Shteti shqiptar dhe shqiptarët sot nuk janë si në fillimet e viteve 90-të.
Progresi i bërë gjatë kësaj kohe nuk mund të mohohet, edhe pse asnjëherë nuk janë arritur pritshmëritë që kanë patur dhe kanë ende shqiptarët.
Specialistë të nderuar dhe emra të dëgjuar për zotësinë e tyre profesionale në fushat respektive të jetës së vendit, janë përpjekur të gjejnë rrugët e duhura për t’i përshpejtuar ritmet e zhvillimit në këto fusha.
Ata kanë dhënë argumentat e tyre pse pengohet zhvillimi i vendit tonë.
Argumentave të tyre do t’iu shtoj edhe unë disa të tjera dhe konkretisht:
1- EKZISTENCA E MENTALITETIT “FEUDAL” DHE TË VJETËR, SIDOMOS NË ZONAT RURALE, E FRENON ZHVILLIMIN.
Një gojëdhënë e vjetër shqiptare thotë: “Tokën, sa më shumë ta punosh, aq më shumë ajo të ushqen”
Toka ndikon në mënyrë indirekte në zhvillimin e teknologjisë bujqësore dhe asaj blegtorale, ndërkohë që teknologjia bujqësore dhe rekomandimet shkencore në fushën e bujqësisë dhe të blegtorisë, i shpejtojnë ritmet e zhvillimit në këto fusha.
Vendi ynë i ka të gjitha mundësitë dhe resurset të furnizohet dhe të konsumoj produktet e veta bujqësore dhe blegtorale nëse nga ana e qeverisë injektohen politikat e duhura dhe investohet fuqishëm në modernizimin e teknologjisë dhe të inventarit të mjeteve në mekanikën që nevojiten në këtë fushë të rëndësishme të ekonomisë.
2- MUNGESA E SPECIALISTËVE TË TRAJNUAR DHE TË ÇERTIFIKUAR, E FRENON ZHVILLIMIN.
Mbivlerësimi i të huajve na mban të izoluar dhe na bën inferior ndaj tyre.
Duhet të investojmë në arsmimin e brezit të ri dhe duhet t’i stimulojmë ata që dijet e fituara t’i vënë në funksion të atdheut të tyre.
3- MENTALITETI PATRIARKAL I TRASHËGUAR QË NGA PUSHTIMI OTOMAN, E FRENON ZHVILLIMIN E VENDIT.
Ky fenomen e frenon pavarësinë intelektuale të brezave të rinj.
Edhe sot, brezi i ri vazhdon të “urdhërohet” nga kupola prindërore, e cila në shumicën e rasteve është besnike e traditave patriarkale dhe e pa azhornuar me metodat e reja, sidomos në zonat rurale të vendit.
4- ASHPËRSIMI I KLIMËS SË BRENDËSHME, POLITIKE DHE FISKALE, E FRENON ZHVILLIMIN.
Përvoja e deritanishme ka treguar se përmirësimi i klimës së brendëshme në një shtet, e përmirson klimën e të bërit biznes. Ndasitë me njëri tjetrin. veçse e shkatërrojnë imazhin e Shqipërisë në arenën ndërkombëtare.
Nëse ky imazh ruhet apo përmirësohet më tej, atëherë edhe interesi i investitorëve të huaj për të investuar në Shqipëri rritet dhe anasjelltas.
Më duhet të shpreh pëlqimin tim për arritjet e Shqipërisë në politikën e jashtme, sidomos në këto vitet e fundit, për të cilën mendoj se i ka dhënë shtetit tonë vëmendjen e duhur në kancelaritë e vendeve të BE-së.
Por, duke mos qenë specialist i kësaj fushe, mendoj se është më mirë që për këtë temë të flasin specialistët përkatës si dhe diplomatët.
5- MARRËDHËNIA E SHQIPËRISË ME SHTETET FQINJË, NDIKOJNË NË ZHVILLIMIN E SAJ.
Marrëdhëniet e mira dhe korrekte me shtetet fqinjë, me Kosovën, Malin e Zi, Greqinë, Serbinë dhe Maqedoninë e Veriut, e zhvillon më shpejt një vend si Shqipëria. Ndërsa kur këto marrëdhënie janë të tensionuara, atëherë edhe pasojat ndikojnë direkt në ekonomitë e shteteve në zhvillim.
