Sigal

“Ka agjenci që specializohen në rekrutimin e infermierëve të huaj, ku njerëzit japin intervistat në Skype dhe iu premtohet parajsa”,- thotë Jürgen Büstrin. Ai është drejtor i azilit “Haus Berlin” në Neumünster. “Por një situatë e tillë nuk është e pranueshme për mua”, vijon ai në deklaratën e tij. Ai ka gjetur një shkollë partnere në Tiranë, e cila përgatiste infermiere të cilët më pas i udhëzonte për të punuar nëpër azile në Gjermani. Një vit e gjysmë më parë, Büstrin erdhi për herë të parë dhe vizitoi ambientet e shkollës në Tiranë. “Unë mendoj se kjo është gjithashtu një çështje qëndrimi. Ju duhet të tregoni një vlerësim për njerëzit”. Në shkollë, ai prezantoi institucionin dhe zhvilloi intervista me infermierët e interesuar.

Infermieret janë dora e djathtë e mjekut

“E gjithë gjëja nuk është aspak e lehtë, ka shumë punë dhe përkushtim pas saj,” thotë 55-vjeçari. “Infermierët shqiptarë mësojnë profesionin e tyre në sistemin bachelor / master dhe në punën e tyre ata janë dora e djathtë e mjekut”. Kështu, ato janë disi të kushtëzuar, por kureshtarë dhe të motivuara. Büstrin e përshkruan në këtë mënyrë situatën: “Për shkak se puna e tyre është e ndjeshme, pasi do të kujdesen për të moshuarit, komunikimi është çelësi i suksesit. Njerëzit duhet të jenë të përgatitur për atë që kërkojmë të moshuarit këtu. Nuk ka kuptim që të lini një ndjenjë të shëmtuar tek të moshuarit. Edhe vajzat e reja fetare këtu duhet të sillen mirë dhe nuk duhet të lënë një ndjenjë të hidhur”. Përgatitja fillon edhe në Gjermani, sepse njerëzit kanë nevojë për “kohë integrimi” për të gjetur rrugën e tyre në vendin e punë. Për të lehtësuar këtë fazë të induksionit, ekziston zyra e integrimit “Haus Berlin”. Mbështetja e punonjësve të rinj, fillon duke i lidhur me një agjenci, të hapin një llogari bankare ose të kërkojnë një apartament.

Besueshmëria bind

Nga një total prej nëntë infermierëve të rekrutuar, vetëm një grua dhe dy burra kishin ndryshuar mendjen. “Kjo është një kuotë e madhe. Unë nuk kam arritur të gjej infermierë specialistë gjermanë për një kohë të gjatë “, thotë Büstrin.