Në shkurt 2016 kompania “Evit” u shpal fituese e koncesionit të “Hemodializës” dhe në pranverën e 2017, njoftonte me shkresë ministrinë e Shëndetësisë se sapo kishte nisur shërbimin në spitalet e Elbasanit dhe Korçës. Por falë “indiferentizmit” të plotë i ish-ministrit të Shëndetësisë Ilir Beqaj kompania mori 1 miliard lekë për dializa të pabëra, duke filluar nga 2016. Ja faksimilet
Nëpërmjet procedurës gjyqësore dhe nën një indeferentizëm të plotë, fillimisht nga ministri i Shëndetësisë Ilir Beqaj e më tej nga pasardhësja e tij, Ogerta Manastirliu, kompania koncensionare arriti të marrë shumën e parave, megjithëse nuk ka kryer seanca dialize
Në pranverën e vitit 2017, kompania koncensionare, “Diavita”, ishte e nderuar të njoftonte Ministrinë e Shëndetësisë që sapo kishte nisur shërbimin e Dializës në Spitalet e Elbasanit dhe Korçës. Megjithatë, ajo i dërgoi Fondit të Sigurimit të Kujdesit Shëndetësor fatura, në të cilat kërkonte të paktën 1 milionë euro për shërbimet e pakryera nga Nëntori 2016 e deri në Prill 2017 në këto dy spitale. Nëpërmjet procedurës gjyqësore dhe nën një indeferentizëm të plotë, fillimisht nga ministri i Shëndetësisë Ilir Beqaj e më tej nga pasardhësja e tij, Ogerta Manastirliu, kompania koncensionare arriti të marrë shumën e parave, megjithëse nuk ka kryer seanca dialize.
Të dhënat e skandalit financiar gjenden në raportin e Kontrollit të Lartë të Shtetit, mbi rezultatet e një auditimi të kryer së fundmi pranë FSDKSH.
Koncensioni i Dializës
Në Shkurt 2016, kompania “Evita” u shpall fituese e procedurës koncensionare “Për shërbimin e Hemodializës pranë spitaleve rajonale në Shkodër, Lezhë, Korçë, Vlorë dhe Elbasan”, me kosto rreth 80 milionë euro.
Për zbatimin e kontratës, “Evita” u bashkua me Spitalin Amerikan, duke krijuar kompaninë koncensionare “DiaVita”.
Shërbimi i Dializës nisi në nëntor 2016 për spitalet e Shkodrës, Lezhës dhe Vlorës, me vlerë rreth 11 mijë lekë për çdo seancë.
Ky moment u përcaktua nga kompania private si “data efektive e koncensionit”.
Shërbimi në spitalet e Korçës dhe Elbasanit u shty në kohë, pasi nuk ishte bërë gati infrastruktura e nevojshme.
Shkresat e skandalit
Në 27 Mars 2017, Spitali i Elbasanit informon Fondin e Sigurimit të Kujdesit Shëndetësor se shërbimi privat i Dializës ka nisur pranë tyre në 16 mars 2017.
Në këtë shkresë sqarohet gjithashtu se për periudhën nga 1 Nëntori 2016 e deri në Mars 2017, shërbimi i dializës për pacientët është ofruar nga vetë spitali publik.
Në vijim, në 11 Prill 2017, kompania koncensionare “Diavita” i drejtohet me shkresë Ministrisë së Shëndetësisë.“Bazuar në kontratën e koncesionit kemi kënaqësinë t’ju njoftojmë se jemi të gatshëm të ofrojmë shërbimin pranë Qendrës së Hemodializës Korçë, duke filluar nga data 15.04.2017”, thuhet në shkresën e koncensionarit.
Pra, sipas dokumentave të konsultuar nga Kontrolli i Lartë i Shtetit, duket qartë se “Diavita” ka nisur seancat e Dializës për Elbasanin kanë nisur në Mars dhe për Korçën, kanë nisur në Prill 2017.
Por, megjithë këtë situatë, koncensionari “Diavita” ka faturuar edhe për këto dy spitale, për periudhën Nëntor 2016-Prill 2017.
Fatura ishte rreth 1 milionë dollarë.