Dihet nga të gjithë shqiptarët se vendi ynë nuk është i admiruar nga fqinjët tanë.
Gjithë kohës fqinjët tanë i kanë penguar përpjekjet tona për të ndërtuar shtet dhe ja kanë dalë të na pengojnë falë edhe ndihmës që ju kanë dhënë vetë shqiptarët, disa nga dembelizmi i tyre e disa të tjerë si tradhëtarë të interesave të Shqipërisë.
Më vjen çudi që edhe sot gjenden ndër nesh “miq” tanët që e kanë shitur shpirtin e tyre tek Greqia apo tek Serbia.
Këta individë fshihen mes nesh, hanë dhe pijnë me ne, flasin si patriotë të mëdhenj, por sapo errësohet, fillojnë të raportojnë tek “punëdhënësit” e tyre për sabotimet që kanë bërë.
6- NDARJA E SHQIPTARËVE NË DY KAMPE GJATË LUFTËS SË DYTË BOTËRORE, KA NDIKIM EDHE SOT NË ZHVILLIMIN E VENDIT.
Ndarja e shqiptarëve gjatë Luftës së Dytë Botërore në dy kampe sipas motos, “me luftën apo me pushtuesit”, jo vetëm që nuk është rikuperuar, por është thelluar edhe më shumë gjatë periudhës së pasluftës.
Në vegjëlinë tonë kur dikush na jepte një pëllmbë të pamerituar në mëhallën e tij, ne atëherë betoheshim: “…ta rregulloj unë kur të kalosh nga lagja ime…” duke lënë të nënkuptohet se do hakmerreshim ndaj tij.
Ky mentalitet i fëmijërisë vazhdon të na shoqëroj edhe sot që jemi të rritur dhe të thinjur.
Zhvillimi i luftës së klasave gjatë sistemit totalitar, jo vetëm nuk është zbutur, por palët ende qëndrojnë në frëngjitë e dikurshme të armatosura, jo me pushkë, por me gjuhën e urrejtjes.
Pse e frenon gjuha e hakmarrjes zhvillimin e vendit?
Ndarjet dhe hakmarrja është përdorur nga tregëtarët e tranzicionit si alibi për të justifikuar dështimet e tyre. Sa kohë që do të vazhdohet kështu, aq më shumë do të zgjatet jeta e këtyre tregtarëve.
Një arsye e fortë pse nuk duhet të ushqehet gjuha e urrejtjes, është edhe ajo e fëmijëve tanë të lindur pas vitit 1990.
Sot, ata janë bërë miq të ngushtë me njëri tjetrin, janë dashuruar dhe kanë krijuar familjet e tyre.
Ata nuk i njohin dhe nuk e dinë cilët janë figurat e Luftës Nacional Çlirimtare dhe as e kanë fare idenë se ç’është Marrëveshja e Mukjes dhe pse ajo nuk gjeti zbatim.
Në të tilla kushte lind pyetja, si do të veprojmë?
Do t’i pengojmë këta të rinj të dashurohen me njëri tjetrin?
Do t’i pengojmë të bashkojnë idetë e shkëlqyera që kanë për zhvillimin e Shqipërisë?
Do t’i lejojmë ata të punojnë sëbashku si e vetmja mënyrë për ta zhvilluar vendin tonë?
Mos vallë është më mirë të hedhim pas krahëve të kaluarën e hidhur e cila nuk bën krenar asnjë palë, as komunistët dhe as ballistët, as legalistët dhe as zogistët?
Mendoj që duhet t’i lëmë të lirë fëmijët tanë ta zgjedhin vetë rrugën e tyre, ndërkohë që ne, prindërit e tyre, duhet të ndalojmë njëherë e mirë gjuhën e ndarjes dhe të urrejtjes ndaj njëri tjetrit.
Besimi që duhet të kemi tek të rinjtë është thembra e Akilit për të fituar kohën e humbur për zhvillimin e Shqipërisë.
Të gjithë mund të bëjmë më shumë për zhvillimin e vendit tonë sepse Shqipërinë do ta bëjnë vetëm shqiptarët e ndershëm dhe Shqipëridashës.
