Pamja që ofrojën këto ditë ambientet në afrësi të klubit të futbollit ”Flamurtari” është e zymët dhe trishtuese. Jashtë, brenda klubit dhe stadiumit ka rënë një heshtje e plotë që vret çdo mendim që mund të kesh për futbollin vlonjatë. Dhe në lokalet përrreth kur dikur diskutohej me aq zjarr për futbollin dhe Flamurtarin duket se kanë “ mbyllur” gojën. Dikush që të njeh nuk rri dot i qetë pa të bërë pyetjen:” Më falni, dini gjë kush do caktohet trajner dhe kur do të fillojë organizimi i skuadrës së Flamurtarit për sezonin e ardhshëm“? Kur shikon që përgjigjja vonohet sepse ka brenda saj një far inferentetizmi për Flamurtarin dhe të ardhmen e tij togfjalëshi që mbyll këtë bashkëbisedim të heshtur është:” Ku po shkon kështu Flamurtari”? Vërtet ku po shkon kështu Flamurtari? Këtë pyetje e bëjnë shumë njerëz këto ditë në Vlorë që shikojën se si asnjë vit tjetër nuk po organizohet skuadra, nuk është caktuar trajneri dhe stafi, nuk është filluar nga stërvitja, nuk ofrohen kush të bëhet pjesë e ekipit dhe sa sa pyetje të tilla analoge që mbeten pa përgjigje. Në fakt gjendja e krijuar është e paparanushme dhe si asnjë sezon tjetër.Vargu i premtimeve të administratorit Idrizi për likujdim të detyrimeve ndaj ish futbollistëve dhe stafit të skuadrës së sezonit të kaluar dhe ato për ngritjen e skuadrës së sezonit të ardhshëm nuk kanë” prodhuar “ asnjë zhvillim të ri, duke qëndruar sidhe shumë herë të tjera “një detyrim i njohur dhe pa zgjidhje “. Në opinioni sportiv me të drejtë e kanë shqëtësim këtë se cili do të jetë fati Flamurtarit për sezonin e ardhshëm? Në Vlorë pak e kundërshtojnë faktin se skuadra e sezonit të kaluar e drejtuar nga trajneri Ilir Daja është treguar profesioniste dhe e vlerësuar moralisht nga opinioni sportiv, sepse të papaguar që nga muaj janar i këtij viti dhe deri në fund të sezonit kaluar duke respektuar fanelën plotë histori të Flamurtarit edhe pse besonin shumë pak tek “premtimet” e bëra njëra pas tjetrës se likujdimet e pagave të prapambetura do bëhen sot, nesër, këtë javë apo dhe muajin tjetër, duke realizuar objektivin si pak kush këto sezonet e fundit që siguruan me pikët e grumbulluara të drejtën për pjesëmarrje në Kupat e Evropës edhe pse mos liçesimi nuk ka ardhur për fajin e tyre. Për të gjithë këto opinioni sportiv në Vlorë me një zë e thotë hapur “Faleminderit skuadrës dhe trajnerit Daja”. Por vetëm kaq, sepse ata që e kishin për detyrim për të kryer likujdimin financiar të merituar të kësaj skuadre janë bindur dhe vet se dhe” premtimet “ nuk bëjnë më punë pa zgjidhje konkrete. Fakti që shumë nga këta futbollist kanë gjetur skuadra të tjera për sezonin e ardhshëm, por dhe të tjerë që kanë mbetur janë në kërkim të një skuadre tjetër është një sinjal i keq se tek shumë futbollisët ka humbur besimi për të luajtur futboll sezonin e ardhshëm për Flamurtarin. Dhe si zakonisht për konsum janë hedhur shprehjet me etiketën “ Për sezonin e ardhshëm do bëjë këtë skuadër “. “Do të marrim këtë trajner”, ”Strategjia jonë do jetë me futbollistët e rinjë të akememisë së klubit” e tjera të cilat çdo ditë që kalon fiken. Askush nuk po shikon skuadër të organizuar e të drejtuar nga një trajner për të filluar përgatitjet për sezonin e ardhshëm. Në “merkaton “ vlonjatë lakohet si pikë referimi emri trajnerin Julian Ahmataj për të marër drejtimin , por gjërat duket se kanë ngrir për tu konkretizuar. Arsyeja është shumë e thjeshtë dhe kuptushme . Lumi premtimeve të pambajtura ka bërë efektin e tij negativë për të besuar dhe punuar në Vlorë për Flamurtarin. Por jo vetem kaq, shumë futbollist vlonjatë që kanë zgjedhur futbollin si profesion për të siguruar kushtet