Nga Dritëro Agolli
Atje në pyll mbi fshatin Dardhë,
Nën pak dëllinja ,
në një skërkë,
Çepkaste një thëllëzë e bardhë,
S’e di përse i thoshim cërkë.
E ngrita çiften për ta vrarë,
Mes këngës cërka mend gajasi…
Më mbeti çiftja dru i tharë,
Më ra nga dora e më plasi.
2012
* skërkë- tokë malore e thatë e tërë gurë .