe 1974 -1988, Partizani 1972- 1974 .
Roli në skudër: Sulmues
Numri në fanellë: 7
Trofe të fituara: Në vitin 1973 me Partizanin -,Kupën e Shqipërisë
Ndeshje me ekipin kombëtar: Në vitet 1973-1983 ka zhvilluar 9 ndeshje dhe ka shënuar vetëm një gol , si dhe 6 ndeshje me ekipet kombëtare U-21dhe U-23 .
Vlerësime: “Mjeshtër i Merituar Sporti” , “Nderi i Sportit Shqiptar”, “Qytetar Nderi i Gjirokatrës “. “Mjeshtëri i Madh “