e jetës ju ka humbur aq shumë besimi për të kontribuar për Flamurtarin saqë shprehen hapur “se na vjen keq , por e kemi vendosur nuk kthehemi më në skuadër “. Ky është një problem më vete dhe shumë shqetësues që do të ketë ndikimin e tij negativ në sezonin e ardhshëm edhe pse kanë filluar të qarkullojën jo pak fjalë për “modelin” e skuadrës së sezonit të ardhshëm që sipas atyre gjoja po kërkojnë “shpëtimin “ e futbollit vlonjatë do jetë me futbollistë që do të pranojën të paguhen si amatorë . Në prononcimet e bëra këto ditë në shtypin sportive për “çështjen” Flamurtari specialist të tillë si Sokol Kushta, Eqerem Memushi, Rapo Taho, Saimir Haxhiu, Daniel Xhafaj dhe specialisti financiar Arqile Mishtaku e kanë shfaqur hapur shqetësimine tyre dhe atë mbarqytetarë për gjendjen e krijuar tek skuadra e Flamurtarit. Ata kanë dhënë dhe mendimet e tyre për një zgjidhje të mundshme, por askush nuk kërkon të dëgjoj dhe veprojë edhe pse fillimi sezonit të ri po afron dhe si asnjëherë tjetër në Vlorë skuadra ende nuk është organizuar. Por sikur të mos mjaftonin “ premtimet” e administratorit Idrizi për ta zbutur krizën e skuadrës këto ditë pjesë e lojës është bërë i pranishëm dhe premtimi i bërë nga krybashkiaku Leli që më së fundi e ka thënë një fjalë për Flamurtarit kur në një takim me ish futbollistë por dhe në prononcimet e ditëve të fundit është shprehur se:”Do ta zgjidhim dhe çështjen Flamurtari duke zbatuar ligjin për sportin duke afruar mbështestës të tjerë financiar”. Këto fjalë përbëjnë atë që jemi mësuar ta quajnë “premtim” për të kaluar rradhën sepse dhe nuk ka shpjegimet e nevojshme kur dhe si do paguhen detyrimet e prapambetura të futbollistëve? Si do vazhdojë bashkpunimi me shoqërin që përfaqëson Sinan Idrizi bashkia Vlorë pasi nga buxheti këtij viti nuk ka programuar dhe shpenzuar asnjë lekë për klubin Flamurtari edhe pse thuhet se bashkpunimi me klubin dhe Sinan Idrizin ka qenë korrekt?. Pyetja tjetër në vijim kërkon të thotë se cila është përgjegjesia e pushtetit vendor për mos kryerjen e procesit të privatizimit të klubit të futbollit ku shumë herë është thënë se është ngritur një grup pune për vlersimin e aseteve të premtura me aq shumë bujë vitet e kaluara? Kush mban përgjegjësi dhe si do zgjidhen detyrimet financiare të palikujdura të cilat janë bërë një “ortek “ financiar që jo vetëm nuk lejon mosliçesimin por mund të sjellin dhe penalizimin me pikë të skuadrës që fillim të sezonit të ardhshëm ? Ka dhe shumë pyetje të tjera ku veçojmë atë që është bërë tashmë e modës si “stadiumania “ por që Vlorë është bërë dhe dy vjet më parë dhe të përsëritur këto ditë që ka të bëjën me “premtimin” se do ndërtohet në Vlorë stadiumi nga më mirët në Ballkan ? Flamurtari nuk ka një projekt për skuadrën e të ardhmes dhe nuk dihet mirë cili është fati saj, “premtimet e përsëritura për stadium të ri ” duket qartë që janë thjeshtë fasad dhe për të larguar vëmendjen. Në këtë kuadër ka vend për një pyetje për krybashkiakun Leli :’ Në buxhetin e këtij viti nuk është programuar asnjë lekë për skuadrën e Flamurtarit. Ku do të gjenden fondet financiare që premtohen si mbështetje për të zgjidhur krizën e Flamurtarit ? Më mirë le ta marrim me sportivitet edhe këtë premtim të krybashkiakut Leli se :” Do ta zgjidhim dhe çështjen Flamurtari duke zbatuar ligjin e sportit dhe do të organizojmë ankand për privatizimnin e klubit të futbollit ” sepse brenda tij nuk ka objektiva dhe afate konkret për zgjidhjen e problemeve dhe krizën që ka mbërthyer Flamurtarin sepse po afron sezoni tjetër, dhe më mirë ti qëndrojmë korrekt pyetjes që bëhet çdo ditë në Vlorë: “Ku po shkon kështu Flamurtari”?