Këtu nis përplasja mes koncensionari nga njëra anë dhe Ministrisë së Shëndetësisë, përfaqësuar nga Fondi i Sigurimit të Kujdesit Shëndetësor. “Fondi ka zbatuar si datë të fillimit të pagesës, datat e njoftuara zyrtarisht nga Ministria e Shëndetësisë, për fillimin e aktivitetit në secilën prej qendrave.
Koncensionari pretendonte që pagesat duhet të fillojnë që nga data 1 nëntor 2016, pavarësisht se shërbimi nuk ka ekzistuar.
Periudha për të cilën ka mosmarrëveshje përfshin periudhën 1.11.2016 – 27.3.2017 për Rajonin e Elbasanit dhe 1.11.2016 – 21.4.2017 për rajonin e Korçës”, thuhet në raportin e Kontrollit të Lartë të Shtetit.
Konflikti gjyqësor
Kompania koncensionare, pasi nuk gjeti mirëkuptimin e Fondit për të marrë pagesat në vlerë mbi 115 milionë lekë të reja, iu drejtua gjykatës së Tiranës për lëshimin e urdhërit ekzekutiv mbi faturat. Gjykata e Tiranës shpalli moskompetencën në Tetor 2017 dhe ia dërgoi rastin për trajtimin gjykatës së Vlorës. Gjyqtari i shkallës së parë në qytetin bregdetar rrëzoi pretendimet e “Diavita-s” në nëntor 2017.
Pak javë më pas, në 30 janar 2018, Gjykata e Apelit të Vlorës i jep të drejtë kompanisë koncensionare, duke lëshuar urdhërin e ekzekutimit për shumën 115 milionë lekë të reja.
Ministria e Shëndetësisë dhe Fondi i Kujdesit Shëndetësor rezulton se nuk ishin në dijeni të këtyre veprimeve, megjithëse në gjykatë po shqyrtohej kërkesa e koncensionarit për miliona lekë të kontratës me ta.
Siç i kanë raportuar Kontrollit të Lartë të Shtetit, institucionet shëndetësore janë vënë në dijeni të vendimit të gjykatës rreth 16 muaj më pas, në Maj 2019, kur përmbaruesi gjyqësor i kishte njoftuar për pagimin në mënyrë vullnetare të faturave.
Ministria e Shëndetësisë bën një përpjekje të dështuar, duke iu drejtuar Gjykatës së Lartë për pezullimin e zbatimit të vendimit të Gjykatës së Apelit të Vlorës e më tej anulimin e plotë të tij.
Ishte shumë vonë, kishin kaluar afatet ligjore dhe për këtë arsye Gjykata e Lartë e refuzoi kërkesën për pezullimin e vendimit.
Në Shkurt 2019, Ministria e Shëndetësisë urdhëron Fondin që të kryejë pagesën e kërkuar nga “Diavita”, për shërbimin e pakryer në periudhën nëntor 2016-prill 2017 për spitalet e Elbasanit dhe Korçës.
“Duke pasur një vendim gjykate të formës së prerë, një dakortësi ndërinstitucionale dhe duke qenë se shoqëria koncesionare Dia Vita vazhdon të ofrojë shërbimin e kontraktuar në cilësinë e kërkuar sipas kontratës nr. 1503/44 në cilësinë e autoritetit kontraktor ju urdhëroj që në zbatim të ligjit “Për buxhetin e vitit 2019” të marrni masa të menjëhershme për likuidimin e detyrimeve të prapambetura ndër vite …”, thuhet në shkresën e firmosur nga Sekretari i Përgjithshëm i Ministrisë së Shëndetësisë, datë 7 Shkurt 2019 sipas boldneës.
Bazuar në rezultatet e auditimit, Kontrolli i Lartë i Shtetit konstaton se “autoriteti kontaktor (Ministria e Shëndetësisë) dhe autoriteti financues i kontratës (Fondi) kanë qenë në dijeni të problematikës së krijuar dhe nuk janë marrë masat e duhura për adresimin në kohë të tyre si dhe duke mos reaguar në formën e përcaktuar në kontratën koncesionare dhe të financimit”. KLSH konstaton se “janë marrë fonde buxhetore për shërbim të pakryer, situatë e cila…përbën dëm ekonomik”.
