Të kam ”inat” ta dish mirë,
falendero zotin që je larg!
Do vija si hëna në errësirë,
të nxirr ”inatin farmak ”!
`
Të kam inat`s`të mbaj mëri,
udhës në heshtje vazhdoj
duke shpresuar tëvish përsëri.
Ta dish nga ”inati” s`të harroj!
`
E ç`të them unë` o inati im,
kur ti je kaq larg, nga mua?
Do ta kuptosh kur t`vi pranë
sa mall për ty ka një grua!
`
Ti më ke inat, unë ta besoj.
Ndoshta unë të kam më tepër:
kur fjalos me ty a të lexoj…
them me vete, mos është tjetër?
`
Të pathënat i mbaj për vete,
si dhimbjen do t’i marr zvarrë
Ti thur ca vargje në heshtje,
kur trupi im të jetë në varr!
`
Dy vargje shkruaj për mua!
U thuaj: Kishte fatin e trishtë …
U thuaj: Sa të deshti ajo grua!
U thuaj: Që dhe Ti e doje natyrisht?
`
Sabrie Selimaj